شناسهٔ خبر: 31158937 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه ایران‌ورزشی | لینک خبر

مرگ در تئاتر رویاها

پیروزی تمام عیار تجربه و کلاس پاری‌سن‌ژرمن و توخل برابر خامی سولشر و محدودیت‌های منچستر

صاحب‌خبر - مارک آگدن لیگ قهرمانان جایی برای مخفی شدن ندارد اما اوله گونار سولشر واقعا یکی لازم داشت چون منچستریونایتد او در برابر توماس توخل و پاری‌سن‌ژرمن از نظر کلاس و هوشیاری کم آورد. اگر باخت خانگی 2 بر صفر به اندازه کافی بد نیست، مربی نروژی شاهد مصدومیت دو تا از بازیکنان سرحال و تاثیرگذارش، جسی لینگارد و آنتونی مارسیال و همچنین اخراج پل پوگبا که باعث می‌شود در بازی برگشت در پارک دپرنس حضور نداشته باشد، بود که ناکامی او را تکمیل کرد. یونایتد با خوشبینی زیادی وارد بازی شد اما تجربه و کلاس پاری‌سن‌ژرمن در برابر خامی سولشر و محدودیت‌های تیمش برنده تمام عیاری بود. سولشر بعد از جانشینی ژوزه مورینیو در ماه دسامبر به‌عنوان یک مربی موقت عالی عمل کرده بود با 10 برد و یک تساوی در 11 بازی اما در این بازی، واقعیت، برخورد سخت و تلخی با این نروژی داشت. پاری‌سن‌ژرمن دو مهاجم بزرگ خود، نیمار و ادینسون کاوانی را در اختیار نداشت اما نبودن آنها به چشم نیامد چون کیلیان امباپه، مارکو وراتی و آنخل دی‌ماریا که توسط هواداران سابقش هو می‌شد، پیروزی قهرمان فرانسه را طراحی و اجرا کردند تا یک پایشان در یک‌چهارم‌نهایی باشد. پایان ناخوشایندی برای دوران شکست‌ناپذیری مربی 45 ساله روی نیمکت شیاطین سرخ رقم خورد آن هم در «تئاتر رویاها» و انتخاب بازیکنان و برنامه او به خوبی توسط همتایش شناسایی و خنثی شد. یونایتد تا اینجا می‌توانست بیاید و توخل، مربی بادانش سابق بوروسیادورتموند، نشان داد برای موفقیت در مراحل حذفی لیگ قهرمانان، باید یک نابغه تاکتیکی باشی. سولشر شاید در رختکن هوش تاکتیکی بالایی داشته باشد اما این آن چیزی نبود که کنار نیمکت بروز پیدا کند. توخل، مارکینیوش را مامور مهار پوگبا کرد که ستاره دوران تحول یونایتد بود اما به طور کامل از کار افتاد. یونایتد راه حلی برای ناکارآمدی خط میانی‌اش پیدا نکرد و رفته رفته از بازی محو شد. آن طرف، وراتی نیمه آماده در مرکز زمین قدرتنمایی کرد و نه آندر اررا و نه نمانیا ماتیچ توان کنترل بازیساز ایتالیایی را نداشتند. سولشر بدشانس بود که مارسیال و لینگارد را به خاطر ناراحتی عضلانی قبل از شروع نیمه دوم از دست داد، بیرون آمدن آنها نه تنها شانس اندک یونایتد برای عقب راندن پاریسی‌ها و دفاع از خط حمله را کاهش داد بلکه نداشتن عمق در تیم منچستریونایتد را به رخ کشید. الکسیس سانچس جای لینگارد را گرفت اما به جای فرصت دادن به روملو لوکاکو که می‌توانست مارکوس رشفورد را از راست راه بیندازد، سولشر خوان ماتا را به جای مارسیال آورد که هم سرعت لازم را نداشت و هم نمی‌توانست در سمت راست خط حمله سه نفره بازی کند. ماتا از اشلی یانگ هم حمایت نمی‌کرد و بال آرژانتینی بارها در نیمه دوم کاپیتان منچستریونایتد را با سرعت و تکنیکش به دردسر انداخت بخصوص روی پاس گل دومش که توسط امباپه به ثمر رسید. تنها هواداران بیش از حد خوشبین یونایتد امید دارند تیم‌شان در بازی 15 اسفند بتواند این شکست را جبران کند اما یک تصویر بزرگتر هم وجود دارد و آن موقعیت مربی است. برای نخستین بار اعتبار و قابلیت سولشر به‌عنوان مربی محک خورد و این نروژی نمره خوبی نگرفت. یونایتد به کسی نیاز دارد که در این سطح تفاوت ایجاد کند یعنی همان کاری که توخل با وجود مصدومیت‌ها و مشکلات تاکتیکی برای پاری‌سن‌ژرمن انجام داد. سولشر می‌تواند در بازی‌های پیش رو مقابل چلسی، لیورپول و منچسترسیتی ارزشش را ثابت کند اما باید حداقل در دو تا از این بازی‌ها کاری کند تا مقامات باشگاه را برای سپردن هدایت تیم به او متقاعد کند و کارش سخت‌تر می‌شود اگر لینگارد و مارسیال زمان بیشتری تیم را همراهی نکنند. داشتن روندی خوب در لیگ برتر یک چیز است و انجام آن در بازی‌های سخت لیگ قهرمانان برابر تیم‌های پرستاره چیز دیگر. سه‌شنبه شب سولشر در این آزمون رد شد و رویاپردازانی که فکر می‌کردند او بهترین کسی است که می‌تواند تیم را به جایگاه خود بازگرداند، از خواب بیدار شدند. منبع: ESPN

نظر شما