سالی که گذشت بستر اتفاقاتی بود که شاید هرگز از ذهن تاریخ پاک نشود. مرگ مسافران چند اتوبوس، صعود مرگبار به اشترانکوه، انفجار در معدن آزادشهر، شهادت دریانوردان نفتکش«سانچی»، زلزله کرمانشاه، سقوط هواپیما و...تنها چند نمونه ازحوادث مهیبی بود که نه تنها خانواده‌های داغدار که مردم ایران زمین را به سوگ نشاند.
سریال اتوبوس‌های مرگ
در سالی که گذشت نقص فنی، خستگی و خواب آلودگی رانندگان اتوبوس و بی‌توجهی آنها به جلو، مسافران زیادی را به جای مقصد به قربانگاه کشاند. تعداد تصادف‌ها کم نبود اما در این گزارش فقط به چند مورد از مرگبارترین آنها اشاره می‌کنیم. بامداد دهم شهریور؛ یکی از اتوبوس‌های حامل دختران نخبه هرمزگانی که برای شرکت در اردوی ملی نخبگان و فرزانگان به سمت شیراز در حرکت بودند به‌دلیل خواب آلودگی راننده از مسیر منحرف و واژگون شد. با توجه به شدت حادثه از 45 سرنشین، 9 دانش‌آموز، سرپرست آنها و کمک راننده جان باختند و 34 نفر نیز مصدوم یا قطع عضو شدند. بامداد 22 شهریور؛ نقص فنی سیستم ترمز اتوبوس مسیر کرج- ساری باعث سقوط مرگبار آن به دره‌ای عمیق در جاجرود شد و 11 مسافر کشته و 27 نفر با مصدومیت‌های مختلف به بیمارستان انتقال یافتند. بامداد 23بهمن؛ خستگی و خواب آلودگی راننده اتوبوس حامل زائران زن گچسارانی در محور دیهوک- فردوس سبب واژگونی آن شد که 9زن جان باختند و دیگر مسافران و راننده نیز که در میان آهن پاره‌ها گرفتارشده بودند، پس از ساعت‌ها نجات یافتند.
تراژدی دره ارواح
30 تیر؛ 19 زن و مرد که در قالب تور طبیعت گردی «اهواز مهربان» برای گذراندن آخر هفته‌ای شاد و پرهیجان به «دره ارواح» منطقه چال کندی دزفول سفر کردند اما هیچ چیز طبق برنامه پیش نرفت و گردشگران دچار حادثه شدند. با اعلام این اتفاق 13 نفر از اعضای تیم با کمک ساکنان محلی نجات یافتند و یک نفر نیز روز بعد پیدا شد اما سرنوشت 5 نفر دیگر نامعلوم بود. عملیات جست و جو برای یافتن گمشدگان 19 روز به طول انجامید و سرانجام اجساد آنها پیدا شد.
زلزله ویرانگر کرمانشاه
ساعت 9 شب 21 آبان، زمین لرزه‌ای به بزرگی 7.3 در مقیاس ریشتر استان کرمانشاه را لرزاند. دراین حادثه هزاران خانه تخریب، صدها نفر کشته و زخمی و هزاران نفر آواره شدند. کانون زمین لرزه 5 کیلومتری شهر ازگله کرمانشاه بود اما 1454 پس لرزه آن شدت تخریب را افزایش داد و هر روز
بر داغ مردم شهرها و روستاها افزود. پس از ماه‌ها از آن روزهای تلخ که تنها تصاویر آن اشک بر چشمان مردم ایران می‌آورد
هنوز ویرانه‌ها برپاست و مردم در سرمای استخوان سوز در کانکس و چادرهای آبگرفته زندگی می‌کنند.
صعود بی‌بازگشت به اشترانکوه
17 آذر؛ 2 زن و 12 مرد کوهنورد مشهدی به همراه بلدچی محلی در میان برف و کولاک به دل ارتفاعات سرد اشترانکوه –استان لرستان- زدند. آنها که همه از کوهنوردان حرفه‌ای بودند، با وجود اخطارها و هشدارهای هواشناسی برنامه صعودشان را ادامه دادند اما در مسیر بازگشت گرفتار بهمن شده و در نزدیکی قله «کول جنو» گیر افتادند. 6 نفر از اعضای تیم خود را به پناهگاه رساندند اما 8 نفر دیگر راه را گم کردند و موفق به بازگشت نشدند. وقتی امدادگران به پناهگاه رسیدند یکی از کوهنوردان نجات یافته نیز جان باخته بود و تلاش‌ها برای نجات دیگر اعضای تیم نیز نتیجه‌ای نداد و پیکر 8 کوهنورد پس از 10 روز جست و جو پیدا شد و به پایین کوه انتقال یافت.
