به گزارش عصر ايران به نقل از "اکتيو بيت"، متاسفانه، آب سياه مي تواند بينايي فرد را پيش از اين که متوجه بروز يک مشکل پزشکي شود از بين ببرد. بر همين اساس است که آشنايي با عوامل خطرآفرين که مي توانند احتمال ابتلا به اين بيماري را افزايش دهند، اهميت دارد.

سن بالا

همانند بسياري از شرايط سلامت ديگر، سنين بالا هر فردي را در معرض خطر بيشتري براي ابتلا به آب سياه قرار مي دهد، به ويژه افرادي که 60 سال يا بيشتر سن دارند. متاسفانه، براي برخي افراد از تبار آفريقايي-آمريکايي، خطر ابتلا به اين بيماري بسيار زودتر(به عنوان مثال، حدود 40 سالگي) افزايش مي يابد. افرادي که در گروه سني با ميزان خطر بالا قرار دارند بايد به طور منظم، حداقل يک بار در سال، براي معاينه به چشم پزشک مراجعه کنند.

سابقه خانوادگي

سابقه خانوادگي نقشي کليدي در ميان عوامل خطرآفرين بالقوه براي ابتلا به آب سياه ايفا مي کند. افرادي که داراي سابقه خانوادگي ابتلا به آب سياه هستند در معرض خطر بيشتري براي ابتلا به اين شرايط قرار دارند. اين به معناي آن است که خط خانوادگي شما ممکن است حامل ژن هاي معيوب باشد که انسان ها را مستعد ابتلا به آب مرواريد مي سازد.

قوميت

قوميت يکي از عوامل خطرآفرين کليدي براي بيماري آب سياه است. همان گونه که پيش‌تر اشاره شد، آفريقايي-آمريکايي تبارها احتمال بيشتري دارد به اين بيماري مبتلا شوند. از قوميت هاي ديگر که در معرض خطر بيشتري براي ابتلا به آب سياه قرار دارند مي توان به لاتين و آسيايي تبارها اشاره کرد. افراد آفريقايي و لاتين نسبت به نژادهاي ديگر احتمال بيشتري دارد به آب سياه زاويه باز مبتلا شوند. افراد آسيايي تبار نيز بيشتر مستعد ابتلا به آب سياه زاويه بسته و آب سياه با فشار چشم طبيعي هستند.

فشار چشم

فشار داخلي چشم اندکي بالا نيز احتمال ابتلا به بيماري آب سياه را افزايش مي دهد. اگر از ابتلا به اين شرايط آگاه هستيد، معاينه منظم چشم ها توسط چشم پزشک اهميت دارد. بيشتر متخصصان چشم دامنه فشار عادي داخل چشم را بين 10 تا 12 ميلي متر جيوه در نظر مي گيرند. افراد مبتلا به آب سياه اغلب داراي فشار داخل چشم بيشتر از 21 ميلي متر جيوه هستند.

مصرف دارو

برخي شواهد استفاده از استروئيد را با آب سياه مرتبط مي دانند. مطالعه اي در سال 1997 که در نشريه Journal of American Medical Association منتشر شد، نشان داد که آب سياه با استفاده بلند مدت از کورتيکواستروئيد، به ويژه براي افرادي که از آلرژي بلند مدت رنج مي بردند، مرتبط بوده است. مطالعات استفاده مداوم از استروئيد را با خطر بيشتر ابتلا به آب سياه پيوند داده اند.

آسيب ديدگي چشم

يک آسيب ديدگي جدي چشم اگر به افزايش فشار داخلي چشم منجر شود، مي تواند موجب ابتلا به آب سياه شود. به عنوان مثال، يک تومور، جداشدگي شبکيه، يا جابجايي عدسي مي تواند محرکي براي آب سياه باشد. از ديگر آسيب ديدگي هاي چشم مي توان به آسيب ديدگي غير نافذ، آسيب ديدگي هاي ورزشي يا سابقه چندين عمل جراحي براي بيماري هاي مزمن چشم اشاره کرد. آسيب ديدگي غيرنافذ مي تواند موجب التهاب در چشم يا تغيير آناتومي سيستم زهکشي چشم شده و بيمار را در معرض خطر بيشتري براي ابتلا به آب سياه قرار دهد.

ديابت

ديابت يکي از بيماري هاي رايج در جهان است. دو نوع ديابت شامل ديابت نوع 1 و ديابت نوع 2 وجود دارند. ديابت نوع 1 به ارث مي رسد و ديابت نوع 2 به واسطه عواملي مانند سن، رژيم غذايي و يک سبک زندگي کم تحرک شکل مي گيرد. يکي از عوارض شايع ديابت بيماري چشم ديابتي است که شامل رتينوپاتي ديابتي، آب مرواريد و همچنين آب سياه مي شود.

ارتباط بين ديابت و آب سياه زاويه باز (شايع‌ترين نوع آب سياه) سال ها مورد بررسي قرار گرفته است. افراد مبتلا به ديابت نسبت به غير ديابتي ها دو برابر احتمال بيشتري دارد به آب سياه مبتلا شوند، اگرچه برخي مطالعات جديد اين شرايط را زير سوال برده اند. شرايطي مشابه براي افراد مبتلا به آب سياه زاويه باز نيز وجود دارد و آنها در معرض خطر بيشتري براي ابتلا به ديابت قرار دارند.

ابتلا به بيماري

افزون بر ديابت، شرايط پزشکي ديگري نيز وجود دارند که با افزايش خطر ابتلا به آب سياه پيوند خورده اند. به گفته کلينيک مايو، بيماري هايي مانند ديابت، بيماري قلبي، فشار خون بالا و کم خوني سلول داسي شکل از جمله عوامل خطرآفرين مهم براي آب سياه هستند. همچنين، افرادي که از ميگرن رنج مي برند نيز در معرض خطر بيشتري براي ابتلا به آب سياه قرار دارند.

جنسيت

جنسيت نقش مهمي در خطر ابتلا به آب سياه ايفا مي کند، به ويژه زماني که نوع آب سياه که فرد به آن مبتلا خواهد شد، مد نظر قرار بگيرد. سه نوع آب سياه وجود دارند که شامل آب سياه زاويه باز، آب سياه زاويه بسته و آب سياه با فشار چشم طبيعي مي شوند. به گفته بنياد پژوهشي آب سياه آمريکا، زنان نسبت به مردان 50 درصد احتمال بيشتري دارد به آب سياه زاويه باز مبتلا شوند. دليل اين مساله همچنان نامشخص است.

نزديک بيني

بنابر مطالعه اي که در نشريه Journal of Optometry منتشر شد، نزديک بيني يک عامل خطرآفرين بزرگ براي آب سياه محسوب مي شود. اين شرايط بين بيماران آسيايي شايع‌تر است که شايد به توضيح شيوع بالاي آن کمک کند. افزون بر اين، نزديک بيني و افزايش طول محوري در برخي گروه هاي سني خاص، هر دو به عنوان عوامل خطرآفرين شناسايي شده اند که نشان مي دهد ابتلا و پيشرفت آب سياه مي تواند با درجه نزديک بيني افزايش يابد.