به گزارش جمهوریت ;
“مرکوری” اولین سفینه فضایی سرنشین‌دار آمریکا بود که در اواخر دهه ۱۹۵۰ طرح آن اجرایی شد. این ناو زنگوله‌ای شکل که فضای کوچک آن اجازه می‌داد فقط یک نفر را حمل کند در ۱۷ دسامبر ۱۹۵۸ به طور رسمی از طرف سازمان هوا-فضایی آمریکا به عنوان نخستین برنامه سرنشین‌دار آمریکا اعلام گردید.
به گزارش ایسنا؛ مرکوری ویژگی‌هایی داشت که خاص خود بود و نه در آمریکا و نه در شوروی که صاحبان قدرت فضایی آن روزگار بودند هیچ‌گاه مشابهی پیدا نکرد. این ناو و سامانه‌های وابسته به آن ۲۰ بار آزمایش بدون‌سرنشین داشت.
این ناو تنها سفینه سرنشین‌دار است که برای آزمایش درستی کار سامانه‌های آن از میمون استفاده شد. آمریکا بعد از سفینه مرکوری در هیچکدام از ناوهای سرنشین‌دار جمینی، آپولو و شاتل فضایی از میمون برای آزمایش صحت کار ناوهای فضایی استفاده نکرد.
روس‌ها هم گرچه برای آزمایش امکانات سفینه‌های وستوک و وسخد از حیوانات بهره گرفتند اما این حیوانات، میمون نبودند. مرکوری همچنین تنها سفینه سرنشین‌داری به شمار می‌رود که با دو نوع موشک، ردستون و اطلس به فضا پرتاب شد و سرنشینانی را به فضا برد و اولین سفینه‌ای بود که برجک نجات در آن به کار رفت. چه سفینه‌های روسی وستوک با ۶ پرتاب سرنشین‌دار و وسخد با دو پرواز سرنشین‌دار و چه سفینه آمریکایی جمینی با ۱۰ پرواز سرنشین‌دار فاقد برجک نجات بودند و می‌توان همه این پرتاب‌ها را در خط قرمز خطر قرار داد.
مرکوری همچنین تنها ناو جهان است که دو پرتاب سرنشین‌دار غیرمداری را به انجام رساند. بعد از سفر یوری گاگارین نخستین فضانورد جهان در ۱۲ آوریل ۱۹۶۱ فضانوردان ناسا دو پرتاب غیرمداری با موشک ردستون داشت. در اولین پرتاب آلن شپارد در ۵ مه ۱۹۶۱ توانست سفری ۱۵ دقیقه‌ای را انجام داد و در دومین در ۲۱ ژوئیه سال ۱۹۶۱ ویرجیل گریسام سرنشین آن بود که به دلیل نقص در قایق نجات سفینه، نزدیک بود فضانورد جانش را از دست بدهد. چهار پرواز سرنشین‌دار بعدی با موشک اطلس صورت گرفت.
مرکوری در جریان چند ماموریت سرنشین‌دار خود مشکلات مختلفی داشت که منجر به ایجاد اختلاف زیادی میان فضانوردان و مهندسان طراح آن شد. جان گلن نخستین فضانورد آمریکایی که به مدار زمین دست یافت می‌گفت در جریان پرواز هر زمان که یادم می‌آمد ساخت هر قطعه‌ای از این سفینه در مناقصه به شرکتی واگذار شده مو بر تنم سیخ می‌شد!
با تمام مشکلات، مرکوری توانست توانایی‌های کارشناسان فضایی آمریکا را بالا ببرد و آنها این مشکلات را به فرصت‌هایی جهت توانمند شدن صنایع فضایی تبدیل کردند و با بهره‌گیری از تجربیات به دست آمده در برنامه مرکوری، سفینه دو نفره جمینی را ساختند که در جریان پرواز با آن ناو، فضانوردان آمریکایی آمادگی‌های لازم برای سفر به ماه را به دست آوردند.
انتهای پیام
نظر شما