نهمین روز از ماه مبارک رمضان به این دعا مزین است:
اَللّهُمَّ اجْعَلْ لی فیهِ نَصیباً مِنْ رَحْمَتِکَ الْواسِعَةِ وَاهْدِنی فیهِ لِبَراهینِکَ السّاطِعَةِ وَخُذْ بِناصِیتی اِلی مَرْضاتِکَ الْجامِعَةِ بِمَحَبَّتِکَ یا اَمَلَ الْمُشْتاقینَ
خدایا قرارده برایم در این روز بهره های از رحمت وسیعت و راهنماییام کن در این ماه به سوی دلیل های درخشانت و مرا به سوی موجبات خوشنودی همه.

**اَللّهُمَّ اجْعَلْ لی فیهِ نَصیباً مِنْ رَحْمَتِکَ الْواسِعَةِ :
خدایا، من را از رحمت واسعه خود نصیب گردان؛ برای استجابت این دعا باید چه کنیم؟ باید به زیردستمان کمک کنیم. اگر وضع مالی کسی خوب است، برای دختران دم بخت مستحق جهاز تهیه کند. در این صورت دعا درباره او مستجاب می شود و رحمت خدا شامل حال او می شود.
رحمت خداوند بسیار وسیع و گسترده است، وسعتی که ما نمی توانیم با قلم و زبان خود آن را وصف نماییم.

** وَاهْدِنی فیهِ لِبَراهینِکَ السّاطِعَةِ :
خدایا من را هدایت کن به ادله روشن خودت. منظور از براهینک الساطعه چیست؟ خداوند هر که را بخواهد به راه مستقیم هدایت می کند، پس این هدایت، هدایت به صراط مستقیم است.
حال چگونه به این صراط مستقیم دست یابیم و بندگی نمودن پروردگار عالمیان را از که بیاموزیم؟ که در اینجاست که لبراهینک الساطعه به وسیله ادله و براهین روشن، به کار می آید که این ادله و براهین روشن هیچ چیزی جز آیات قرآن و اهل بیت عصمت و طهارت (ع) نیست.
از خداوند می خواهیم که در این روز ما را به پیروی از قرآن و اهل بیت (ع) یاری نموده و به صراط مستقیم هدایت فرماید.

** وَخُذْ بِناصِیتی اِلی مَرْضاتِکَ الْجامِعَةِ :
من را به سمت موجبات خوشنودی و رضایت خودت ببر.
با خداوند متعال می گوییم که از من راضی باش هرچند که بد کردم و عمرم را به بطالت مصرف کردم .حالا آمده ام و من را به سمت رضایت خودت ببر. از من خشنود شو و رضایت جامع داشته باش.
باید تمام عیب ها را از خود دور کرد و با غیبت نکردن، حلال کردن مال و سایر دستورات تلاش کرد تا این دعا در موردمان به استجابت برسد.
در روایات آمده است که بهترین حالات بنده هنگامی است که آن بنده در مقابل ذات اقدس الهی سجده می نماید، پس از خداوند می خواهیم که پیشانی ما را فقط جایگاه سجده نمودن به ذات اقدسش گرداند نه سجده گاه شیطان (نه فرمان برداری از شیطان...).

** بِمَحَبَّتِکَ یا اَمَلَ الْمُشْتاقینَ :
این دعاها را درباره من مستجاب کن، به حق دوستی خودتای آرزوی مشتاقان.
اینگونه می گوییم چون خدا نسبت به ما دوستی دارد و صد برابر محبت والدین به اولاد، ما را دوست دارد. روایت است که دوستی صد درجه دارد که ٩٩ بخش آن مخصوص خدا است و یک درجه آن بین مخلوقات تقسیم شده و خدا در همان یک بخش نیز، سهم دارد.
فراهنگ**3009** 9053