طرفداری- برانکو ایوانکوویچ پس از چهار سال با یک چمدان پر از مدال و یک وانت پر از جام پرسپولیس را به ناگهانی ترین شکل ممکن ترک کرد. مدیران پرسپولیس هشدارهای او را در طول فصل جدی نگرفتند و روی مرام و معرفت سرمربی کروات حساب کردند و در پرداخت مطالبات پروفسور کوتاهی کردند تا بالاخره صبر مرد شماره یک پرسپولیس به سر آمد و پرسپولیس را به مقصد الاهلی عربستان ترک کرد.

در فضای مجازی و محافل فوتبالی هر زمان که هواداران استقلال و سایر تیم ها از وضع مدیریت تیم شان گلایه می کردند، هواداران پرسپولیس این نکته را یادآور می شدند که مدیریت پرسپولیس نیز چیزی بهتر از آن ها نیست و شاید بدتر باشد و مدیران این تیم فعلا پشت موفقیت های برانکو پناه گرفته اند. به نظر منطق درستی بود، برناکو رفته است و حالا تیم مدیریتی پرسپولیس که در آزمون نگه داشتن سرمربی ناکام بوده است در آزمون انتخاب جانشین باید خود را نشان می‌داد که تا اینجای کار در این امتحان نیز مردود شده است.

پس از قطعی شدن این که برانکو به الاهلی رفته است و تلاش های عرب برای بازگرداندن او بی نتیجه است، در اولین قدم سرخ ها به سراغ یحیی گل محمدی رفتند. انصافا بهترین گزینه و انتخاب برای پرسپولیس همین سرمربی پدیده بود که هم با جو و شرایط باشگاه و هواداران آشنا بود و می توانست رختکن را به راحتی با توجه به شناخت قبلی و آشنایی با بازیکنان در دست بگیرد و کنترل کند و هم در ایران، سبک بازی تیم هایش نزدیک ترین سبک و نوع فوتبال به تیم برانکو بود و به راحتی می توانست تفکرات خود را در پرسپولیس پیاده کند اما فرهاد حمیدوای، مالک باشگاه پدیده هر آن چه که ایرج عرب اصرار کرد، کوتاه نیامد و یحیی گل محمدی بر خلاف میل باطنی اش مجبور شد در پدیده بماند و به تعهدی که داده است پایند باشد و پروژه شهرخودرو را پیش ببرد.

دیگر گزینه ایرانی که مسئولان پرسپولیس با آن مذاکره کردند مهدی مهدوی کیا بود که اسطوره سرخ ها در همان ابتدا با قاطعیت پیشنهاد سرخ ها را رد کرد تا امیدی به سرمربیگری او نیز نباشد.

دیگر گزینه های ایرانی که در اطراف باشگاه پرسپولیس نام شان شنیده می شد عبارت بودند از علی دایی و افشین قطبی که مسئولان پرسپولیس تمایلی به آن ها نشان نداند و حتی کریم باقری نیز گزینه خوبی برای سرخ ها می توانست باشد که او نیز با قاطعیت زیر بار این مسئولین سنگین نرفت و سرخ ها سراغ گزینه های خارجی رفتند.

یکی از گزینه های مطرح شده زوران مامیچ بود که خبر رسید سرمربی سابق العین امارات و الهلال عربستان برای گرفتن مطالباتش از الهلال حاضر نیست هدایت تیم دیگری را قبول کند و این گزینه به سرعت خط خورد.

چیزی نگذشت که خبر رسید سرخ ها به والتر زنگا پیشنهاد داده اند، مربی که برخلاف دوران بازیگری اش در دوران مربیگری اوضاع خوبی نداشته است. حالا یا زنگا موافقت نکرد یا مورد پسند واقع نشد و پرونده او نیز در پرسپولیس بسته شد.

چیزی از داستان زنگا و پرسپولیس نگذشته بود که مشخص شد مسئولان این تیم با ماسیمو کاررا مذاکره کرده اند. کاررایی که دستیار سابق آنتونیو کنته بوده است و یک گزینه بزرگ و البته احتمالا گران برای پرسپولیس خواهد بود. پرونده کاررا در پرسپولیس هنوز باز است و او یکی از گزینه های اصلی سرخ ها برای جانشینی برانکو است.

در همین حین نام الکساندر نوری، مربی ایرانی-آلمانی سابق ولفسبورگ نیز به جمع گزینه های پرسپولیس اضافه شد و حتی با مدیر برنامه های این مربی نیز مذاکراتی صورت گرفت.

