شناسهٔ خبر: 33485314 - سرویس ورزشی
نسخه قابل چاپ منبع: آناج | لینک خبر

آناج گزارش می‌دهد؛

مصطفی پاشا، هفدهمین فرماندار تراکتور در لیگ برتر

مصطفی دنیزلی به عنوان هفدهمین سکان‌دار تراکتورسازی در لیگ برتر و نهمین سرمربی خارجی تاریخ این تیم مشغول به کار می‌شود.

صاحب‌خبر -

گروه ورزشی آناج: انتظار هواداران تراکتورسازی برای تعیین سرمربی جدید این تیم عصر روز پنجشنبه به سر رسید و مسئولان این باشگاه پس از توافق با مصطفی دنیزلی این مربی صاحب‌نام ترکیه‌ای را به عنوان جانشین جرج لیکنز معرفی کردند.

تراکتورِ خصوصی با تجربه خود از لیگ هجدهم و بعد از شکست در آزمایش مربیان سرشناس و سالخورده فوتبال اروپا از نوع نابلد به فوتبال ایران! اینبار سراغ گزینه‌ای رفت که با فوتبال این مرز و بوم آشنایی کامل دارد.

دنیزلی درحالی سرمربیگری تراکتورسازی را پذیرفت که پیش‌تر نیز در زمان مدیریت مصطفی آجورلو و در نیم‌فصل دوم لیگ هفدهم گزینه نیمکت این تیم بود اما در آن مقطع به پیشنهاد تراکتوری‌ها جواب رد داد. 

وی که در لیگ نوزدهم سکان هدایت سرخ‌پوشان فوتبال آذربایجان را بر عهده خواهد داشت، هفدهمین سرمربی (رسمی - موقت) تراکتورسازی در لیگ برتر و نهمین سرمربی خارجی تاریخ این تیم محسوب می‌شود.

این مربی ترک‌تبار همچنین بعد از ارطغرل ساغلام به عنوان دومین سرمربی ترکیه‌ای تاریخ باشگاه شناخته می‌شود. وی قرار است پس فردا روز دوشنبه به تبریز بیاید تا کارش را در تیم پرطرفدار فوتبال آذربایجان استارت بزند.

در این گزارش به بررسی سرمربیان تراکتورسازی در لیگ برتر پرداخته‌ایم و آخرسر به این عبارت کلیشه‌ای می‌رسیم که هر یک از آنها چه نامدار و چه گمنام و چه یک بازی و چه چند فصل، روزی آمده و یک روز رفتنی هستند و این تراکتور است که می‌ماند.

به صورت خلاصه‌وار با مربیان تیم تراکتورسازی در ادوار مختلف لیگ‌برتر آشنا می‌شویم:

محمود یاوری- لیگ برتر دوره اول (فصل81-1380):

محمود یاوری در نخستین دوره لیگ برتر هدایت تیم تراکتورسازی را بر عهده داشت. کمک وی در این سال حسن آذرنیا بود. تراکتورسازی تا نیم فصل نتایج بسیار ضعیفی را کسب کرد. این تیم در 13 بازی 8 شکست متحمل شده و با پنج تساوی بدون گل و بدون پیروزی نیم فصل اول را به اتمام رساند. جالب آنکه تراکتورسازی در 13 بازی دور رفت تنها یک گل به ثمر رسانده بود.

محمود یاوری در نیم فصل به دلیل نتایج ضعیف از تیم تراکتورسازی استعفا داد.

احد شیخ لاری- لیگ برتر دوره اول (فصل 81-1380):

در نیم فصل دوم جانشین محمود یاوری شد. وی در ابتدا با پیروزی برابر سپاهان در اصفهان و برد پرگل برابر ابومسلم در تبریز طرفداران تیم تراکتورسازی را امیدوار کرد. اما در ادامه وی نیز نتوانست در تراکتورسازی تحول مثبتی را پدید آورد و تیم تراکتورسازی با قرار گرفتن در رده آخر به لیگ دسته یک ایران سقوط کرد.

