به گزارش گروه فرهنگی ایرنا، 'آرمان شیشه گر ' افزود: در فصل دوم کاوش های باستان شناسی میان دو روستای جوبجی و ده یور از توابع رامهرمز به کشف سفال های سطحی مربوط به دوره های تاریخی و اسلامی انجامید.

بر اساس گزارش پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، شیشه گر اظهار کرد:تاکنون در ادامه این کاوش ها به لایه های باستانی نرسیده ایم

وی گفت: کاوش های باستانی میان دو روستای جوبجی و ده یور رامهرمز در فصل اول به کشف و نمایان شدن آرامگاهی از دوره عیلام نو انجامیده بود.

وی افزود: این آرامگاه در اردیبهشت سال 1386در نتیجه عملیات عمرانی سازمان آب و برق خوزستان هنگام حفر کانال آب کشف و به دنبال آن کاوش نجات بخشی روشمند به مدت 60روزدر این منطقه انجام شد.

این باستان شناس بابیان اینکه این محوطه باستانی یکسال بعد از شروع کاوش به ثبت رسید گفت:با توجه به گستره آثار، در هنگام کاوش نجات بخشی لزوم تعیین حریم محوطه نیز احساس شد.

شیشه گر اظهارکرد: بقایای به دست آمده از این آرامگاه که در اثر کندن کانال آسیب جدی دیده بود، نشان می دهد که این آرامگاه سازه ای سنگی و مستطیل شکل داشته که با لاشه سنگ های لوحی با ملات گل ، گچ ، شن ریز و درشت، لابه لای سنگ های ریز و درشت در حاشیه رودخانه ' علا '، کنده شده بود.

وی اظهار داشت: در نتیجه این کاوش ها مشخص شد، طول این سازه سنگی بین 450 سانتی متر و عرض آن بین 220 تا 230 سانتی متر و دیواره های آن با حدود 60 سانتی متر ارتفاع شامل شش رج سنگ چین شده است.

این دیوار به طور پلکانی خیز گرفته و تاقی را تشکیل داده که یا هلالی بوده و یا با تخته سنگ های بزرگ و مسطح پوشیده بوده است.

به گفته سرپرست گروه باستان شناسی جوبجی ، رامهرمز و خوزستان ، در این آرامگاه دو تابوت مفرغی با رأس هلالی قرار داشت.

شیشه گر خاطر نشان کرد: بر پایه مطالعات انسان شناسی، بقایای استخوان های انسانی درون تابوت ها به دو انسان مؤنث تعلق داشته که یکی با سن کمتر از 17 سال در تابوت شرقی آرمیده و دیگری با سنی بین 30 تا 35 سال در تابوت غربی مدفون بوده است.

وی گفت: به احتمال زیاد این دو نفر از خاندان شاهی عیلامی هستند زیرا که به همراه آنها دو حلقه زرین دفن شده بود.

این باستان شناس اظهارکرد:گور نهاده های هنری و ارزشمندی که در این آرامگاه قرار داشته شامل زیورهای زرین به شکل دسته خنجر، حلقه، بازوبند دستبند، النگو، گل سینه، انواع پولک و دکمه، مُهره و آویز و گوشواره، موبند و گردنبند و حلقه انگشتری است.

به گفته وی، در کنار دیوار غربی آرامگاه، محلی برای پیشکش آذوقه و قربانی به شکل سکویی از بستر شنی طبیعی باقی مانده که بر روی آن استخوان های جانوران قربانی شده به همراه تعداد زیادی خمره بزرگ ته دکمه ای ویژه آذوقه و تعدادی ظروف کوچک لعابدار بر روی هم انباشته شده است.

وی با ابراز تاسف از اینکه در عملیات عمرانی حفر کانال آب بسیاری از این آثار از جای اصلی خود خارج شده و در میان خاک ها بیرون ریخته شده اند گفت: بسیاری ازاشیا کشف شده در این عملیات آسیب دیده بودند.

به گفته این باستان شناس ،این آرامگاه را می توان با آرامگاه کیتین هوتران پسر کورلوش در ارجان بهبهان و نمونه هایی که در شوش و نیز در اور و نمرود در میانرودان به دست آمده اند، مقایسه کرد.

فراهنگ**1933**1569