به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما؛ حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه‌السلام) در چهارم ربیع الثانی سال ۱۷۲ هجری در شهر مدینه چشم به جهان گشود.
ایشان فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) است که نسبتش با چهار واسطه به آن حضرت می‌رسد. [۱]
عبدالعظیم از دانشمندان شیعه و از راویان حدیث ائمه معصومین (علیهم‌السلام) و نیز از چهره‌های بسیار محبوب و مورد اعتماد نزد اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم‌السلام) به شمار می‌رفت.
دوران وی گرچه عصر حاکمیت عباسیان و ایجاد خفقان و سختگیری نسبت به شیعیان بود، ولی مدافعان دین و حافظان مکتب که روایات امامان را ثبت و نقل می‌کردند نقش عمده‌ای در پاسداری و صیانت از فرهنگ والای اهل بیت (علیهم‌السلام) داشتند و این بزرگوار یکی از سنگربانان عقیده تابناک تشیع محسوب می‌شد که در حفظ و انتشار سخنان ائمه اطهار (علیهم‌السلام) سخت کوشا بود.
ستایش‌های فراوان ائمه (علیهم‌السلام) از وی، نشان دهنده‌ی شخصیت والای علمی و معنوی وی است.
«شیخ محمد شریف رازی» پیرامون ادب حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام) نسبت به ساحت ائمه معصومین (علیهم‌السلام) چنین می‌نویسد: «رفتار و عادت کریمانه حضرت عبدالعظیم (ع) این بود که هر وقت وارد مجلس حضرت امام جواد یا امام هادی (علیها‌السلام) می‌شد با کمال ادب و خضوع و غایت حیا و تواضع در حالیکه دست‌های خود را از ردا بیرون آورده بود، با کمال ادب به محضر آن امام سلام می‌کرد و امام پس از جواب سلام، او را نزدیک خود می‌خواند و در کنار خویش می‌نشاند؛ به حدّی که زانوی مبارکش به زانوی مبارک امام می‌چسبید و امام از احوال او سؤال می‌کرد که این موجب غبطه دیگران می‌شد.» [۲]
شیخ صدوق «رحمت الله علیه» در کتاب «کمال‌الدین» می‌نویسد: وقتی که حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام) خدمت امام هادی (علیه‌السلام) مشرف شد و عقاید خود را گفت، امام فرمودند: تو از دوستان حقیقی ما هستی. [۳]
مؤلف کتاب «جنة النعیم» می‌گوید: شخصی به نام ابا حماد رازی ـ از شیعیان و موالیان شهر ری ـ با وجود مشکلات آن زمان به سامراء رفت و خدمت امام زمانش حضرت علی النقی (علیه‌السلام) رسید و مسائلی را پرسید. امام ضمن پاسخ به مسائل او فرمود: «ای ابا حماد! هر گاه مشکلی از امور دینی برایت پیش آمد، جواب مشکل خود را از عبدالعظیم حسنی بخواه و سلام مرا به او برسان». [۴]
در فضیلت زیارت مرقد حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه‌السلام) به این روایت بسنده می‌کنیم: مردی از اهل ری، خدمت امام هادی (علیه‌السلام) رسید. امام از او پرسیدند، کجا بودی؟ گفت: به زیارت سیدالشهدا (علیه‌السلام) رفته بودم. حضرت فرمودند: بدانکه اگر قبر عبدالعظیم حسنی (علیه‌السلام) را زیارت کنی گویا حسین بن علی (علیه‌السلام) را زیارت کرده‌ای. [۵]
امام رضا (علیه‌السلام) خطاب به حضرت عبدالعظیم حسنی چنین فرمودند: «ای عبدالعظیم! سلام مرا به دوستانم برسان و به آنان بگو که شیطان را به خودشان راه ندهند. آنان را به راستگویی و امانت داری و سکوت و ترک مجادله در کار‌های بیهوده و دیدار و توجه به یکدیگر سفارش کن، چرا که این‌ها مایه نزدیک شدن به من است». [۶]
پی نوشت ها:
[۱]امامزادگان ری، ج ۱، ص ۷۸
[۲]زندگانی حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام)، ص ۳۰
[۳]کمال‌الدین: ج ۲، ص ۵۱
[۴]اختران فروزان ری، ص ۳۷
[۵]کامل الزیارات، ص ۳۲۴
[۶]اختصاص، ص ۲۴۷
نظر شما