به گزارش اداره کل روابط عمومی شورای نگهبان، آیت‌الله احمد جنتی دبیر شورای نگهبان با حضور در برنامه تلویزیونی سمت خدا به سوالات مختلف پیرامون قیام 15 خرداد، پاسخ داد. مشروح سخنانی وی در این برنامه تلویزیونی به شرح ذیل است:
** مجری: پانزده خرداد بهانه‌ای شد تا خدمت آیت‌الله جنتی برسیم با توجه به سابقه انقلابی و دیرینه‌ای که ایشان در پیشبرد انقلاب اسلامی داشتند و یار امام عظیم‌الشأن انقلاب بودند و البته از نصایح و پندهای پدرانه ایشان بهره‌مند شویم. به عنوان حسن مطلع به صورت کوتاه از پانزده خرداد و شخصیت امام (ره) بفرمایید؟ تا بعد وارد بحث شویم.
آیت‌الله جنتی: سلام بر شهدا در همه طول تاریخ، سلام بر امام بزرگوار ما که شهیدپرور بودند، ما هر چه داریم به برکت وجود ایشان داریم. سنت شهادت که بیش از هزار سال بود که به فراموشی سپرده شده بود و دیگر مطرح نبود را امام عزیزمان زنده کردند.
** مجری: و این باب باز شد؟
آیت‌الله جنتی: امام راحل جهاد فی سبیل‌الله را مطرح کرد، شهادت فی سبیل‌الله قبلاً به کلی فراموش شده بود، حتی بین ما طلبه‌ها، منبری‌ها و امام جماعت‌ها هم مسأله شهادت مطرح نبود.
** مجری: مغفول واقع شده بود؟
آیت‌الله جنتی: جهاد مطرح نبود، ایشان راه را باز کردند، خداوند انشاءالله با سالار شهیدان امام حسین(ع) ایشان را محشور فرماید که حتماً محشور هستند، بعد هم پانزده خرداد را داریم که آن پانزده خرداد هم از برکات وجود ایشان است، شهدایی که در دشت ورامین کفن می‌پوشند، و آن جور می‌ایستند؛ در مقابل، دشمن هم تهدیدشان می‌کند ولی از پای در نمی‌آیند و آگاهانه به استقبال شهادت می‌روند. آنها می‌دانستند که این عمال رژیم شاه، آدم‌های بی‌رحمی هستند و رحم به صغیر و کبیر نمی‌کنند و نهایتاً هم عده زیادی را به شهادت رساندند. واقعاً باید به روح آنها درود فرستاد، آنها سرمشق‌های ما هستند. قیام 15 خرداد منشا و منبع حرکت‌های جدی در آینده شد.
** مجری: چقدر آنها جرات را به مردم دادند؟
آیت‌الله جنتی: واقعه پانزده خرداد را گرامی می‌داریم، واقعاً هر چه می‌توانیم باید قدردان این شهدا باشیم و راه‌شان را ادامه دهیم. بالاخره اینان دنبال چه بودند؟ از همه چیز گذشتند، یعنی از پدر، مادر، همسر، فرزند، مال و پست و از هرچه که بود، گذشتند که حقیقتاً مشکل است.
** مجری: از جانشان که می‌گذرند دیگر اینها مطرح نیست؟
آیت‌الله جنتی: از همه چیز گذشتند، این است که خدا همه چیز هم به آنها می‌دهد، در هر صورت بر آنها هم درود می‌فرستیم. عید مبارک فطر را هم تبریک عرض می‎کنم، باید این عید را هم قدردانی کنیم و جشن بگیریم. خوش به حال آنان که ماه مبارک رمضان روزه گرفتند و گرما را تحمل کردند، گرسنگی و تشنگی را تحمل کردند، همه گرسنگی‌ها و تشنگی‌ها می‌گذرد ولی اَجر آن می‌ماند، کار دنیا همه‌اش همین است که سختی‌ها گذرا است، آثارش چه آثار منفی و چه مثبت ماندنی است.
