«حِداء» نغمه‌هایی است که ساربان‌ها برای شتر می‌خوانند و شترها را از طریق آن هدایت می‌کنند. این نغمه‌ها معمولاً در زمین بردن شترها به چراگاه خوانده می‌شود و صدای حادی چنان تاثیر بر شترها می‌گذارد که آنها به دنبال حادی راه می‌افتد. سعدی در شعر مشهوری به این موسیقی شناسی شترها اشاره کرده بود و گفته بود:اشتر به شعر عرب در حالت است و طرب/گر ذوق نیست تو را کژطبع جانوری-حدی در رديف موسيقي امروز،گوشه اي در چارگاه و سه گاه است و معمولاً با شعر مثنوي و در بحر رمل ارائه مي‌شود. گوشه‌ای حداخوانی و نحوه هدایت شترها به این شیوه را در تابناک می‌بینید.