البته بیشتر ملی پوش داشتن هم به معنای آن است که سرمربی استقلال بازیکنان با کیفیت بیشتری را در اختیار دارد اما به هر حال هماهنگی موضوعی است که به سادگی به دست نمی آید.
نکته مهمتر آن است که طی روزهای اخیر شایعه ها و مصاحبه هایی هم انجام شده که بین ملی پوشان و سرمربی استقلال شکاف عمیقی ایجاد کرده است. شکافی که البته از ابتدای این فصل وجود داشت اما عمق آن با انتقادهای گهگاهی سرمربی اسقلال هر روز بیشتر شد و در جام ملتهای آسیا روند تندتری به خود گرفت.
امیر حسین صادقی که تکلیفش مشخص است. او در استرالیا هم که بود امیر قلعه نویی اعلام کرد برای حضور در لیست هجده نفر هم مشکل دارد چه برسد به ترکیب اصلی! خسرو حیدری آنقدر از عدم رضایت امیر قلعه نویی شنید که دست آخر گفت باید برگردم و ببینم ماجرا چگونه است اگر مرا نخواهند رضایت نامه می گیرم و به ترکیه می روم، البته این حرف خسرو یک اعلان رسمی نیست.
بیک زاده مصدوم بود و امیر قلعه نویی سعی داشت با وجود مصدومیت هاشم زیر نظر خودش تمرین کند اما بیک زاده به ایران برنگشت و در استرالیا کنار کی روش ماند تا بیک زاده هم نداند که در بازگشت با چه واکنشی مواجه می شود.
شاید در میان ملی پوشان استقلال تنها فروزان و امید ابراهیمی باشند که هیچ واکنشی از سوی امیر قلعه نویی نداشته باشد که البته فروزان یک رقیب نامدار در تهران دارد که مدتهاست در استقلال تمرین می کند و توانایی آن را دارد که جای فروزان را بگیرد.
نظر شما