این روزنامه چینی نوشت: «پکن تصمیمی قطعی برای مداخله اجباری به منظور مقابله با شورشی‌های هنگ‌کنگ ندارد اما این گزینه مدنظر پکن است. استقرار پلیس مسلح خلق در شنژن هشداری واضح برای شورشی‌های هنگ‌کنگ است. اگر هنگ‌کنگ نتواند اجرای قانون را خودش برقرار سازد و شورش‌ها ادامه داشته باشد، این وظیفه دولت مرکزی است که اقدامات مستقیمی را براساس قانون انجام دهد.» روزنامه گلوبال‌تایمز در ادامه همچنین آورد که اوضاع در هنگ‌کنگ نباید تکرار رویداد سیاسی چهارم ژوئن ۱۹۸۹ باشد که در آن سرکوب خون‌بار ارتش علیه حامیان دموکراسی در میدان تیان‌آن‌من رخ داد.

در هر حال، بیشتر تحلیلگران بر این باورند که احتمال حضور نیرو‌های ارتش آزادی‌بخش خلق چین در هنگ‌کنگ بسیار کم است. پروفسور ایوان چوی، استاد دانشگاه چینی هنگ‌کنگ، می‌گوید: «چنین مداخله‌ای باعث تغییرات بنیادی و دگرگونی فضای اقتصادی می‌شود و عواقب چنین عملی بسیار وخیم خواهد بود.» بی‌بی‌سی در گزارش خود به نقل از دکتر چوی می‌گوید چنین عملی به الگوی «یک کشور، دو سیستم» که از زمان تحویل هنگ‌کنگ در این کشور اجرا می‌شود؛ آسیب جبران‌ناپذیری می‌زند. از زمان تحویل هنگ‌کنگ از سوی بریتانیا به چین، حدود ۵هزار نفر از نیرو‌های ارتش آزادی‌بخش خلق چین در هنگ‌کنگ مستقر هستند که «آدام نی»، پژوهشگر چینی دانشگاه مک‌کواری آن را «حضور وسیع و نمادین حاکمیت چین» می‌داند. در هر حال، دفتر رابط دولت مرکزی چین در هنگ‌کنگ اعلام کرد که اطمینان دارد پلیس توانایی مهار ناآرامی‌ها را خواهد داشت؛ اما سخنگوی این دفتر، یانگ‌گوانگ، اخطار داد که «کسانی که با آتش بازی می‌کنند، در آن خواهند سوخت» و «معترضان نباید خویشتن‌داری ما را ضعف تلقی کنند». «آدام نی» می‌گوید ریسک سیاسی مداخله نظامی برای چین چه از نظر داخلی و چه از نظر خارجی بسیار بالاست و واقعا بحران را تشدید خواهد کرد. او افزود: «هر نوع واکنش نظامی برای سرکوب نیرو‌های معترض منجر به مقاومت‌های بیشتر در آینده خواهد شد.»