شناسهٔ خبر: 29919072 - سرویس علمی-فناوری
نسخه قابل چاپ منبع: ایرنا | لینک خبر

تیم دانشگاه تهران برنده مسابقات مناظره دانشجویی شد

تهران-ایرنا- تیم جیم از دانشگاه تهران به عنوان مخالف گزاره تهدید به بستن تنگه هرمز، سیاست موثری در رویارویی با فشارهای بین المللی و تهدیدات خارجی است، برنده هفتمین دور از مسابقات ملی مناظره دانشجویی شد.

صاحب‌خبر -

به گزارش روز سه شنبه گروه دانشگاه ایرنا، فینالیست های هفتمین دوره مسابقات مناظره دانشجویان ایران بر سر گزاره تهدید به بستن تنگه هرمز سیاست مؤثری در رویارویی با فشارهای بین المللی و تهدیدات خارجی است مناظره و تیم جیم برنده نهایی مسابقات شد.
مسابقه فینال هفتمین دوره مسابقات مناظره دانشجویان ایران بین دو تیم «جیم» از استان تهران و «راه سبز امید» از استان اصفهان بر سر گزاره «تهدید به بستن تنگه هرمز سیاست مؤثری در رویارویی با فشارهای بین المللی و تهدیدات خارجی است» برگزار شد.
در ابتدای مناظره تیم موافق موضوع گزاره را از سه منظر ژئوپلوتیک، تاریخی و امکان پذیری بررسی کرد و گفت: از نظر ژئوپلوتیکی 40 درصد نفت جهان از این نقطه صادر می شود و هر گونه تهدیدی در این منطقه منجر به بالا رفتن قیمت نفت می شود. از نظر تاریخی ایران در دو مقطع تهدید به بستن تنگه هرمز کرد. یکی در سال 1980 و در زمان جنگ نفتکش ها که منجر به تصویب قطعنامه 598 سازمان ملل در مورد جنگ ایران و عراق شد و در سال 2011که در اوج تحریم های منجر به عقب نشینی جامعه جهانی علیه ایران شد.
این گروه با تأکید بر اینکه منظورشان از موافقت با گزاره تهدید است نه اجرای عملی بستن تنگه هرمرز ادامه دادند: اگر چه بخشی از تنگه در دست عمان و بخشی هم در آب های بین المللی قرار دارد اما ایران قدرت بستن تنگه هرمز را دارد. ایران تعهدات بین المللی در مورد آب راه های بین المللی را پذیرفته اما دیدگاه ما این است که ما در مناقشات بین المللی منافع ملی را بر رعایت حقوق بین الملل ترجیح می دهیم. ما از گروه رقیب این سؤال را داریم آیا باید در منافع ملی را بر حقوق بین المللی ترجیح دهیم؟ اگر پاسخ مثبت باشد پس نظر ما را تأیید کرده اید و اگر منفی است جایی برای منازعات بین المللی باقی نمی ماند.
گروه مخالف (گروه جیم متشکل از دانشجویان دانشگاه تهران و امام صادق) تبیین کرد: با وقوع انقلاب ایران تحت فشارهای بین المللی قرار گرفت و کشورهای مختلف منافع خود را در ایران از دست رفته دیدند به همین دلیل به بهانه های مختلف شروع کردند به فشار آوردن به ایران اخلال در صدور نفت ایران هم یکی از این اقدامات بود.
این گروه ادامه دادند: تهدید یک تاکتیک است و نباید به سیاست تبدیل شود. بستن تنگه هرمز یک اقدام محدود است در حالی که راهبرد جمهوی اسلامی برقراری ارتباط با سایر کشورها است و در شرایط کنونی دوری از چالش های بیش از گذشته اهمیت دارد و تهدید به بستن تنگه هرمز سیاستی مؤثر برای مقابله با فشارهای بین المللی نیست.
بستن تنگه هرمز منافع کشورهای مختلف از جمله کشورهای صادر کننده نفت و نیز دوستان ما در منطقه از جمله عراق و نیز منافع چین را به خطر می اندازد و به همه کشورهای جهان در نهایت شوک اقتصادی وارد شده منجر به شکایت آنها از ایران به سازمان ملل می شود و ایران محکوم به نقض صلح جهانی شده و حنی ممکن است اقدام نظامی علیه ایران صورت گیرد.
گروه جیم ادامه داد: توسل به چنین تهدیداتی بازی در زمین آمریکا است. چون آمریکا بازار فروش اسلحه خود را در منطقه تقویت و اثبات می کند که ادعاهایی که در مورد ایران داشته درست بوده است.
گروه موفق استدلال کرد: دنیایی که گروه جیم دارند دنیای زیبایی است اما دنیای واقعی نیست. بنا به گفته آقای ظریف روابط بی قدرت ها نه بر اساس حق که بر اساس قدرت است. هر قدر قدرت داشته باشیم می توانیم تأثیرگذار باشیم. ما تأکید کردیم که عمل بستن با تهدید به بستن متفاوت است. رئیس جمهور کشورمان نیز در سخنان خود مطرح کردند که اگر قرار باشد ایران نفت خود را صادر نکند هیچ کشور دیگری هم نخواهد توانست این کار را بکند. ما باید کارت بازی داشته باشیم همچنان که در مذاکرات هسته ای داشتن سانتریفیوژ بود که سایر کشورها را پای میز مذاکره کشاند. سیاست کلان کشور را نیز مقام معظمرهبری تعیین می کنند و در صورتی که اقتصاد ما نباود شوند ما عمل متقابل انجام خواهیم داد.