هواداران پرسپولیس هنوز از شوک کاررا و نوری و زنگا بیرون نیامده بودند که توتومرکاتو از تماس پرسپولیس با جیانی دی بیاسی خبر داد. سرمربی سابق تیم ملی آلبانی نیز جزو گزینه های هدایت پرسپولیس قرار گرفت.

حالا هواداران پرسپولیس باید به شنیدن هر نام جدیدی عادت کنند. مثل مثل نام روجریو میکال، سرمربی سابق تیم المپیک برزیل که همراه با این تیم و بازیکنانی همچون ژسوس و نیمار موفق شد با برزیل قهرمان المپیک 2016 ریو شود. حتی برخی از خبرگزاری ها از توافقات اولیه پرسپولیس با این مربی خبر دادند اما خب خبری از این سرمربی نیز نشد.

دیگر گزینه ای که ناگهان سر و صدا کرد و خبر از مذاکرات پرسپولیس با او آمد، آنته چاچیچ بود. سرمربی سابق دیناموزاگرب کرواسی که به همراه این تیم قهرمان لیگ نیز شده است. به نظر می رسید حضور او در پرسپولیس جدی است که خبر آمد چاچیچ نیز حضور در پرسپولیس را قبول نکرده است و سپس نام گابریل کالدرون آرژانتینی به میان آمد. گفته می شود کالدرون نزدیک ترین گزینه به پرسپولیس است و اگر به این تیم تخفیف دهد می توان او را فصل پیش رو روی نیمکت پرسپولیس دید.  اما در روزهای آخر نام یک گزینه جدی دیگر نیز به میان آمده است که ایرج در سفر عجیب و غریبش به استانبول با او ملاقات کرد و او کسی نیست جز تاکیس لمونیس، سرمربی سابق المپیاکوس یونان که همراه با این تیم در لیگ قهرمانان اروپا نیز حضور داشته است.

حالا خبر می رسد که ماسیمو کارای ایتالیایی، تاکیس لمونیس یونانی و گابریل کالدرون آرژانتینی جزو گزینه های اصلی پرسپولیس هستند و سرمربی تیم از شنبه مشخص خواهد شد. باید از خدا بخواهیم که دیگر نام دیگری به لیست عجیب و غریب پرسپولیس اضافه نشود. هر روز یک نام، هر ساعت یک خبر و این در حالی است که همه تیم های لیگ برتر سرمربی خود را انتخاب کرده اند و نقل و انقتالات خود را انجام داده اند و می دهند و تنها یک ماه تا شروع لیگ برتر فرصت باقیست و پرسپولیس هنوز اندرخم یک کوچه است.

غیر از این پیچیدگی عجیب و غریب که طعنه می زند به اینسپشن کریستوفر نولان و سرگیجه آلفرد هیچکاک، مسئله عجیب‌تر سیاست پرسپولیس برای انتخاب سرمربی است. به اسم ها و کشور ها و سوابق نگاه کنید. کرواسی، ایتالیا، آرژانتین، برزیل، یونان. سرمربیانی با سبک و روش مختلف که بعضی از آن ها اصلا از سبک پرسپولیسِ برانکو و بازیکنانی که پرسپولیس دارد دور هستند و هیچ شباهتی به هم ندارند. به نظر می رسد ایرج و عرب و محمد مهدی نبی و سایر مدیران پرسپولیس که وظیفه انتخاب سرمربی را بر عهده دارند به این نکات هیچ توجهی نکرده اند و تنها به دنبال یک سرمربی ارزان و البته اسم و رسم دار هستند. به استانبول می روند و هر چه سرمربی ارزان و بیکار در اروپا هست را جمع می کنند و با آن ها مذاکره می کنند بدون اینکه به مسائل فنی ذره ای اهمیت دهند. البته این سیاست در فوتبال ما تازگی ندارد و در گذشته نیز برای انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال، استقلال و سایر باشگاه ها نیز اینگونه عمل شده است.

حالا هواداران پرسپولیس منتظر هستند که ببینند این سرگیجه کِی تمام می شود و ایرج عرب و دوستان چه زمان سرمربی تیم را انتخاب می کنند. نگاه کنید، این سرنوشت تیمی است که 3 بار قهرمان لیگ شده است. این سرنوشت یک تیمِ بدون رئیس است.