دعا خواندن، قرآن خواندن، صدقه دادن، خیرات دادن، دعای ندبه خواندن، امثال اینها مسائل اخلاقی است همین مسائلی است که در کتاب‌های اخلاقی نوشته‌اند، راجع به اینکه انسان تهذیب نفس کرده و اخلاقش را خوب کند و برخوردش با مردم، خوب باشد، خوشبین به مردم باشد، کینه و حسد نداشته باشد و با مردم رفتار برادرانه و دوستانه داشته باشد، اینها هست، ولی آنکه زیربنای همه اینهاست، چیست؟ اینها رو بنا است، زیربنا «مسأله الله» است، مسأله خدا است، توحید است، انبیا کارشان را از این نقطه شروع می‌کردند. فرمود: «قولوا لا اله الله تفلحوا»؛ از «لا اله الا الله» شروع کرد، با همین «لا اله الا الله» هم پیامبر اسلام با دشمنان طرف شدند و دعوا داشتند، سر خدا با هم دعوا داشتند، مسائل مالی و رباخواری و امثالهم اینها مسائل فرعی بود، انبیا دیگر هم بنابر آنچه که در قرآن مجید آمده، به امت‌های خودشان می‌فرمودند «اتقوا الله» یعنی از خدا پروا کنید. این نقطه شروع بود، اگر از اینجا شروع شد درست است، پس ما هم باید از اینجا شروع کنیم، اگر الان ضعف‌هایی در روحیات و اخلاقیات و عبادات ما هست، ضعف آن، ناشی از ضعف در ایمان به خدا است، انسانی که خدا را حاضر بداند و بداند در محضر خداست و خدا ناظر بر اعمالش است، این انسان دیگر گناه نمی‌کند و از گناه پرهیز می‌کند و عباداتش را هم ترک نمی‌کند، پس از اینجا باید شروع کرد.
روی هر چیزی در دنیا دست بگذاریم آثاری از خداست، وجود خود آدم، از اول خلقت، انسانی نبود، خدا ما را خلق کرد، «قُلْ هُوَ الَّذِی أَنْشَأَکمْ...» (ملک/23)، خدا شما را ایجاد کرد، این نیست را هست کرد، این خودش بزرگترین آیه است.
یعنی چه کسی این کار را کرد؟ آن وقت این انسان چطور این آیات را می‌بیند و به خدا نمی‌رسد، این جای تعجب دارد؟ من واقعاً در کنار این مطالب روی خود انسان فکر می‌کنم، انسان چگونه موجودی است، موجودی پیچیده است، من تمام موضوعات مرتبط با خدا را نمی‌دانم ولی آنگونه که می‌دانیم پیچیده‌ترین موجود در میان عالم خلقت، انسان است، این انسان از هر موضوعی پیچیده‌تر است، آن وقت این انسان با این عقلی که دارد، با این فکری که دارد، آثار خدا را می‌بیند، ولی خدا را باور نمی‌کند ولی در عین حال از همه نعمت‌ها استفاده هم می‌کند ولی باز کفران می‌کند.
خدا درباره ما تعبیراتی دارد، یک تعبیر این است که اینها کور هستند، آیات قرآن متعدد اینها را به عنوان کور معرفی می‌کند، بعد هم می‌فرماید این فرد روز قیامت در حالی محشور می‌شود که همین کوری اینجا را آنجا هم دارد، کور است، کور وارد صحنه محشر می‌شود و بعد می‌گوید، «... إِنَّ اللَّهَ کانَ سَمیعًا بَصیرًا» (نساء/58) بعد می‌گوید خدایا من که در دنیا چشم داشتم چرا اینجا کور هستم، «قَالَ کذَلِک أَتَتْک آیاتُنَا فَنَسِیتَهَا وَکذَلِک الْیوْمَ تُنسَى» (طه/126)، آیات خدا آمد آیات را توجه نکردید، چشمت آنجا (دنیا) کور بود، آن کوری در اینجا هم ظاهر شده است، یک تعبیر دیگر آن است که خدا می‌گوید اینها مرده‌اند، اینها را خدا در قرآن مرده تلقی می‌کند، می‌گوید اینها زنده نیستند، روحشان مرده است، و جسم‌شان زنده است، بنابراین اینها را به عنوان «موتا» تعبیر می‌کند، یک تعبیرش هم آن است که «أُوْلَئِکَ کَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ...» (أعراف/179)، اینها مثل چهارپایان هستند بلکه بدتر هم هستند، این سه تعبیر را خدا از انسان دارد و این گونه انسان را معرفی می‌کند، واقعاً همین گونه است، کور خورشید را نمی‌تواند ببیند.
