سعید تهرانی
سخنگوی وزارت بهداشت گفته در شش ماه گذشته مصرف شیر و لبنیات در تهران ۳.۹ درصد کاهش داشته است. البته پیش از آن هم مصرف شیر و لبنیات در تهران و ایران چندان بالا نبود. آبان ماه سال گذشته اعلام شد مصرف لبنیات در ایران ظرف مدت هفت سال، ۳۷ درصد کمتر شده است. سرانه مصرف شیر و لبنیات در ایران بسیار پایینتر از کشورهای دیگر است. در برنامه توسعه پنجم، پيشبيني شده بود كه سرانه مصرف لبنيات در ایران به ١٥٦ كيلو در سال برسد اما اکنون به کمتر از ٨٠ لیتر رسیده
است!
در مهرماه امسال نسبت به مهرماه سال گذشته، ماست ۴۷ درصد و شیر ۳۴ درصد گران شده است. البته این هفته اعلام شد که لبنیات حدود ۹ درصد ارزان میشود که هنوز مشخص نیست ارزان شده یا نه که اگر هم ارزان شده باشد فقط بخشی از افزایش قیمت آن جبران شده است. جالب است که برخی مسئولان که نگران نوشیدن نوشابههای مضر توسط مردم هستند، میگویند مردم باید به جای نوشابههای گازدار، شیر بخورند اما هیچ وقت قیمتهای این دو را با هم مقایسه نمیکنند. قیمت یک شیر پاکتی ۲۰۰ میلی لیتری دو هزار تومان و قیمت یک شیر با حجم کمتر از یک لیتر، بیش از شش هزار تومان است. با این قیمتها چگونه میتوان مردم را تشویق به شیر خوردن کرد؟ اگر یک خانواده چهار نفره بخواهند فقط روزی یک لیوان شیر بخورند – و نه بیشتر – فقط دویست هزار تومان در ماه هزینه شیر باید بدهند که یک ششم حداقل حقوق کارگری است. اگر بخواهیم مقداری ماست و پنیر هم به آن اضافه کنیم که دیگر پولی از حقوق حداقلی باقی نمیماند! پس چارهای جز کاهش مصرف شیر و لبنیات نمیماند که حاصلش، افزایش بیماریهایی است که علاوه بر خانوادهها، نظام سلامت هم باید هزینهاش را بدهد. در چنین شرایطی، توزیع شیر رایگان در مدارس هم مدتهاست متوقف شده است. انگار برای هیچ یک از مسئولان مهم نیست که مهمترین ماده موردنیاز برای سلامتی مردم، گران باشد و کسی هم مصرف نکند. واقعا سلامتی مردم ارزشی ندارد که کمی از یارانه بنزین و حتی یارانههای پیدا و پنهان نقدی و غیرنقدی را برای ارزانتر کردن شیر و لبنیات اختصاص بدهند؟ اصلا کسی به این موضوع فکر میکند؟!
نظر شما