«نخستین جلسه محاکمه حسین فریدون برگزار شد» این چند کلمه تشکیل‌دهنده تیتر داغ چند روز پیش اغلب رسانه‌های خبری بود. خبری که نشان داد انتظار برای آغاز محاکمه برادر رئیس‌جمهور و بررسی اتهامات وی بالاخره به پایان رسیده است. مفاسد اقتصادی، حضور در جلسات هیات دولت، حضور بی‌ربط و عجیب در مذاکرت هسته‌ای، رانت آموزشی و چندین مورد دیگر از مواردی است که نام فریدون همراه با آنها به گوش مردم ایران می‌خورد. فارغ از همه این موارد، پیرامون آغاز جلسات محاکمه فریدون می‌توان به چند نکته اشاره کرد:
۱- اعلام پایان کار آیت‌الله آملی در قوه قضاییه در روزهای آتی تقریبا قطعی است. کارنامه نسبتا موفق ایشان در بررسی مفاسد کلان اقتصادی قابل انکار نیست اما عدم شروع جلسات محاکمه فریدون به یک سوال و ابهام جدی در این میان تبدیل شده بود. شاید بتوان گفت شروع محاکمه برادر رئیس‌جمهور در این مقطع زمانی برای این است که به نوعی به این ابهام نیز پاسخ داده شود؛ هرچند به احتمال زیاد صدور حکم در زمان باقیمانده ریاست آقای آملی‌لاریجانی به وقوع نخواهد پیوست.
با وجودی که عموما در پرونده‌های مهم، زمان با دقت و پیش‌بینی جوانب کار صورت می‌پذیرد می‌توان این گمانه را هم البته مطرح کرد که رسیدگی به پرونده برادر رئیس‌جمهور به صورت طبیعی و کاملا معمولی و قانونی به این مقطع زمانی رسیده است. اما با همه این گمانه‌زنی‌ها، اهمیت پرونده حسین فریدون آنقدر هست که زمان رسیدگی به آن در هر زمان و شرایطی اهمیت خود را دارد.
۲- تقریبا گزینه قطعی جایگزین آیت‌الله آملی، حجت‌الاسلام رئیسی است. اما رئیس آتی قوه قضاییه کسی است که اصلی‌ترین رقیب حسن روحانی در سال ۹۶ بود و رای قابل توجه ۱۶ میلیونی را هم کسب کرد. انتقاد علنی رئیسی در مناظرات سال ۹۶ به فساد نزدیکان روحانی و یادآوری خاطره اعلان جنگ روحانی به مسئولان قضایی در صورت نزدیک شدن به خط قرمزهایش، شاید باعث شده باشد این تصمیم گرفته شود که آغاز محاکمه فریدون در زمان آیت‌الله آملی آغاز شود تا برخی اطرافیان و حامیان روحانی همچون آشنا و یا رسانه‌های زنجیره‌ای حملاتی تحت عنوان انتقام‌گیری انتخاباتی رئیسی از روحانی را نتوانند مطرح کنند تا از همان ابتدا برای رئیس جدید ایجاد حاشیه کنند. چراکه قطعا یکی از اولویت‌های رئیسی رسیدگی به پرونده‌های مفاسد دانه‌درشت‌های مشهور خواهد بود. از این منظر نیز این اقدام حکیمانه و پیشگیرانه و در راستای جلوگیری از ایجاد شبهات بی‌مورد و بی‌پایه برای بخشی از افکار عمومی محسوب می‌شود.
۳- امروز که قوه قضاییه محاکمه خط قرمز رئیس‌جمهور را هرچند با تاخیر فراوان آغاز کرده است باید به این نکته به صورت ویژه دقت کند که اقناع افکار عمومی در صورتی شکل خواهد گرفت که تمامی عناوین اتهامی ریز و درشت این متهم بزرگ به دقت هرچه بیشتر بررسی و البته در دادگاه علنی برگزار شود و این حس خطرناک به جامعه منتقل نشود که بناست یک یا دو مورد از عناوین اتهامی این دانه‌درشت سیاسی بررسی و در نهایت یک حکم محکومیت مختصر صادر شود. چراکه متاسفانه سابقه انتقال این حس ناخوشایند به مردمی که منتظر صدور یک حکم قاطع در برابر متهمان دانه‌درشت و متصل به مراکز قدرت بوده‌اند، به نوعی - جدای از درستی یا نادرستی آن - وجود داشته و تکرار این امر و احساس بار دیگر باعث از بین رفتن زحمات دستگاه قضا در افکار عمومی است. 

^{نویسنده: حسین خان بابازاده - جهان‌نیوز}