فراز کمالوند- لیگ برتر دوره نهم (فصل 89-1388):

فراز کمالوند تیم تراکتورسازی را بعد از هفت سال به لیگ برتر بازگرداند. هدایت تیم تراکتورسازی در نهمین دوره لیگ برتر بر عهده خود فراز بود. در این سال حضور انبوه تماشاگران تراکتورسازی موجب حیرت همگان شده و تراکتورسازی و تماشاگرانش به عنوان پدیده لیگ برتر معرفی شدند.

در نهایت تراکتورسازی با فراز به عنوان هفتمی دست یافت. نکته جالب در نتایج تراکتورسازی تنها یک شکست خانگی در 17 بازی بود.
 


فراز کمالوند- لیگ برتر دوره دهم (فصل 90-1389):

فراز کمالوند در لیگ دهم موفق شد تراکتورسازی را با دو پله صعود به مکان پنجم برساند که در آن روزها موفقیت بزرگی برای تراکتورسازی محسوب می‌شد. پیروزی دو بر یک تراکتورسازی برابر استقلال در تهران که برای نخستین بار در ورزشگاه آزادی اتفاق افتاد، مردم تبریز را برای جشن و سرور به خیابان‌های این شهر کشاند.

امیر قلعه‌نویی- لیگ برتر دوره یازدهم (فصل 91-1390):

قلعه‌نویی از تیم قهرمان لیگ برتر به تراکتورسازی پیوست. حضور چند بازیکن مطرح نیز به همراه وی نشان می داد که تراکتورسازی به دنبال کسب مقامی بالاتر و کسب سهمیه آسیا است. در نهایت تراکتورسازی به عنوان نایب قهرمانی لیگ برتر رسیده و برای نخستین بار جواز حضور در باشگاه‌های آسیا را کسب کرد.

پیروزی 3 بر 2 برابر استقلال در تهران و برد رفت و برگشت برابر پرسپولیس نقطه عطف نتایج قلعه نویی در تراکتورسازی بود. تراکتورسازی در این سال برای نخستین بار دو هفته طعم صدرنشینی لیگ برتر را چشید.

تونی اولیویرا - لیگ برتر دوره دوازدهم (فصل 92-1391):

مربی سابق تیم‌های بنفیکا پرتغال و الاتحاد عربستان به عنوان سرمربی تیم تراکتورسازی انتخاب شد. وی تا نیم فصل نتایج متوسطی در تراکتورسازی کسب کرد و این تیم با جای گرفتن در رده ششم دور رفت را به پایان برد. اما در دور برگشت تراکتورسازی کورس نزدیکی را با استقلال برای صدرنشینی و کسب قهرمانی گذاشته و رقابت تنگاتنگی با این تیم داشت. در نهایت تیم تراکتورسازی به عنوان دومی رضایت داد. در باشگاه‌های آسیا نیز تراکتورسازی با وجود پیروزی در بازی نخست برابر الجزیره امارات، نتوانست نتایج مطلوبی را کسب کند و از صعود به مرحله بعدی بازماند.

بعد از اینکه تراکتورسازی در 10 بازی فقط یک پیروزی کسب کرد مسئولان این باشگاه دو هفته مانده به پایان لیگ برتر وی را برکنار کرده و آذرنیا را جانشین وی کردند.

حسن آذرنیا- لیگ برتر دوره دوازدهم (فصل 92-1391):

وی که در دو هفته پایانی لیگ برتر فوتبال کشور جانشین تونی اولیویرا شده بود، عنوان کرد که در چند روز نمی‌تواند تحولی بزرگ در تراکتورسازی ایجاد کند. شاید اگر می‌دانست که هر دو بازی برابر تیم‌های آلومینیوم هرمزگان و پرسپولیس تهران را با پیروزی خواهد رسید، این صحبت‌ها را نمی‌کرد. وی در این دو بازی تراکتورسازی را از رده سوم به دومی لیگ برتر رساند، اما همگان نایب قهرمانی تراکتورسازی را به پای تونی اولیویرا نوشتند.

آذرنیا در سال 68 نیز هدایت تیم تراکتورسازی را بر عهده داشت.

