پانزدهم خرداد 60 بود. دو فروند اف-5 از پایگاه تبریز بلند شدند و پالایشگاه کرکوک عراق را بمباران کردند. ارتش عراق که توقع چنین حمله‌ای را نداشت به سرعت وارد میدان شد و تمام نیروی دفاعی‌اش را برای حراست از پالایشگاه و حملات احتمالی بعدی بسیج کرد. این اما همه ماجرا نبود.
دقایقی قبل از حرکت اف-5‌ها از فرودگاه تبریز، 8 فروند اف-4 از پادگان نوژه برخاستند و با دور زدن خاک عراق و عبور از مرز ترکیه و عراق و سپس از مرز سوریه و عراق و پس از طی 3500 کیلومتر مسافت خود را به پادگان اچ-3 رساندند. این هواپیماها برای فرار از سیستم راداری عراق مجبور بودند در فاصله بسیار پایین پرواز کنند و ضمنا در بین راه دو بار سوخت‌گیری هوایی انجام دادند. اچ -3 پایگاه‌های سه‌گانه عراق بود که در مرز با اردن و در دورترین نقطه از ایران قرار داشت. عراق چون می‌دانست جنگنده‌های ایرانی هرگز نمی‌توانند به این پایگاه حمله کنند ده‌ها فروند هواپیما و هلی‌کوپتر خود را در آنجا قرار داده بود. جنگنده‌های ایرانی برای حمله به این پایگاه با یک مشکل عمده مواجه بودند؛ آنها باید از فراز بغداد و شهرهای مهم دیگر عراق که دارای سامانه‌های راداری و ضد هوایی پیشرفته‌ای بود عبور می‌کردند و این مطلب احتمال موفقیت را به صفر نزدیک می‌کرد. اما تیزپروازان قهرمان ایرانی با طراحی دقیق عملیات فوق خود را به اچ-3 رساندند و با بمباران آن خسارات سنگینی به عراق زدند. ۶ فروند هواپیمای آنتونوف-۱۲، 2 فروند بمب‌افکن توپولف-۱۶، ۵ فروند سوخو-۱۷، ۷ فروند میگ-۲۱، ۱۰ فروند میگ-۲۳، ۳ فروند داسو میراژ اف۱ تنها بخشی از شکار این شکارچیان زبردست بود. بدون شک آنچه در این عملیات نقش محوری داشت عملیات ایذائی اف -5‌هایی بود که پالایشگاه کرکوک را بمباران کردند. اگر آنها موفق نمی‌شدند حواس دشمن را از عملیات اصلی پرت کنند هرگز این حجم زیاد از دستاورد نصیب ما نمی‌شد. غفلت عراق از عملیات اصلی حمله به اچ-3 و سرگرم شدن به حمله به پالایشگاه کرکوک کار دستش داد.
این روزها اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها هم با یک تقسیم وظیفه هوشمندانه سعی دارند همان فرمولی را که ما در جنگ تحمیلی علیه بعثی‌ها به کار گرفتیم در نبرد اقتصادی علیه خودمان پیاده کنند. آنها به همین منظور معرکه‌ای راه انداخته‌اند و انصافا هم معرکه‌گیران قهاری هستند. این معرکه همان برجام اروپایی است. نقش محوری را در این معرکه اتحادیه اروپا بازی می‌کند. آنها موظفند سر و صدا راه بیندازند و حواس ما را از اتفاقی که بیخ گوشمان در حال رخ دادن است پرت کنند. به همین جهت هم هر روز بلند‌تر فریاد می‌زنند.
انصافا هم از همان ابتدا خوب داد و بیداد می‌کردند. هنوز صرفا زمزمه‌های خروج آمریکا از برجام مطرح بود که در فروردین 97 اتحادیه اروپا درخواست واشنگتن را برای اصلاح توافق هسته‌ای با ایران رد کرد.
اردیبهشت ماه بود که دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری آمریکا خروج آمریکا از برجام را اعلام کرد و گفت که تمام تحریم‌های تعلیق شده طبق توافق هسته‌ای را طی دو فرجه 90 و 180روزه دوباره وضع خواهد کرد. اما بلافاصله کشورهای اروپایی ضمن محکوم کردن خروج این کشور از این توافق چندجانبه بین‌المللی، تاکید کردند که به برجام پایبند مانده و از تجارت شرکت‌هایشان با ایران حمایت می‌کنند. سر و صداها روز به روز بلندتر می‌شد.
مرداد ۱۳۹۷ دستیار مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا گفت: این اتحادیه برای حفظ برجام؛ شرکت‌هایی که با ایران تجارت نکنند را تحریم می‌کند.
شهریور 97 وزاری امور خارجه و دفاع اتحادیه اروپا در نشستی دو روزه در وین توافق هسته‌ای ایران را بررسی کردند.
مهر 97 در بیانیه نشست وزرای خارجه ایران و ۱+۴ در نیویورک، حاضران بر تعهد خود برای تضمین کانال‌های پرداخت با ایران و تداوم صادرات نفت و میعانات گازی، محصولات نفتی و پتروشیمی تأکید کردند.
آبان 97 پی‌یر مسکوویچی کمیسیونر امور اقتصادی اتحادیه اروپا اعلام کرد: این اتحادیه با تصمیم آمریکا برای وضع دوباره تحریم‌های نفتی و مالی علیه ایران مخالف است.
کمی آن طرف از این عملیات ایذائی و صرفا روانی (تا کنون اتحادیه اروپا هیچ اقدام عملی در مقابله با نقض برجام انجام نداده است) و در میدان واقعیت، اما اخبار دیگری در جریان بود.
