به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، آیتالله حسین نوری همدانی، به همایش «نواب، پیشتاز در تشکیل حکومت اسلامی» که در سالروز شهادت شهید نواب صفوی در مشهد برگزار شد، پیامی صادر کرد.
در متن این پیام آمده است:
بِسْم الله الرحمن الرحیم
« أُولَٰئِکَ الَّذِینَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ ... . سوره انعام، آیه 90 »
آنان کسانی بودند که خداوند هدایتشان فرمود، پس به هدایت آنان اقتدا کن!
در سحرگاه یکشنبه 27 دی ماه 1324 در یک شب سرد زمستانی چهار جوخه اعدام در میدان بزرگ یک پادگان نظامی در تهران بر پا شد و شهید بزرگوار سید مجتبی نواب صفوی و سه تن از همرزمان و یارانش یعنی خلیل طهماسبی، سید محمد واحدی و مظفر ذوالقدر مظلومانه اعدام شدند و خون پاکشان به زمین ریخته شد.
شهید نواب صفوی عمری کوتاه اما بسیار با کیفیت و پر بار داشت، او در سال 1303 شمسی به دنیا آمد و 31 سال بعد به فیض شهادت رسید.
نواب صفوی در مدت چهار سالی که در حوزه علمیه نجف اشرف بود از محضر مرحوم آیتالله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی مرجع اعلای وقت و همچنین علامه امینی صاحب کتاب گرانقدر «الغدیر» کسب فیض نمود.
او طلبه جوان و پرشوری بود که پیوسته در فکر عظمت اسلام و تشیع بود و معتقد به تشکیل حکومت اسلامی بود و برای همین منظور جمعیتی به نام فدائیان اسلام را تاسیس کرد.
شهید نواب صفوی روحیهای جهادی داشت و برای امر به معروف و نهی از منکر و مبارزه با طاغوت سر از پا نمیشناخت، او با اینکه یک طلبه جوان بود، ولی از صلابت و ابهتی برخوردار بود که دشمنان پیوسته از او در هراس بودند.
شاه در سال 1332 برای به کنترل در آوردن نواب صفوی پیشنهاد تولیت آستان قدس رضوی را به او داد ولی نواب با شنیدن این پیشنهاد به امام جمعه منصوب شاه گفت: شما مکلف هستید که اینکه به شما میگویم را عیناً به این توله سگ پهلوی برسانید! به او بگویید تو میخواهی مرا با دادن پست و مقام و پول فریب دهی و خودت آزادانه هر کاری که میخواهی با دین خدا و ممکلت اسلامی انجام دهی؟! این محال است و من یا تو را میکشم و به جهنم میفرستمت و خودم به بهشت میروم و یا تو مرا میکشی و با این جنایت، باز هم به جهنم رفته و من به بهشت میروم و در آغوش اجدادم قرار میگیرم، در هر حال تا زندهام امکان ندارد ساکت باشم!
در شرح حال نواب خاطرات بسیار زیادی از رشادتها و جسارتهای او به شاه و حکومت فاسد و وابسته پهلوی نقل شده است که از جمله آنها داستان ملاقات شاه با نواب است.
هنگامی که نواب صفوی را به محل استقرار شاه میبرند، یکی از درباریان در حضور شاه به نواب میگوید به اعلیحضرت تعظیم کن! که نواب بلافاصله با تندی و جسارت به او میگوید خفه شو! شاه میپرسد شما چه درسی میخوانید؟ نواب میگوید درس هستی! سیاه مشق زندگی! شاه میگوید ما از فعالیتهای شما در نجف با خبریم و نواب میگوید برای مسلمان تکلیف شرعی او مطرح است و کربلا و نجف و تهران فرقی نمیکند! شاه میگوید ما حاضریم هزینه ادامه تحصیل شما را بپردازیم که نواب میگوید: مردم مسلمان ما آنقدر غیرت دارند که خرج تحصیل یک سرباز امام زمان (عج) را بدهند!
در آن زمان در روزنامه مرد امروز مطلبی بر علیه حجاب نوشته شده بود و مدیر مسؤول آن روزنامه با سخنانی تحقیرآمیز گفته بود من مسلمانم ولی به آقای بروجردی میگویم که حجاب در اسلام نیست!
نواب در ملاقات با شاه با اشاره به این مسئله با مشت محکم روی میز شاه میکوبد و میگوید: چرا در این مملکت باید کسانی باشند که اعتنا به تعالیم اسلامی ندارند؟
بعد از این ملاقات شاه به دربارش گفته بود این سید مثل یک افسر که با زیر دستش حرف میزد با من صحبت کرد و اصلا انگار نه انگار شاهی وجود دارد!