مجید جلالی- لیگ برتر دوره سیزدهم (فصل 93-1392):

مجید جلالی به عنوان یک مربی آشنا به علم روز فوتبال به تیم تراکتورسازی پیوست. تیم وی در نیم فصل اول زیاد هجومی بازی نمی‌کرد و همین بهانه‌ای شد تا هواداران خواستار بازگشت تونی به تراکتورسازی شوند. با این همه وی در دو هفته اول آغاز دور برگشت تیم تراکتورسازی را به صدر جدول رساند. با تساوی تراکتورسازی برابر ذوب آهن در تبریز که با دریافت گل دقیقه 90 حادث شد، مشکلات جلالی با تیم تراکتورسازی و هواداران این تیم آغاز شد. 

تساوی‌های بی‌‌پایان تراکتورسازی این تیم را از صدر جدول تا رتبه ششم تنزل داده بود. جلالی وقتی دید که حمایت زینی‌زاده مدیر باشگاه را هم به دنبال ندارد، از سمت خود استعفا داد. چند روز بعد هیئت مدیره تراکتورسازی رأی به ادامه مربیگری مجدد جلالی در تراکتورسازی داد و زینی‌زاده در مقابل این تصمیم هیئت مدیره از سمت خود استعفا داد.

جلالی به تیم تراکتورسازی بازگشت، ولی با وجود حمایت هیئت مدیره جو تیم را به سود خود ندانسته و از سمت خود استعفا داد که این بار مورد موافقت نظمی مدیرعامل جدید تراکتورسازی قرار گرفت.

غلامرضا باغ‌آبادی- لیگ برتر دوره سیزدهم (فصل 93-1392):

تنها هدایت تیم تراکتورسازی برابر تیم ملوان در انزلی را بر عهده داشت که این بازی با تساوی خاتمه یافت. وی کمک قلعه نویی، الیویرا و جلالی در تیم تراکتورسازی بود.

تونی اولیویرا - لیگ برتر دوره سیزدهم (فصل 93-1392):

وی بازگشت رویایی بعد از اخراجش از تیم تراکتورسازی داشت. وی با دو برد تیم تراکتورسازی را قهرمان جام حذفی کرد. البته بسیاری نیز این قهرمانی را مدیون جلالی و دو پیروزی قبل از تونی می‌دانند. برخلاف جام حذفی، تونی  در لیگ برتر نتایج ضعیفی کسب کرده و با شکست سه بر صفر برابر راه آهن در تبریز یکی از باخت‌های سنگین خانگی تراکتورسازی را متحمل شد. با این وجود با پیروزی 3 بر 1 برابر استقلال در تهران پایان خوشی در لیگ برتر داشت. وی همانند سال گذشته در باشگاه‌های آسیا موفق نبوده و نتایج ضعیفی را برای تیم تراکتورسازی به دست آورد.

رسول خطیبی - لیگ برتر دوره چهاردهم (فصل 94-1393):

رسول خطیبی هدایت تیم تراکتورسازی را در فصل آینده بر عهده گرفت. وی که در نیم فصل نخست تیمش را قهرمان لیگ برتر کرده بود در ابتدای نیم فصل دوم با کسب نتایج ضعیف از سرمربیگری این تیم برکنار شد. 

جوان گرایی و بخصوص بومی گرایی خطیبی در تیم تراکتورسازی رضایت هواداران این تیم را به دنبال داشت.

قادر رحیم‌زاده - لیگ برتر دوره چهاردهم (فصل 94-1393):

رحیم‌زاده که به عنوان دستیار خطیبی در تیم تراکتورسازی فعالیت می‌کرد، پس از اخراج وی در یک بازی هدایت این تیم را بر عهده داشت که تراکتورسازی در این بازی توانست در خانه صبای قم به برتری 3 بر 2 رسیده و پس از چند هفته ناکامی در لیگ برتر رنگ برد را دید.

البته در همان روز تونی اولیویرا برای مذاکره با مسئولان باشگاه تراکتورسازی به ایران بازگشته و در ورزشگاه یادگار امام ره قم شاهد برتری سرخ‌پوشان تبریز مقابل تیم صبا بود.

تونی اولیویرا - لیگ برتر دوره چهاردهم (فصل 94-1393):

این مربی پرتغالی که برای سومین بار هدایت تیم تراکتورسازی را برعهده گرفته بود، نتایج فوق‌العاده‌ای با این تیم کسب کرد بطوریکه سرخ‌پوشان در هفته پایانی مدعی اول کسب عنوان قهرمانی بودند اما تراکتورسازی در آن بازی معروف و جنجالی مقابل نفت تهران با تساوی 3 بر 3 متوقف شد تا اولیویرا از کسب دومین جام با تیم محبوب آذربایجان ناکام بماند و تراکتورسازی نیز از رسیدن به اولین قهرمانی در لیگ برتر بازماند.

