سرویس ورزش جوان آنلاین: کارلوس کی روش در حالی بعد از جام ملتها و هشت سال نشستن روی نیمکت ایران، از تیم ملی کشورمان خداحافظی کرد که دوران حضورش در کشورمان با فراز و فرودهایی همراه بود.
دستاوردهای مرد پرتغالی
از دستاوردهای تاکتیکی و فنی کیروش میتوان به مدرن شدن سیستم دفاعی تیم ملی اشاره کرد که گواه آن نیز عملکرد تیم ملی در راه رسیدن به جامجهانی روسیه است که تا قبل از بازی تشریفاتی با سوریه هیچ گلی دریافت نکرده بود و بدون شکست و به عنوان دومین تیم به این رقابتها صعود کرد. او همچنین از همان روزهای نخست به استفاده از بازیکنان لژیونر و البته دورگههای ایرانی اصرار داشت؛ مسئلهای که اگرچه ابتدا بهشدت مورد انتقاد قرار میگرفت، اما به مرور و با توجه به موفقیتهای تیم ملی نه فقط از شدت آن کاسته شد، که باعث شد بازیکنان تلاش بیشتری برای لژیونر شدن داشته باشند که این مسئله بدون شک باعث پیشرفت و بالا رفتن سطح فوتبال ایران شد و نامهایی، چون رضا قوچاننژاد و اشکان دژاگه و... را به تیم ملی اضافه کرد. بستن پرونده بازیکنسالاری در این تیم یکی دیگر از کارهای بزرگ کیروش برای فوتبال ایران بود. او درست در حالی که تصور میشد گزینهای مناسب برای چارچوب دروازه تیم ملی ندارد، روی نام گلری که برای تیم ملی کشورش ناز کرده بود و یکی دو بازیکن دیگر که انتظار داشتند برایشان فرش قرمز پهن شود خط کشید تا بازیکنان تیم ملی بدانند از حاشیه امنیت برخوردار نیستند و در صورتی که بخواهند برای تیم ملی شرط و شروط بگذارند، باید منتظر عواقب سختی باشند. راهیابی به جامجهانی آن هم دو بار پیاپی، اما بدون شک بزرگترین دستاورد کیروش برای فوتبال ایران بود. آن هم در حالی که برخلاف مرتبههای قبل، تیم کیروش نه برای حضور در جامجهانی برزیل با، اما و اگرهای همیشگی روبهرو بود و نه در جام جهانی روسیه.
موفقیتهایی که به دست نیامد
موفقیتهای تیم ملی با کیروش انتظارات را از این مرد پرتغالی و شاگردانش بالا برده بود، اما سرمربی سابق تیم ملی ایران با وجود آنکه هشت سال بر نیمکت تیم ملی ایران نشست و توانست بعد از سالها اقتدار فوتبال ملی ایران را در آسیا برگرداند و ایران را به آقایی آسیا برساند، هرگز موفق به شکست طلسم قهرمانی ایران در جام ملتهای آسیا نشد. حال آنکه بعد از جامجهانی روسیه و عملکرد قابل قبول برابر پرتغال و اسپانیا نه فقط افکار عمومی انتظار قهرمانی در جام ملتهای آسیا را داشت که خود کیروش هم تصور میکرد با کسب جام قهرمانی ایران را ترک میکند، اما در جام ملتهای ۲۰۱۵ عراق کیروش را ناکام گذاشت و در جام ملتهای ۲۰۱۹ ژاپن!
مردی که خودداری نمیدانست
کیروش البته نقاط منفی زیادی هم داشت که شاید مهمترین آن خودداری نکردن برابر منتقدان بود که باعث میشد به جار و جنجال و درگیریهای لفظی و رسانهای کشیده شود. دخالت در امور جزئی فدراسیون، وقفههای متعدد در رقابتهای لیگ، لجبازی با برخی مربیان و گاه حتی بازیکنان، سازگاری نداشتن با برخی نفرات کادر فنی و کنار گذاشتن ناگهانی آنها از جمله نقاط منفی این مربی ۶۵ ساله بود که انتقادهای بسیاری را به دنبال داشت. علاوه بر آنها، رقم قرارداد کیروش و دریافت پاداش بابت برد در بازیهای دوستانه نیز از جمله مواردی بود که بارها و بارها توسط مخالفان او مطرح و به نقد کشیده شده بود، اما شاید آنچه باعث شد بر تعداد منتقدان این مرد پرتغالی در طول یک سال آخر حضورش در ایران افزوده شود، لجبازی و درگیریهای لفظی با برانکو، سرمربی تیم پرسپولیس بود. صحبتهایش در خلال جام ملتهای آسیا که با مطرح کردن بیپولی تیم ملی و اشاره به لجبازیهای وزارت ورزش بود باعث شد پرونده جدایی او از ایران بعد از هشت سال، سادهتر و بی سر و صداتر از آنچه تصور میشد بسته شود.
میراث کیروش برای فوتبال ایران
کیروش البته در طول این هشت سال مشکلات فراوانی هم داشت که عمده آن به مسائل مالی و کمبود امکانات برمیگشت، اما مرد پرتغالی نیمکت تیم ملی همواره میگفت که میخواهد میراثی فراموشنشدنی از خود برای فوتبال ایران به جای بگذارد که زمین تیم ملی، ایفمارک و ساختمان پک بدون شک بزرگترین میراث او برای فوتبال ایران است که با تلاشها و چانهزنیهای بسیار به دست آمد. کیروش، اما با وجود تمام انتقادهایی که به او میشد، بارها و بارها در مجامع بینالمللی از حق ایران دفاع کرده بود و روزی که داشت برای همیشه از ایران میرفت گفت که این سفر هشت ساله بینظیر بود: «روزهای خوبی در ایران داشتم. همیشه با تمام توان برای موفقیت ایران تلاش کردم و هیچ وقت خاطراتم در ایران و هواداران فوتبال ایران را فراموش نمیکنم و از آنها بابت همه این سالها و تمام حمایتهایشان کمال تشکر را دارم.»
نظر شما