یاسر عرفات نقل میکند که من در دانشگاه الازهر مصر درس میخواندم که روزی نواب صفوی برای سخنرانی به دانشگاه الازهر آمد و من در جلسه سخنرانی او شرکت کردم و دیدم که او یک ساعت و نیم با شور و حرارت سخنرانی کرد و پس از سخنرانی با زحمت به او نزدیک شدم و او دست مرا گرفت و سوار ماشین حامل خود کرد و پس از آن اسم و رسمم را پرسید و گفت برای چه به اینجا آمدی؟ گفتم آمدم درس بخوانم، تا این را گفتم با عصبانیت سرم داد کشید و گفت: اسرائیلیها دارند ناموس شما را به خطر میاندازند، آن وقت تو آمدی اینجا که درس بخوانی؟! برو با هموطنهایت آنها را از فلسطین بیرون کن و با آنها جهاد کن!
از اینگونه سخنان که حمیت، شجاعت و روحیه جهادی شهید نواب صفوی را میرساند بسیار است، او در همان زمان کتابهای احمد کسروی که سر تا پا توهین به مقدسات اسلامی و تشیع بود را نزد علمای نجف میبرد و از آنها نظر میخواست و حکم همه آنها به مهدورالدم بودن نویسنده این کتابها بود!
روزی یکی از منبریهای معروف به نواب صفوی میگوید حیف شما با این همه استعداد نیست که درس را رها کردید، اگر شما چند سال دیگر در حوزه بمانید، میتوانید یکی از مراجع باشید! وسپس انتقاداتی از عملکرد نواب میکند، اما صحبت او که تمام میشود نواب صفوی در جواب او میگوید: همه اینها که گفتی درست، اما اینقدر خوش استعدادها و نویسندگان بزرگ آمدهاند و دهها جلد کتاب نوشتهاند که تمامی آنها در کتابخانهها انبار شده است، آیا اینها یک مجری نمیخواهند که مطالبشان را به صحنه عمل بیاورند؟!
نواب صفوی یک مجاهد خستگی ناپذیر و آگاه به زمان بود که وجودش را سر تا پا عشق به جهاد و شهادت پر کرده بود و از مبارزه با ظالمان و ستمگران و اجرای احکام اسلام هیچ باکی نداشت.
او پس از آنکه با فتواهای مهدورالدم بودن احمد کسروی که کتابهایش به مراتب بدتر از سلمان رشدی مرتد که امام خمینی(رض) حکم ارتداد او را اعلام فرمودند، بود، درس خواندن در نجف را رها کرد و برای اجرای حکم اسلام به ایران بازگشت و البته ابتدا با کسروى محاجه و او را نصحیت کرد و از نوشتن مطالب توهین آمیز بر علیه اسلام و تشیع بر حذر داشت ولی وقتی مطمئن شد که وی اصلاح پذیر نیست، آماده اجرای حکم الهی میشود و ابتدا در هشتم اردیبهشت 1324 به کسروی حمله میکند ولی توسط پلیس دستگیر و زندانی میشود و از همان زندان موجودیت «فدائیان اسلام» را اعلام میکند و اعدام کسروی را پیگیری میکند که بالاخره شهید سید حسین امامی در 20 اسفند 1324 به کسروی حمله و او را با ضربات خود به درک واصل میکند و در آن زمان خبر اعدام انقلابی کسروی به دست گروه فدائیان اسلام همه جا منتشر شد و مردم در سراسر کشور از این اتفاق غرق شادی و سرور شدند.
سخن در فضائل مرحوم شهید سید مجتبی نواب صفوی بسیار است و رهبر معظم انقلاب نیز در توصیف او مطالب ارزشمندی فرمودهاند و مرحوم نوابصفوی را به عنوان پیشاهنگ جهاد و شهادت نام بردهاند، ولیکن هنوز این مجاهد عظیم الشان را آنطور که باید نشناختند و حق وی را ادا نکردند، او بیمحابا به مقابله شاه و اذنابش میپرداخت و در این مبارزه و حذف چهرههای پلید ستمشاهی که آلت دست دشمنان اسلام بودند،هیچ خوف و هراسى نداشت تا اینکه بالاخره در سحرگاهی خونین شربت شهادت نوشید، اما شهید نواب نمرده است و همچنان زنده است، چرا که قرآن کریم در توصیف شهدا فرموده است:
« وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ »
در پایان از اهتمام آستان مقدس رضوی نسبت به برگزاری همایشى در گرامیداشت سالروز شهدای فدائیان اسلام و در رأس آنها شهید حجتالاسلام مجتبی نواب صفوی در حرم مطهر رضوی علیه آلاف التحیه و الثناء تقدیر و تشکر دارم و دوام توفیقات آنان را از درگاه الهی مسئلت میکنم.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته/حسین نوری همدانی
انتهای پیام/ر
نظر شما