به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ اندیشکده «استراتفور» در پیش‌بینی خود از سال ۲۰۱۹ نوشت تحریم‌های یکجانبه آمریکا علیه ایران هیچ یک از دو هدف موردنظر خود یعنی فروپاشی جمهوری اسلامی ایران یا پای میز مذاکره کشاندن این کشور را محقق نمی‌کنند.
در بخشی از این گزارش آمده است: «کارزار تحریمی تحت رهبری آمریکا به ایران لطمه می‌زند، اما با وجود مشکلات اقتصادی، به فروپاشی حکومت ایران منجر نمی‌شود. ایالات متحده امیدوار است با افزایش تحریم‌ها، ایران را به بازگشت به میز مذاکره وادار کند. اما این اتفاق نخواهد افتاد؛ هرچند که ایران به مناقشات سیاسی داخلی شناخته شده، اما جناح‌های سیاسی در این کشور ثبات نظام سیاسی را بر سیاست‌بازی اولویت خواهند داد.»
این اندیشکده شناخته‌شده آمریکایی همچنین نوشته است که ایران ممکن است در واکنش به فشار آمریکا و در صورت ناکامی اروپا در تضمین منافع اقتصادی این کشور از توافق هسته‌ای، اقدامات تلافی‌جویانه‌ای را علیه آمریکا و رژیم صهیونیستی در دستور کار قرار دهد.
در بخش دیگری از این گزارش به راهبرد منطقه‌ای آمریکا در غرب آسیا برای مقابله با ایران اشاره شده است. استراتفور از اسرائیل، عربستان سعودی و امارات عربی متحده به عنوان سه رژیم همسو در منطقه یاد کرده که در خصومت با ایران اشتراک نظر دارند و واشنگتن برای مهار ایران روی آن‌ها حساب می‌کند. عمان، کویت و قطر کشور‌های دیگری هستند که به نوشته استراتفور، برای آمریکا از ارزش راهبردی، دیپلماتیک و اقتصادی برخوردار هستند، اما رغبت چندانی برای اتخاذ سیاست تقابلی با ایران ندارند. به نوشته استراتفور، هرچند واشنگتن خواهان اتحاد میان اعضای شورای همکاری خلیج فارس است، اما انتظار می‌رود اختلاف درونی در این سازمان همچنان ادامه یابد.
این گزارش به وضعیت «محمد بن سلمان»، ولیعهد سعودی در سال آینده هم پرداخته و نوشته است که با توجه به جنجال پیش آمده بعد از قتل «جمال خاشقچی» روزنامه‌نگار منتقد عربستانی، «عربستان سعودی باید در سال ۲۰۱۹ نگرانی‌های فزاینده در مورد محمد بن سلمان را مدیریت کند.»
به نوشته استراتفور، با وجود آنکه بن سلمان همچنان جایگاه مستحکمی در خاندان سعودی دارد، اما ادامه این وضعیت به میزان حمایت پدرش از او بستگی دارد و مقاومت خاموش [علیه او] همچنان در خاندان سلطنتی گسترش خواهد یافت. این اندیشکده همچنین پیش‌بینی کرده است در سال ۲۰۱۹ برخی از متحدان کلیدی عربستان حمایت نظامی خود از این کشور و میزان سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در آن را محدود خواهند کرد، اما بعید است که در این روابط حیاتی تحولی ایجاد شود.
انتهای پیام/
نظر شما