گروه مخالف استدلال کرد: آیا باید منافع ملی را بر حقوق بین المللی ترجیح دهیم؟ خیر؛ آیا منافع ملی از حقوق و روابط بین المللی منفک است؟ خیر؛ ما نمی گوییم چون بستن تنه هرمز مغای قوانین بین المللی و روابط بین المللی است با این گزاره مخالف هستیم بلکه معتقدیم اساساً آیا باید بستن تنکه هرمز یک سیاست باشد؟ تهدید مدام این سیاست را بی اثر خواهدکرد. شما می گویید تهدید از عمل منفک است. آمریکا هم متوجه این می شود که ایران حاضر به پذیرش تبعات بستن تنگه هرمز نیست پس این تهدید می شود یک تهدید توخالی. اقدام به بستن تنگه هرمز یک اقدام عملی است اما عقلانی نیست پس آمریکا هم آن را جدی نخواهدگرفت.
این گروه در ادامه استدلال خود گرفت: ایران اعلام کرد اگر عراق به عنوان متجاوز اعلام نشود تنگه هرمز را خواهد بست اما در قطعنامه 598 سازمان ملل عراق به عنوان متجاوز اعلام نشد. تیم حریف بگوید نتایج ملموس دو بار تهدید ایران برای بستن تنگه هرمز چه بوده است؟ با تهدید رئیس جمهور مبنی بر بستن تنگه هرمز که طی سال جاری رخ داد آیا تغییری در قیمت نفت ایجاد شد؟ یا تغییر قیمت نفت تحت تأثیر فشار کشورهایی بود که نمی توانستند جایگزینی برای نفت ایران پیدا کنند؟
گروه موافق پاسخ داد: ما نگفتیم تهدید به بستن تنگه هرمز به سیاست ایران تبدیل شود و قبول داریم که اگر این مسئله به سیاست تبدیل شود دیگر به عنوان کارت بازی در دنیای سیاست کارای نخواهد داشت. نگفتیم هم که تهدید و اقدام از هم منفک است ما گفتیم متفاوت است. جمال عبدالناصر کانال سوئز را بست و توانستن به خواسته خود برسد. در خصوص ضمانت اجرا هم زمانی که دکتر روحانی مسئله بستن تنگه هرمز را مطرح کرد سردار سلیمانی طی نامه تشکری برای این اقدام اعلام آمادگی کرد. در دولت قبل هم کاهش صادرات نفت ایران را عربستان برای جامعه جهانی جبران کرد. اینکه مطرح شد بستن تنگه هرمز به دوستان ما از جمله چین هم صدمه می زند چون چین عضو شورای امنیت است و حق وتو دارد از ایران دفاع خواهدکرد.
تیم مخالف تهدید به بستن تنگه هرمز نیز گفت: حرف شما قبول فقط تهدید نه اقدام؛ اما آیا تهدید ما در طول تاریخ نتیجه ای برای ایران داشته است؟ در جنگ نفتکش ها ما تهدید کردیم و هشت ساعت هم تنگه را بستیم و دوباره باز کردیم اما همچنان عراق به عنوان متجاوز در قطعنامه اعلام نشد. در سال 2011 هم که تهدید کردیم اگر نفت ما را تحریم کنید تنگه را می بندیم آیا بستیم تنها تأٍیر آن افزایش چند دلاری قیمت نفت بود. زمانی هم که آقای روحانی مسئله بستن تنگه را مطرح کردند حتی تأثیری در قیمت نفت هم نداشت. اگر همچنان بین تهدید و اقدام تفاوت قائل هستید پس این تهدید نیست بلکه بلوف است. جمال عبدالناصر را مثال زدید اما او کانال را بست اما شما از تهدید سخن می گویید. این تهدید بیش از اندازه توسط ایران استفاده شده و دیگر اثر خود را ندارد.
تیم موافق نیز در جمع بندی نهایی خود گفت: نفت همچنان اهمیت و جایگاه خود را در اقتصاد جهانی و کشورهای توسعه یافته دارد و نباید اهمیت آن را دست کم گرفت. وقتی رئیس جمهور تهدید به بستن تنگه هرمز کرد بهای نفت به 80 دلار رسید. ما واقعیت های غیر قابل انکار تاریخی را گفتیم. از سوی دیگر سؤال این است اگر تهدید نکنیم چه کنیم؟ آیا باید منفعل باشیم؟
گروه مخالف نیز عنوان کرد: اقتصاد ما متکی به نفت است. با توجه به شرایط موجود نیز 27 درصد بودجه سال آینده متکی به نفت برنامه ریزی شده است. بستن تنگه هرمز اقتصاد ما را نیز دچار چالش می کند. آیا اقتصاد ما بدون نفت می تواند کاری کند؟ خیر؛ آیا آمریکا این را می داند؟ بله. پس چطور ممکن است آمریکا این تهدید را جدی بگیرد. در خصوص منافع ملی نیز این منافع در قالب نظام جهانی قابل تعریف است.

**9283**1601**

نظر شما