انفجار در معدن آزادشهر
13 اردیبهشت وهنگام تغییر شیفت کارگران معدن زغال سنگ یورت آزادشهردراستان گلستان، فاجعه‌ای رخ داد که 43 خانواده را داغدار و قلب مردم ایران را به درد آورد. آن روز حدود 500 کارگر در عمق 1300 متری زمین مشغول کار بودند که ناگهان لکوموتیو از کار افتاد. مسیر مسدود شده بود و در آن شلوغی کسی به حجم گاز انباشته توجهی نداشت. باتری را آوردند اما همین که اتصال با موتور لکوموتیو برقرار شد، انفجار مهیبی رخ داد و با ریزش تونل، کارگران در میان انبوه خاک محبوس شدند. عملیات نجات بیش از 10 روز طول کشید و سرانجام پیکر 43 معدنچی بیرون کشیده شد و تعدادی از کارگران نیز در بیمارستان تحت درمان قرار گرفتند.
شوک زلزله در پایتخت
اول دی و در واپسین ساعات نخستین روز زمستان، پایتخت با زلزله‌ای به قدرت 5.2 ریشتر لرزید و تهرانی‌ها که از مدت‌ها قبل نسبت به وقوع زلزله هراس داشتند، سراسیمه به خیابان‌ها ریختند. اوضاع به قدری به هم ریخته بود که در کمتر از نیم ساعت همه خیابان‌ها و بزرگراه‌ها مسدود شد و تردد در شهر حتی برای خودروهای امدادی با مشکلاتی همراه شد. این زلزله که مرکز آن مشکین دشت استان البرز بود علاوه بر تهران، کرج و ساوه را نیز لرزاند و یک کودک و یک زن به‌دلیل ترس جان باختند و شماری نیز در هنگام فرار زخمی شدند.
حریق در ساختمان وزارت نیرو
16 بهمن؛ ساختمان ۱۳ طبقه شرکت «تولید نیروی برق حرارتی» از شرکت‌های وابسته به وزارت نیرو در خیابان ولیعصر آتش گرفت. این حریق مهیب که نگرانی‌ها از وقوع پلاسکویی دیگر را افزایش داده بود، از اتاق بایگانی در طبقه منفی 4 شروع شد اما به‌دلیل وجود قفسه‌های آهنی در این اتاق، اطفای حریق به کندی پیش رفت. با توجه به تمهیدات اندیشیده شده در این حریق و تخلیه بموقع ساختمان‌های اطراف، این آتش‌سوزی تلفات جانی نداشت و تنها 9 نفر به‌دلیل دود گرفتگی مصدوم شدند. این حریق مهیب سرانجام پس از 53 ساعت تلاش بی‌وقفه آتش‌نشانان مهار شد اما علت آن همچنان در ابهام مانده است.
سقوط هواپیمای مسافربری تهران-یاسوج
29 بهمن؛ پرواز شماره 3704 هواپیمایی آسمان که تهران را به مقصد یاسوج ترک کرده بود، 50 دقیقه پس از پرواز از رادار خارج شد و دقایقی بعد خبر سقوط آن از سوی مسئولان تأیید شد. این پرواز که 60 مسافر و 6 خدمه داشت در دل ارتفاعات برف گرفته کوه دنا در سمیرم-جنوب اصفهان- سقوط کرد و تیم‌های امداد و نجات در شرایط بد جوی بارها به دل کوه زدند تا لاشه هواپیما را پیدا کنند. سرانجام پس از سه روز جست وجو
لاشه هواپیما و بقایای پیکرهای قربانیان در ارتفاعات دنا کشف و اجساد با سختی فراوان به پایین کوه انتقال یافت.
پایان تلخ نفتکش سانچی
16 دی؛ اتفاقی تلخ و تکاندهنده در آب‌های شانگهای چین، ایران را در سوگ فرو برد. کشتی فله‌بر چینی «کریستال» به دلایلی نامعلوم به نفتکش ایرانی «سانچی» برخورد کرد و باعث انفجار تانکر نفتی شد. شدت انفجار و آتش‌سوزی به قدری بود که نزدیک شدن تیم‌های نجات به نفتکش امکان نداشت و با وجودی که یکی از پیکرها چند متری دورتر روی آب پیدا شده بود اما هیچ سرنخی از 29 سرنشین ایرانی و دو خدمه بنگلادشی در دست نبود. این تانکر نفتی قرار بود محموله 136 هزار تن میعانات نفتی را به کره جنوبی برساند اما این بار گرانبها آنقدر سوخت تا نفتکش به تابوتی برای دریانوردان تبدیل شد. سرانجام پس از 7 روز نخستین گروه امدادی وارد نفتکش شد و جعبه سیاه و دو پیکر دیگر از جانباختگان به ساحل انتقال یافت اما با وجود اعزام تیم تکاوران ایرانی به چین، امکان ورود دوباره به تانکر نفتی مهیا نشد و در هشتمین روز سانچی، تانکر غول پیکر نفتی با همه سرنشینانش مانند گدازه‌های آتشفشانی ذوب شد و به اعماق آب‌های شانگهای فرو رفت. پس از حدود یک ماه و نیم از این واقعه تلخ، هویت سه پیکر شناسایی و به کشور بازگردانده شدند اما دسترسی به دیگر پیکرها با توجه به شرایط آلایندگی و موقعیت نفتکش در اعماق آب به نظر امکانپذیر نمی‌رسد.
نظر شما