حال می‌رویم سراغ آثار خدا؛ قرآن 1400 سال است که نازل شده و از اولی که نازل شد اعلام کرد، ای بشر، ای جن، اگر می‌توانید مثل این قرآن را بیاورید؟ بعد از 1400 سال این قرآن صدایش بلند است، از همه بلندگوها منتشر می‌شود، همه رسانه‌ها منتشر می‌کنند، کسی جواب نداده، اینها که منکر خدا هستند، قرآن را قبول ندارند، می‌گوییم بفرمایید، مثل این قرآن بیاورند اما نمی‌توانند. ما می‌گوییم این قرآن از جانب خدا است، اگر از جانب بشر باشد، بشرها و دیگران می‌توانند مثل آن را بیاورند، این همه آدم‌ها دشمن خدا بودند، دشمن اسلام بودند، دانشمند بودند، تحصیل کرده بودند، دنیا دیده بودند، همه چیز داشتند، شما بفرمایید از این قرآن یک سوره‌اش را بیاورید که نتوانستند بیاورند. اینها آیات خداوند است، من در مورد انسان مانده‌ام چرا بشر چنین است؟ یا در طول تاریخ حضرت ابراهیم خلیل الرحمن را در آتش می‌اندازند، آتش برایش سرد می‌شود و همه هم می‌بینند ابراهیم نسوخته است، سالم از آتش بیرون آمد، این نمرودی‌ها چه فکر می‌کنند، چه توجیهی می‌کنند، چرا دیگران نزدیک آتش می‌شوند می‌سوزند، دست و لباس شان می‌سوزد، اما او نسوخت، این نشانه خداست، چطور انسان‌ها با دیدن این نشانه‌ها متنبّه نشدند و نگفتند ای حضرت ابراهیم ما غلط کردیم، اشتباه کردیم؟ تو درست می‌گویی، معلوم می‌شود تو خدایی داری که تو را حفظ کرده است، این کار نشد چرا نشد؟ چرا ایمان نمی‌آورند، ایمان نیاورند و تهدید کردند و آن صحنه‌ها بوجود آمد، تمام معجزات انبیا چنین است، اینها آیات الهی است.
انقلاب اسلامی هم از آیات خدا است، این هم درس توحید و خداشناسی است. قبل از انقلاب طلبه‌ای کوچک در مدرسه فیضیه بودم، امام (ره) را می‌دیدم که با متانت و سادگی می‌آمد فقه و اصول می‌گفت و می‌رفت و با کسی کار نداشت و کسی هم با او کار نداشت، از طرف دیگر قدرتی در کشور حاکم بود که مورد حمایت مستکبران و قدرت‌های عالم بود و مردم ایران هم تسلیم این قدرت شده و پذیرفته بودند که دیگر چاره‌ای ندارند آن قدرت هم همه چیز دارد، امکانات مالی دارد امکانات تبلیغاتی دارد، امکانات نظامی دارد، امکانات سیاسی دارد همه چیز دارد، یک دفعه یک طلبه در برابر اینها می‌ایستد.