البته تونی سرخ‌پوشان را به مقام نائب قهرمانی رسانده و این تیم برای چهارمین بار متوالی جواز حضور در لیگ قهرمانان آسیا را کسب کرد.



تونی اولیویرا - لیگ برتر دوره پانزدهم (فصل 95-1394):

اولیویرا که با حضور مجدد خود در تیم تراکتورسازی نتایج درخشانی کسب کرده بود، در سمت خود ابقا شده و سکان هدایت تراکتورسازان در لیگ پانزدهم را هم بر عهده گرفت. البته این دوره شبیه به دومین حضور تونی در تبریز بود چراکه وی در لیگ برتر توفیقی نداشته و نتایج ناامید کننده‌ای با این تیم کسب کرد اما در جام حذفی سرخ پوشان را برای چهارمین بار به مرحله نیمه نهایی رساند.

با این وجود نتایج ضعیف تونی در لیگ برتر و فشارهای ناشی از سوی رسانه‌ها و همچنین مشکلات خانوادگی (به ادعای خود وی) موجب شد تا تونی از ادامه فعالیت در باشگاه تراکتورسازی صرف نظر کرده و با این تیم قطع همکاری نمود. این درحالی بود که هواداران تراکتورسازی همچنان خواستار حضور وی در تیم تراکتورسازی بودند.

امیر قلعه‌نویی - لیگ برتر دوره پانزدهم (فصل 95-1394):

با جدایی تونی اولیویرا از تیم تراکتورسازی تبریز مسئولان باشگاه هدایت تیم خود را بار دیگر به مربی سابق خود سپردند. این مربی در بازگشت به نیمکت تراکتورسازی روزهای آغازین را با حاشیه‌های فراوانی روبرو بود بطوریکه چند بازی ابتدایی به شدت تحت تاثیر این حواشی قرار گرفت و ناکامی در صعود به فینال جام حذفی از عواقب آن بود.

قلعه‌نویی در ادامه کار توانست جو را در تبریز آرام کرده و بخصوص پس از شروع قدرتمندانه این تیم در لیگ قهرمانان آسیا هواداران را با خود همسو کرد. این مربی اولین صعود تیم تراکتورسازی به مراحل حذفی لیگ قهرمانان را رقم زده و درحالی لیگ را با عنوان چهارمی به پایان رساند که تیم را در رده نهم تحویل گرفته بود.

امیر قلعه‌نویی - لیگ برتر دوره شانزدهم (فصل96-1395):

تراکتورسازان لیگ هفدهم را هم با امیر قلعه‌نویی و داعیه قهرمانی در هر دو جام لیگ‌برتر و حذفی استارت زدند و تا نیم‌فصل نیز این تیم با راهیابی به دیدار نهایی جام حذفی و قرار گرفتن در رده دوم جدول لیگ اهداف خود را محقق کرده بود اما با مشکلاتی که گریبان این تیم را گرفت، نتوانست در ادامه راه موفق ظاهر شود و در نهایت لیگ‌برتر را با رده سومی و جام حذفی را با نائب قهرمانی خاتمه داد.

به دنبال این ناکامی و البته اختلافاتی که بین اعضای تیم تراکتورسازی با مدیرعامل این باشگاه تبریزی بوجود آمده بود، امیر قلعه‌نویی به همکاری خود با سرخ‌پوشان تبریز پایان داده و از این تیم خداحافظی کرد.

یحیی گل‌محمدی - لیگ برتر دوره هفدهم (فصل97-1396):

با خداحافظی امیر قلعه‌نویی از تراکتورسازی، مسئولان این باشگاه تبریزی هدایت تیم خود را به یحیی گل‌محمدی سپردند و این مربی جوان با قراردادی یک ساله پشت فرمان تراکتور نشست. البته حضور در تیم محبوب آذربایجان برای سرمربی سابق ذوب آهن ریسک بسیار بزرگی بود چراکه سرخ‌پوشان از نقل و انتقالات محروم بودند و از طرفی جدایی چند بازیکن کلیدی، این تیم را با فقر بازیکن روبرو کرده بود.

