صاحب‌خبر - ابوالقاسم رئوفیان* - بعد از بازگشت تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه نظام جمهوری اسلامی ایران، کشورمان از نظر اقتصادی در شرایط حساسی به‌‌سر می‌برد.
این شرایط سبب ایجاد اولویت‌ها در نظام بودجه‌نویسی کشور می‌شود که بر اساس آن مسئولان، تصمیم‌گیران و مدیران اجرایی ما به سمت حل مسائل ملی گام بردارند و حل و فصل آنها اولویت‌شان باشد.
در این مسیر اما فقط با امور اجرایی نمی‌توان مسائل را حل کرد بلکه گام برداشتن به سمت مباحث ملی اسباب و لوازم را می‌طلبد که از جمله آن وحدت و اتفاق‌نظر صاحب‌نظران سیاسی- اقتصادی بر سر اولویت داشتن مباحث ملی بر مباحث منطقه‌ای و بخشی است. در این راستا رسالت فعالان رسانه‌ای و صاحب‌نظران سیاسی-اقتصادی و اجتماعی خیلی سنگین است. آنها باید یک به یک به عرصه بیایند و از لزوم گام برداشتن به سمت مسائل ملی سخن بگویند و مردم را اقناع کنند که تا موضوعات ملی حل نشود، سرمایه‌گذاری برای مسائل بخشی، منطقه‌ای و استانی مفید و راهگشا نخواهد بود.
من بر این باورم که اصل اساسی در زمینه پرداختن به مسائل ملی و اقتصادی کشور، ساماندهی سبک بودجه‌نویسی در کشور است که در سال جاری باید بر اساس نگاه ملی و منافع ملی تعریف و نگاشته شود و وظیفه سنگینی است که بر اساس قانون بر دوش مجلس و دولت گذاشته شده است.
مطالبه بودجه ملی به جای بودجه‌بخشی و منطقه‌ای اصلی است که باید به صورت هم‌زمان و واحد به مطالبه اجتماعی مردم بدل شود و احزاب ملی، تشکل‌های اجتماعی و «ان‌جی‌او»های کوچک و بزرگ در این زمینه باید به میدان بیایند و افکار عمومی و دولت و مجلس در لزوم توجه به این اصل را قانع کنند.
در این بین اما توصیه‌ای که به نمایندگان مجلس دارم اینکه درست است که هرکدام از حوزه انتخابیه‌ای رای گرفته‌اند و وارد مجلس شورای اسلامی شده‌اند اما باید بدانند وقتی که وارد خانه ملت شدند، دیگر تنها نماینده آن حوزه انتخابیه، شهر یا استان نیستند، بلکه نماینده همه مردم ایران هستند و باید هم و غم‌شان مشکل‌گشایی از امور مردم و کشور باشد نه یک منطقه مشخص.
*دبیرکل حزب اسلام ایران زمین∎
نظر شما