** مجری: ولی این مرد، خدا دارد.
آیت‌الله جنتی: همین است اینها که می‌گویم آیات الهی است، روی اینها باید فکر کرد، یک تنه بلند می‌شود و با چه انگیزه‌ای حرکت می‌کند، متاسفانه از دوره ریاضت حضرت امام اطلاعی نداریم من اطلاع ندارم، ایشان دوره‌ای ریاضت کشیده است از خدا شروع کرده است، اول ایمانش به خدا تقویت شده، خدا باور شده است، خدا را حاضر می‌دانسته، تمام آیات قرآن را خوانده معتقد است و باور کرده و با این باور که اگر خدا بخواهد کم من فئة قلیله غلبت فئة کثیره باذن الله ممکن است یک عده کمی بر عده زیادی پیروز شوند. کم بودند و بر قدرت‌ها فائق شدند، با این باور به صحنه می‌آیند؛ باورشان این بود دیگران باورشان این نبود، از علما گرفته تا غیر علما می‌گفتند می‌خواهید چه کار کنید، مگر می‌شود با امریکا در افتاد با انگلیس درافتاد، با شاه درافتاد، با ساواک در افتاد آنها همه چیز دارند؟
با دست خالی چه کار می‌خواهید کنید؟ چگونه می‌خواهی به جنگ اینها بروی؟ واقعاً هیچ یک از اینها باور نمی‌کردند، اما امام (ره) باور داشتند، از آنجا که همه چیزها باید از خدا شروع شود، همین جهاد فی سبیل‌الله است، ایشان بر اثر همان ریاضت‌هایی که داشتند و من هم سراغ ندارم کسی از ریاضت‌های ایشان اطلاعی داشته باشند، حتی از بستگان حضرت امام مثل حاج احمدآقا از ریاضت‌های ایشان خبر ندارد، رفت اول پیوندش را با خدا محکم کرد و با این باور همان جوری که پیامبر اسلام قیام کرد یک تنه شروع کرد و توانست پیروز شود و دشمنان را شکست دهد، پس حالا هم می‌شود، اگر راه ایشان را ادامه دهیم و توکل داشته باشیم، اگر استقامت و جهاد فی سبیل‌الله را داشته باشیم، قرآن هست، قرآن ما را هدایت می‌کند و امام راحل با این عقیده وارد میدان شد، از تهدیدها و توطئه‌ها نترسید، از دشمنان خارجی و داخلی نترسید، واقعاً این هم از آیات الهی است، اگر بگوییم آیت الله، آیت واقعی این است، آن چیز که هر کس او را می‌بیند خدا باور می‌شود.
 ** مجری: انگشت اشاره را به سمت خدای متعال قرار داده است
آیت‌الله جنتی: در طول تاریخ پیروزی انقلاب، توطئه‌ها هم شد کم هم نیاوردند، کوتاه نیامدند هر چه می‌توانستند، انواع مختلف بگیر و ببند و زندان بردند، کشتند و تبعید کردند، همه اینها بود ولی ایشان باورشان بود که خدا هست غرض این است که ما کم نیاوردیم خدا هم در میدان‌های جنگ کمک کرد؛ هشت سال دفاع مقدس هم همین طور بود، دشمن باورش نیامده بود که ما بتوانیم دو سال روی پایمان بایستیم، آنها خیال کردند حکومت اسلامی رفتنی است و پنج شش ماه بیشتر نیست و از بین می‌رود و از بینشان می‌بریم.
** مجری: یعنی طبق اصول منطقی روی کاغذ همین بود؟
آیت‌الله جنتی: همین طور است ولی خدا خواست، این باور را داشت همه قدرت‌ها در برابر قدرت خدا صفر هستند، با این باور دیگر دلواپس نبود، خاطرش جمع بود که این مسأله حتمی است و پیروزی با ما است. این آیه «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّی تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ...» (آل‌عمران/92) این کلمه لن آمده است، یعنی برای همیشه است یعنی امکان ندارد که شما به خیر و خوبی برسید مگر اینکه از آنچه که دوست دارید در راه خدا انفاق کنید.