تراکتورِ گل‌محمدی در قرعه‌کشی لیگ هم بسیار بدشانسی آورد و اشتباهات فرزین گروسیان نیز عامل دیگری شد تا تیم یحیی فصل را با سه شکست متوالی آغاز کند اما با این وجود هواداران تراکتورسازی حمایت بی‌سابقه‌ای از تیم خود داشتند. آنها درعین ثبت بدترین شروع تاریخ تیمشان در لیگ از تیم خود پشتیبانی کردند که در نتیجه آن، تیم گل‌محمدی دوران محرومیت را به سلامت گذر کرد و او نزد پرشورها محبوب شد.

درحالی که گمان می‌رفت با باز شده پنجره نقل و انتقالات، گل‌محمدی با تقویت تیمش بتواند جای پایش را در تراکتورسازی محکم کند اما درست خلاف این امر بوقوع پیوست و در همان روزهای نخست جذب چند بازیکن سرباز و قرار دادن بازیکنان محبوب تیم در لیست مازاد او را در مقابل هواداران قرار داده و در نهایت حذف ناباورانه از جام حذفی، اختلافات با مدیریت باشگاه و نتایج ضعیف در شروع نیم‌فصل دوم به سقوط امپراطوری و محبوبیتش در تبریز انجامید.

مجتبی حسینی - لیگ برتر دوره هفدهم (فصل97-1396):

سید مجتبی حسینی پس از حضور گل‌محمدی در تراکتورسازی به عنوان دستیار اول به کادر فنی این تیم اضافه شد تا زوج ذوب آهن در تبریز شکل بگیرد، اما این مربی هم سرنوشتی مشابه با آذرنیا، باغ آبادی و رحیم‌زاده را پیدا کرد با این تفاوت که پس از حضور کادر فنی جدید، وی از تبریز رفتنی شد.

حسینی تنها یک دیدار هدایت سرخ‌پوشان را برعهده داشت اما در همین تک بازی رکوردهای منفی یحیی در تراکتورسازی از جمله پاره شدن نوار بردهای متوالی برابر استقلال، ذوب آهن و باخت رفت و برگشت مقابل پرسپولیس را ادامه داد با این توضیح که به روند 8 سال شکست‌ناپذیری تراکتور برابر سایپا پایان داد و با نتیجه 2 بر یک مغلوب شد تا خداحافظی تلخی با پرشورها داشته باشد.
 


ارطغرل ساغلام - لیگ برتر دوره هفدهم (فصل97-1396):

این مربی جوان ترکیه‌ای که در همان بدو ورود به تبریز با استقبال بی‌نظیر هواداران روبرو شد، قراردادی یک و نیم ساله به شرط توافق مالی برای فصل بعد را با تراکتورسازان امضاء کرده و رسماً فرمان تراکتور بحران‌زده را به دست گرفت. 

ساغلام شروع بسیار خوبی داشت و توانست موتور تراکتور را روشن کند اما ورود به مسابقات لیگ قهرمانان آسیا خیلی زود این موتور روشن را خاموش کرد و ابرهای بحران بازهم بر تراکتور سایه افکند. این مربی ترک که در رقابت‌های آسیایی ضعیف‌ترین نتایج تاریخ تراکتور را به ثبت رساند، در لیگ برتر نیز توفیقی نیافت و این تیم درنهایت با رده دهمی یعنی بدترین رتبه خود از زمان بازگشت به این مسابقات، لیگ هفدهم را به اتمام رساند.

با این حال و با وجود اینکه بسیاری از هواداران خواهان تمدید قرارداد او بودند، وی با پیوستن به تیم کایسری اسپور، پرونده بازگشت خود به تبریز و ادامه حضورش در تیم تراکتورسازی را بست.

جان توشاک - لیگ برتر دوره هجدهم (فصل 98-1397):

اولین بمب محمدرضا زنوزی بعد از خرید امتیاز باشگاه تراکتورسازی معارفه جان توشاک مربی نامدار ولزی به عنوان سرمربی سرخ‌پوشان بود. اما این مربی کهنه‌کار نتوانست اعتماد زنوزی را جلب کند و با عملکردی متوسط خیلی زود به سمت درهای خروج رانده شد.