قیمت دلار تا مرز 200 هزار ریال بالا رفت.
قیمت سکه تا مرز 50 میلیون ریال بالا رفت.
ترامپ فرمان بازگشت تحریم‌های ایران را در 13 آبان امضا کرد.
در طول این مدت شرکت‌های زیادی بی‌سر و صدا ایران را ترک کردند. برخی از این شرکت‌ها از این قرار است:
شرکت نفتی فرانسوی توتال که سهم 30 درصدی در میدان یازده پارس جنوبی داشت از ایران خارج شد.
شرکت کشتیرانی مرسک گفت دیگر نفت ایران را حمل نخواهد کرد.
شرکت خودروسازی پژو از ایران رفت.
شرکت جنرال الکتریک و شرکت تابع آن، بیکر هیوز، که در تامین لوله، شیر و تجهیزات نفت و گاز با شرکت‌های ایرانی قرارداد‌هایی داشته است از ادامه همکاری با ایران منصرف شد.
بوئینگ که قرارداد بزرگی به ارزش ۲۰ میلیارد دلار برای فروش هواپیما به ایران‌ایر و آسمان‌ایر داشته است، اعلام کرده که با توجه به تحریم‌های آمریکا، هیچ هواپیمایی به ایران نخواهد فروخت.
ریلاینس، که بزرگ‌ترین مجموعه پالایشگاه جهان را در اختیار دارد. این شرکت اعلام کرد که دیگر از ایران نفت خام وارد نخواهد کرد.
شرکت زیمنس که محصولات گوناگون بهداشتی، صنعتی، انرژی و اتومبیل تولید می‌کند، اعلام کرد که دیگر سفارش‌های جدید از ایران نخواهد پذیرفت و تجارتش در این کشور را کمتر خواهد کرد.
ساگا، شرکت نروژی در اکتبر ۲۰۱۷ قراردادی به ارزش 2/5 میلیارد یورو با ایران امضا کرد. این کمپانی که در حوزه انرژی خورشیدی فعال است، پس از خروج آمریکا از برجام فعالیت خود را در ایران قطع کرد.
دنیلی، شرکت تولیدکننده فولاد در ایتالیا پس از اعلامیه ترامپ، پروژه پوشش مالی سفارش‌های ایران به ارزش 1/5 میلیارد یورو، معادل 1/8 میلیارد دلار را متوقف کرد.
شرکت کره‌ای دائلیم اینداستریال از دیگر کمپانی‌هایی است که اعلام کرد، قرارداد 2/08 میلیارد دلاری خود برای یک پروژه پالایشگاهی با ایران را لغو کرده است.
شرکت دانمارکی حمل‌ونقل مائرسک (Maersk) و برخی از شرکت‌های مربوط به خطوط حمل‌ونقل ارتباط خود با ایران را متوقف کردند...
این خیلی طبیعی است که اروپا اگر قرار باشد در میدان کسی بازی کند در میدان آمریکا بازی می‌کند و نه ایران. انتفاع اروپا از ارتباط با آمریکا قابل مقایسه با ایران نیست. در سال 2016 مجموع صادرات کالای کشورهای عضو اتحادیه اروپا به ایران فقط 8/2 میلیارد یورو بوده است. در حالی که این مبلغ برای آمریکا 362 میلیارد یورو بوده است. به عبارتی صادرات کالای اروپایی‌ها به آمریکا ۴۴ برابر بیشتر از صادرات کالای آنها به ایران است. در همین سال واردات کالای کشورهای قاره سبز از آمریکا در سال ۲۰۱۶ به رقم ۲۴۶ میلیارد یورو رسید، در حالی که واردات کالای این کشورها از ایران فقط 5/5 میلیارد یورو بوده است؛ یعنی اتکای اقتصاد اروپا به واردات کالا از آمریکا ۴۵ برابر بیشتر از واردات کالای آنها از ایران است.
در مجموع، تجارت کالایی اروپا و آمریکا (مجموع واردات و صادرات کالا بین دو طرف) در سال ۲۰۱۶ به رقم ۶۰۸ میلیارد یورو رسید در حالی که سهم ایران از تجارت کالایی با اروپا فقط 13/7 میلیارد یورو بوده است.
آری اروپا اگر بخواهد و بتواند آمریکا را بفروشد قطعا به ایران نخواهد فروخت. این داد و بیداد اروپا هم دقیقا در راستای اهداف تحریمی آمریکاست. او قرار است نقش اف-5‌ها را اجرا کند. آنها خوب می‌دانند هر روزی که ایران را بیشتر معطل و سرگرم کنند حربه تحریم کارساز‌تر خواهد شد. اصلا عملیات ایذائی وقتی ایذائی است که واقعی به نظر برسد و اتحادیه اروپا حسابی از عهده این عملیات برآمده است. آن‌قدر خوب معرکه گرفته است که جو، حسابی دولتمردان ما را گرفته است. آنها تمام همتشان صرف همین مثلا برجام اروپایی شده است. لطفا یک نفر گزارشی از عملیات اصلی و تلفاتی که از اقتصاد ما گرفته است به پرزیدنت روحانی بدهد شاید گرای پدافند را عوض کند و فکری به حال مردم بکند. یک نفر به ایشان یادآور شوند هر چه بیشتر سرگرم برجام اروپایی شود گرمای سوزان تحریم‌ها هر روز بیشتر و موثرتر می‌شود. لطفا یک نفر عملیات ایذائی را برای آقای روحانی ترجمه کند.