«... حَتَّی تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ...» از همه مهمتر جان است، هیچ چیزی را آدم به اندازه جانش دوست نمی‌دارد، غیر از آنکه برخی‌ها پول را از جانشان بیشتر دوست دارند و اما معمولاً جان را بیشتر دوست می‌دارند، از جوانش از پسرش می‌گذرد آدم حسرت اینها را می‌خورد که یک پسر دو پسر و سه پسر را اینها می‌فرستند به جبهه از پدر که گذشته، مادر که اینها را بدرقه می‌کند و می‌فرستد به جبهه این همان «حَتَّی تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ» است، این بچه‌اش «تُحِبُّونَ» است، این آیه (آل‌عمران/92) باید دستورالعمل زندگی ما باید باشد که اگر می‌خواهیم انفاق کنیم از آن چیزهایی باشد که خیلی دوست داریم.
«... وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَی‏ءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلیمٌ» (آل‌عمران/92) یک نکته را در ذیلش می‌گوید که بدانید هر چه را انفاق کردید خدا می‌داند از چشم خدا دور نمی‌ماند، از بهترین عبادات همین است که فرد به داد آدم‌ها (کم بضاعت و فقیر) برسد، دل اینها را خوش کند.
** مجری: فکر می‌کنم حاج آقای جنتی، امروز که روز عید هم بود بهترین عیدی به اطرافیان‌مان همین است که یک گره‌ای را باز کنیم؟
آیت‌الله جنتی: همین است. کاری را راه بیاندزیم. یک لبخندی را روی لبی بیاندازیم. به نظرم این خیلی اجر دارد.
صدها فرشته بوسه بر آن دست می‌زنند / کز کار خلق یک گره بسته وا کند
من همین جا به عنوان یک طلبه از شنونده‌های عزیز می‌خواهم و دست‌شان را هم می‌بوسم که بیایید گره از کار مردم باز کنیم، علامه مجلسی هم که بعد از مرگ خودش خوابش را دیدند، با آیت‌الله جزایری قرار گذاشته بودند که هر یک زودتر مردند به خواب دیگری بیاید، علامه مجلسی از دنیا رفت این آمد به خواب سید محمد حسین گفت بگو به من چطور است آنجا؟ گفت اجمالا من به تو می‌گویم خیلی از این کارها که من می‌کردم آنجا خریدار ندارد و مشکل ما را حل نکرد فقط یک کار کردم دیدم وقتی داشتم می‌رفتم یقه کسی را گرفته بودند و دورش هم شلوغ بود و لنگه کفش روی سر او می‌زنند، گفتم چه خبر است، چرا این کار را می‌کنید؟ گفتند این آقا بدهکار است و قرضش را نمی‌دهد، به او گفتم چرا نمی‌دهی؟ گفت ندارم، گفتم این پول را بگیر او را بیاورید خانه ما من بدهی او را می‌دهم، آوردند خانه علامه و بدهی را گرفتند و او را آزاد کردند، بعد از مرگ این بدرد من خورد.
بنابراین هر چه می‌توانید انفاق کنید، به درد مردم برسید باید اینجا هم از امام (ره) یاد کنیم که کمیته امداد را تأسیس کرد ولی خب کمیته امداد هم تا چه اندازه می‌تواند به این فقرا کمک کند ماهی چه مبلغی می‌تواند به اینها بدهد، این خانه‌ای که دو سه نفر در آن زندگی می‌کنند ماهی پنجاه هزار تومان، صد هزار تومان، پانصد هزار تومان به جایی نمی‌رسد، با این گرانی‌ها با این پول‌هایی که اعتبارشان روز به روز کم می‌شود، باید به درد اینها رسید مخصوصاً به درد آبرومندها، لازم هم نیست که آنها خجالت‌زده شوند، می‌شود به عنوان هدیه یک کیسه یا چیزی به درب خانه او رساند، مثلاً یک جایی گیر است چک‌هایش برگشته خورده است، پول ندارد بدهد، پول صاحب خانه را ندارد و صاحب خانه او را جواب کرده، اجاره‌خانه‌اش عقب افتاده به اینها کمک کند و اقساطش را بدهد اینها همان مصادیق «حَتَّی تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ» است.