کاشف گرت بیل در مجموع 6 بازی در لیگ برتر و یک بازی در جام حذفی هدایت تراکتورسازان را بر عهده داشت که طی این بازی‌ها، 2 پیروزی، 3 تساوی و 2 شکست در کارنامه او به ثبت رسید. 

البته حرف و حدیث‌های زیادی در مورد جدایی توافقی این مربی از تراکتور وجود دارد بویژه اینکه «الکس پلازا» پسر وی که همراه با او به عنوان دستیار در کادر فنی تراکتور فعالیت داشت چند ماه بعد بطور غیرمستقیم از یک دسیسه برای این قطع همکاری پرده برداشت.

محمد تقوی - لیگ برتر دوره هجدهم (فصل 98-1397):

محمد تقوی همان مربی است که پسر توشاک او را در یک استوری اینستاگرامی عامل جدایی پدرش معرفی کرد. تقوی که در زمان توشاک به کادر فنی تراکتور اضافه شده بود، به دنبال جدایی این مربی و با نظر مالک این باشگاه نفر اول نیمکت این تیم شد تا برای اولین بار چنین مسئولیتی را تجربه کند.

وی که تحت سمت سرمربی موقت، تراکتور را تا نیم‌فصل هدایت کرد، نتایج خوبی بدست آورد اما این عملکرد هم مسئولان باشگاه را برای ادامه سرمربیگری وی قانع نکرد تا آنها سرانجام در نیم‌فصل عنوان موقت را هم از تقوی گرفتند تا او نیز از تراکتور پیاده شود.

جرج لیکنز - لیگ برتر دوره هجدهم (فصل 98-1397):

سورپرایز زنوزی در نقل و انتقالات زمستانی معمار نسل طلایی فوتبال بلژیک بود. جرج لیکنز، مربی تقریبا هم سن و سال با جان توشاک به عنوان جانشین رسمی وی و با لقب «چاقو بلند» به تبریز آمد تا در اولین حضورش در ایران سکان هدایت سرخ‌پوشان آذربایجان را به دست بگیرد.

لیکنز شروع رویایی در تیم محبوب فوتبال آذربایجان داشت. او در 9 بازی ابتدایی موفق شد به 7 پیروزی و 2 تساوی دست یافته و با 23 امتیاز از 27 امتیاز ممکن، این تیم را در زمره مدعیان قهرمانی قرار دهد. با این نتایج وی بهترین شروع را در بین سرمربیان تاریخ باشگاه تراکتورسازی به نام خود ثبت کرد.

اما بازی دهم پایان این روزهای رویایی بود و نوار موفقیت‌های تراکتورِ لیکنز برای همیشه قطع شد. تیم لیکنز در این دیدار شکست تلخی را در خانه سپیدرود قعرجدولی متحمل شد و از آن بازی دیگر نتوانست به خود بیاید بطوریکه در 6 هفته پایانی رنگ برد را ندید تا تیمی که مدعی اول قهرمانی شده بود درنهایت دستش از سهمیه آسیا هم کوتاه ماند.

هرچند اشتباهات مرگبار محسن فروزان عامل اصلی فروپاشی تیم لیکنز بود اما باید این واقعیت را هم پذیرفت که سرمربی بلژیکی مدیریت بحران نداشت و موفق نشد تیمش را به لحاظ روانی بازگرداند. همین امر هم باعث جدایی او از تیمی شد که دوست داشت به کارش در این تیم ادامه دهد!

مربیان دیگر:

خاطرنشان می‌شود؛ مربیانی بسیار تیم تراکتورسازی را پیش از لیگ برتر و در جام‌های تخت جمشید، قدس و آزادگان بر عهده داشتند که می‌توان به بیوک صباغ، اسماعیل هاشمی، محمد بیاتی، حسین فکری، هدایت مهابادپور، جواد موسوی، حسن آذرنیا، واسیلی گودجا، یوان دیمیترو، فیروز کریمی، میدن دروپ، حمید علی دوستی، بوریس تیبیلیف، محمدحسین ضیایی، ستار نوبری، رضا وطن‌خواه و فرشاد پیوس اشاره کرد.

گردآورنده: فرهاد فرهادپور و اکبر مظاهری

انتهای پیام/

نظر شما