قدس آنلاین - رقیه توسلی: سال هاست در جوارتان استخوان سبک کرده ایم و سلام مان را علیک شنیده ام... کَرَم دیده ایم... بقچه اشک به بغل آمده، سبکبار برگشته ایم.

نواده ی امام هفتمین! کجا بهتر از بارگاهتان به وقت شادی، به وقت دردودل، به گاه دلتنگی، به گاه رمضان!؟

قربان ذره پروری تان که دلمان به شما قرص است. به امامزاده ایی که هربار توی مشت زوّارش یک تکه حال خوب، هبه می گذارد!