دستاورد اول

کی‌روش در اولین سال‌های هدایت تیم ملی با انتقادهای زیادی روبه‌رو بود. لیست‌های این مربی همیشه خبرساز می‌شدند و نتایج تیم ملی، درخشان به نظر نمی‌رسیدند. شکست در زمین لبنان در مرحله مقدماتی جام جهانی 2014، یک ضربه بزرگ برای فوتبال ایران بود. شکست خانگی برابر ازبکستان، می‌توانست رویای صعود به جام جهانی را نابود کند اما در سه مسابقه حساس و تعیین‌کننده پایانی، کارلوس کی‌روش دیگری متولد شد. او با کنار گذاشتن رحمتی، دیسیپلین و جدیت را در اردوی تیم ملی حاکم کرد و حاضر نشد نظم اردو را قربانی «مصلحت» کند. شاید همین نشانه کافی بود تا همه بازیکنان حاضر در اردو، با تمام وجود برای کی‌روش و تیمش به میدان برود. پسران مرد کاریزماتیک پرتغالی، در هر سه دیدار پایانی مرحله مقدماتی به پیروزی دست پیدا کردند. سیو فوق‌العاده رحمان احمدی برابر کره و تیزهوشی رضا قوچان‌نژاد، برای بازگشت به جام جهانی بعد از هشت سال کافی به نظر می‌رسید. این اولین دستاورد کی‌روش برای فوتبال ایران بود، دستاوردی که درست چهار سال بعد هم تکرار شد تا ایران با مرد پرتغالی حضور در دو جام‌ جهانی را تجربه کند.

دعوا، دعوا و دعوا

سرمربی تیم ملی در این سال‌ها بارها با چهره‌های مختلفی درگیری لفظی پیدا کرده بود. از امیرقلعه‌نویی تا مانوئل ژوزه، از تیغ انتقادهای این مربی در امان نبودند. با این وجود آن‌چه میان او و برانکو اتفاق افتاد، درگیری‌های کارلوس را به سطح متفاوتی برد. او حالا حتی در حساس‌ترین روزها نیز از این دعوا فاصله نمی‌گرفت و هیچ فرصتی را برای مصاحبه کردن علیه سرمربی پرسپولیس از دست نمی‌داد. مرحله مقدماتی جام جهانی برای کی‌روش، با انبوهی از جار و جنجال سپری شد. با این وجود او توانست تیم ملی را برای اولین بار به دومین جام جهانی متوالی برساند. نمایش ایران در یک گروه دشوار، کاملا قابل قبول به نظر می‌رسید. تیم ملی مراکش را شکست داد، در یک بازی نزدیک مغلوب اسپانیا شد و سرانجام با پرتغال به تساوی رسید تا با بدشانسی محض از صعود باز بماند. درست وقتی همه در حال لذت‌ بردن از عملکرد تیم بودند، یک مصاحبه آتشین دیگر از سوی کی‌روش، جهت نگاه‌ها را تغییر داد. دیگر هیچ چیز مانع حملات جدی و همه‌جانبه او به منتقدانش نمی‌شد، منتقدانی که بیشترشان از سوی فدراسیون ساکت می‌شدند!

فضای دوقطبی

کارلوس کی‌روش با این شعار سرمربی تیم ملی شد که اشک بازیکنان در زمین را به «عرق» تبدیل خواهد کرد. با این وجود در صدمین بازی او روی نیمکت، ملی‌پوشان دوباره شکست خوردند و دوباره اشک ریختند. او که با رکورد بی‌شکستی مقابل آسیایی‌ها شناخته می‌شد، در دومین بازی دوران مربیگری‌اش در ایران مقابل ژاپن، بدترین شکست تاریخ تیم ملی روبه‌روی این رقیب را تجربه کرد. کاخ آرزوهایی که در پنج مسابقه گذشته ساخته شده بود، ناگهان فرو ریخت و باز هم تیم ملی نتوانست بعد از دریافت اولین گل، به بازی و به زندگی برگردد. مرد پرتغالی در همه این سال‌ها، قرارداد جدید با تیم ملی را با دست پس زده و با پا پیش کشیده است. او همواره از شرایط سختش در ایران صحبت کرده اما به شکل عجیبی همیشه مشتاق حضور طولانی‌تر در تیم ملی بوده است. این بار اما به نظر می‌رسد دیگر اقبال عمومی چندانی به ادامه حضور او روی نیمکت وجود ندارد. هیچ‌کس نمی‌تواند میراث فنی کی‌روش را انکار کند اما فضای کاملا دوقطبی و دعواهای همیشگی در اطراف تیم نیز بخشی از میراث این  مربی هستند.