بهروز نعمتی در پاسخ به این سئوال که در بحث قانونگذاری ها چقدر ایراد داریم؟ چرا همیشه برای قانونمان راه فرار وجود دارد؟ گفت: به نظر می رسد چند موضوع مختلف در بحث قانونگذاری است که باید مدنظر قرار بگیرد. نخست وقت نمایندگان است. نمایندگان واقعا وقت کافی برای قانونگذاری ندارند.

وی افزود: مثلا مردم درباره پروژه ای که در فلان شهرستان باید انجام شود به جای آنکه به فرماندار، استاندار و معاون استاندار که متولیان اجرای آن هستند رجوع کنند به نماینده متوسل می شوند که این کار را انجام دهد. نماینده هم قولی به مردم داده که به منطقه خدمت کند. لذا وقتی که باید برای قانونگذاری صرف شود، عملا به این امر تخصیص داده نمی‌شود و متوجه مسائل اجرایی و پیگیری های مکرر و مستمر می گردد. از رئیس جمهور و معاونین و وزرا و رئیس سازمان برنامه بودجه نامه گرفتن، وقت عظیمی را از نمایندگان می گیرد.

سخنگوی هیأت رئیسه مجلس تأکید کرد: بخش بعدی کار کمیسیونی است. من جزو افرادی هستم که اعتقاد جدی و راسخ دارم که مجلس باید ماهی دو جلسه و نه بیشتر داشته باشد. به نظرم باید بیشتر روی بحث کارشناسی سرمایه گذاری کنیم. کمیسیون ها هم باید یک عقبه علمی و تجربی داشته باشند. امروز تمام عقبه تجربه ما در کمیسیون ها ممکن است دیوان محاسبات و مجموعه مرکز پژوهش ها یا اتاق بازرگانی باشد. در صورتیکه اگر قرار باشد که کمیسیون‌ها کار را انجام دهند باید یک دپارتمان پشت کمیسیون باشد که مجموعه ای از نخبگان سیاسی، اقتصادی، دانشگاهی، علمی، تجربی و صنعتی را تشکیل دهند و اینها را تغذیه کنند. خیلی از کشورهای موفق دنیا این دپارتمان که ثابت کننده مجموعه کمیسیون هاست را دارند و ما از آن محروم هستیم. ضمن اینکه جلسات خود کمیسیون ها یک بحث جدی است.

مشروح این گفتگو را اینجا بخوانید.

214214