** مجری: ما وقت مان تمام شده ولی من حیفم می‌آید که این سوال را به عنوان آخرین سوال از شما نپرسم؛ با توجه به اینکه شما سالیان سال در حوزه‌ها بودید با علمای زیادی محشور بودید علمایی که هر کدامشان صاحب نفس بودند، راهی را طی کرده بودند و هر کدامشان آیت‌الله بودند، به معنای واقعی کلمه شما گفتید انبیا گفتند «لا اله الا الله» این شد نقطه شروع حرکت انبیا، در مسیر خودسازی و خدا باوری، راهی که علمای پیشین ما رفتند اینها از کجا شروع کردند نقطه شروع شان از کجا بوده است؟ و راز ماندگاری شان چه بوده است؟
آیت‌الله جنتی: راز همه آنها همان خدا باوری بوده است، از آنجا شروع می‌شود که اینها طلبه بودند، عموماً طلبه بودند و آدم‌های پول داری هم نبودند از خانواده‌های فقیر هم بودند. یادم هست در زمان شاه، طلبه احترامی هم نداشت بلکه نه تنها احترام هم نداشت بی احترامی هم به او می‌شد، توهین هم می‌کردند حرف‌های زشت هم به او می‌گفتند، اما اینها برای خدا ایستادگی کردند، درحالی که همه اینها استعدادهای خوبی هم داشتند می‌توانستند بروند کاسبی کنند و مانند اطرافیان و بستگانشان پولدار شوند و زندگی عادیشان را تأمین کنند.
** مجری: ولی از همه اینها چشم بسته بودند.
آیت‌الله جنتی: اینها از همه اینها گذشتند و نرفتند دنبال کار و کاسبی و درآمد و با اقل ممکن در راه خدا زندگی کردند به دنبال اجر آخرت بودند، می‌گفتند این دنیا سختی‌هایش می‌گذرد، مشکلاتش می‌گذرد، زندگی برای بعد از مرگ است، کار همه انبیا هم همین بوده که به فکر آخرت‌تان باشید، که دنیا محل عبور است.
** مجری: اگر توصیه به جوانان دارید بفرمایید؟
آیت‌الله جنتی: من جوان‌ها و خودم را به تقوی الهی و تفکر توصیه می‌کنم. قرآن مجید در هفده آیه درباره تفکر صحبت کرده است، فکر آدم را به خدا می‌رساند، توصیه می‌کنم فکر کنند، قرآن را هم با فکر بخوانند در آیات خدا در موضوعات خدا فکر کنند، از وجود خودشان تا آسمان و زمین خورشید ماه و بالاخره یک روزی هیچ چیزی از اینها نبوده است، یک روزی این عالم نبوده، نه خورشید بوده نه ماه و نه ستاره و نه آسمان اما خدا همه اینها را خلق کرد. درخت‌ها را خلق کرده، کوه را خلق کرده، دره‌ها را خلق کرده، میوه‌ها و گل‌ها را خلق کرده است، به اینها نگاه کنید ببنید خدا چه می‌کند، این گل کجا، چوب کجا، گل با این رنگ با این بو با این خاصیت و زیبایی، به اینها فکر کنید.
** مجری: دعا بفرمایید حاج آقا که مردم آمین بگویند.
آیت‌الله جنتی: خداوند به حق محمد و آل محمد روزه‌هایشان را قبول کند. همه دعاهایشان را هم مستجاب کند، دل‌های همه را از ظلمت‌ها نورانی کند و تیرگی‌ها را از این دل بیرون کند، ما را برای سفر آخرت‌مان آماده کند. عاقبت‌مان را هم بخیر کند.
انتهای پیام/