پژوهش خبری صدا و سیما: با نهایی شدن نامزدها انتخابات ریاست جمهوری 2020 آمریکا از هر دو حزب جمهوری خواه و دموکرات، ستادهای انتخاباتی فعالیت خود را آغاز کرده‌اند. در این میان، مهم ترین و اثرگذارترین حامیان غیرمستقیم مالی نامزدها، سوپرپک‌ها هستند. به اعتقاد بسیاری از ناظران، سوپرپک‌ها یا ابرکمیته‌های اجرایی یکی از پنج عامل مهم تعیین‌کننده در انتخابات آمریکا هستند. چهار عامل دیگر عبارتند از اثر هیلاری، اثر برادلی،‌ اثر اطمینان و‌ اثر نومیدی.
اما سئوال این است که سوپرپک‌ها چه نقشی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا دارند؟

 تاریخچه سوپرپک
اولین پک در سال 1943 میلادی در آمریکا تشکیل شد. کمیته اقدام سیاسی(political action committee ) به اختصار PAC نامیده می‌شود. کمک‌های این گروه به نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری و کنگره به حدی زیاد بود که در دهه هفتاد میلادی، قوانین سختگیرانه ای در این زمینه تصویب شد و سقف کمک‌های مالی اشخاص و انجمن‌ها به نامزدهای انتخاباتی محدود شد. در سال 2010، یک گروه محافظه کار تندرو به نام"سیتزین یونایتد" که جمهوری خواه بود، به این محدودیت‌ها اعتراض کرده و آن را نقض آزادی بیان خواند. قضات دادگاه عالی یا دیوان عالی ایالات متحده که در آن زمان اکثرا محافظه کار بودند، پنج به چهار به نفع سیتزین یونایتد رای دادند. استدلال این قضات محافظه کار این بود که دولت نمی تواند سازمان‌ها و شرکت‌های خصوصی را در هزینه کردن پولشان برای آگهی تبلیغاتی محدود کند؛ چرا که این امر ناقض آزادی بیان است. این رای قاضی در تاریخ سیاسی آمریکا به عنوان آغاز فعالیت سوپرپک‌ها در آمریکا تلقی می‌شود. محدودیت کمک به نامزد مورد حمایت در سوپرپک‌ها همچنان وجود دارد، ضمن اینکه آنها بر خلاف پک‌های معمولی فقط می‌توانستند علیه نامزد رقیب آگهی پخش کرده و تیزر بسازند. اولین فعالیت گسترده سوپرپک‌ها در انتخابات 2012 جنجال بسیار زیادی به پا کرد و بعد از آن، هر دو سال یک بار در انتخابات میاندوره ای و سراسری و ریاست جمهوری، بارها قدرت خود را به رخ کشیدند. کمیسیون انتخابات فدرال در انتخابات 2016، حدود دو هزار و چهارصد سوپرپک را ثبت کرد. این سوپرپک‌ها توانستند یک میلیارد و هشتصد میلیون دلار جمع کنند و در دوره انتخاباتی 2016، یک میلیارد و صد میلیون آن را هزینه کردند. سوپرپک‌ها دارای گرایش‌های مختلف محافظه کاری تا لیبرال هستند.

متن کامل این مطلب در اینجا قابل دریافت است.

پژوهش خبری // تهمینه بختیاری