صاحب‌خبر - جواد سعيد تهراني هواپيما هنگام برخاستن، بايد ازبرج کنترل فرود گاه اجازه بگيرد، ماموران همه مختصات هواپيما را از خلبان مي گيرند و به او مي گويند او اجازه دارد تا اين ارتفاع پرواز کند و با چه سرعتي عبور نمايد، در مسير پرواز، از روي چه شهرهايي مي گذرد و با چه موانعي برخورد خواهد داشت. به او مي گويند چنانچه به همه دستورات ارائه شده عمل کند در تمام طول مسير، او تحت نظر برج کنترل خواهد بود و درمواقع لزوم، اطلاعات ضروري در اختيار او قرار خواهد گرفت و اگر به هر علت، خلبان مسير را تغيير دهد از ديد و کنترل آنان خارج خواهد شد و درنتيجه اطلاع رساني مقدورنخواهد بود. داستان انسان در جهان آفرينش چنين است. از هزاران سال قبل، بساط زندگي در روي زمين پهن شده و نسل امروز دراين مقطع پا به عرصه گيتي نهاده است. هيچ کس نمي داند چه مدت، اجازه اقامت دارد. از زندگي پس از مرگ هم اطلاعات زيادي در دست نيست. ابزار سردرگمي فراوان است و در مقابل، امکانات تفکر و تعقل نيز وجود دارد. راهنماي دروني، انسان را به مصلحت انديشي مي خواند و اين در حالي است که گرايش هاي نفساني به شدت فعال هستند وهر کدام به اقتضاي شرايط، انسان را به سويي مي کشند. خداوند به انسان مي فرمايد اي انسان: 1- آيا گمان مي کني بيهوده آفريده شده اي و باز گشتي به سوي ما نداري؟(سوره مومنون آيه 115) 2- من که خالق تو هستم ترا براي هدف مشخصي آفريدم. (سوره قيامت آيه 36) 3- دستورالعمل زندگي ترا از قبل مطابق بامختصات آفرينش خودت،تنظيم کرده ام .(سوره مزمل آيه 19) 4- راهنماياني فرستاده ام تا اطلاعات ترا در مورد سفرپرمخاطره اي که در پيش داري تكميل كنند.(سوره فتح آيه 8و9) 5- فرشتگان من و همه عوامل هستي درکنار تو هستند و از تو حمايت مي کنند.(سوره بقره آيه 257) 6- هيچ يک از حرکات تو از ديد من پنهان نيست. (سوره علق آيه14) 7- چنانچه با فرمان من پرواز کني من در طول سفرودرهمه جا از رگ گردن به تو نزديکترم و از تو مراقبت مي کنم.(سوره جن آيه 16) 8- اما بدان فراموش کردن من به معناي قطع ارتباط با من و فراموشي همه سرمايه هاي عظيم معنوي توست.(سوره سجده آيه 14) 9- در حالت قطع ارتباط،خطر از هر طرف ترا محاصره کرده،موجب سقوط تو درگرداب هوسها خواهد شد.(سوره جن آيه 22و23) 10- حکمت من منطبق با استقلال انسان در انتخاب راه است.(سوره بقره آيه 256) انسان فهيم به زودي در مي يابد که حضورش براي چند صباح در کارگاه هستي بيهوده نيست و به طور قطع، آفريدگار جهان هدفي از آفرينش او دارد وسعادت او در تبعيت از بزرگراهي است که فرا روي او گشوده اند و علائم خطر را مشخص نموده اند. در واقع انسان صاحب فکر و انديشه در مي يابد که حضورش درعرصه زندگي با اراده خودش نبوده اما اين که چند روزه حيات را چگونه بگذراند خودش نقش دارد وتصميم نهايي به عهده اوست . او آزاد است يکي از دو راه را انتخاب کند: الف: خود را مستقل بداند و زير بار هيچ دستوري نرود و چنين برداشت کند که در اين چند روزه حيات بايد حقوق خود را مطالبه کرده، حداکثر لذت را از زندگي ببرد يعني همان چيزي که درغرب، مدرنيته نام گرفته است. ب: بپذيرد که جهان را خالقي باشد خدا نام. خدايي که حکيمانه با همه مخلوقاتش در ارتباط است ومجموعه جهان هستي هوشمندانه با خالق خود ارتباط دارد و نظام آفرينش با علم و حکمت او مديريت مي شود و بشر يکي از مخلوقات اين نظام هستي است که هدفمند پا به عرصه زندگي گذاشته است. انسان هوشمند با بهره گيري ازعقل و فطرت از دو مسير ياد شده مسير دوم را انتخاب خواهد کرد و با طيب خاطر در بزرگراه سرنوشت گام مي نهد و تلاش مي کند با پيروي از اوامر الهي و پرهيز از خطوط قرمز، خود را به کمال مطلوب نزديک نمايد. دراين مسير، تقواي الهي او را ياري خواهد کرد اما آنچه موجب خواهد شد که او جذب کانون عشق الهي شود تقويت پايه هاي اخلاق وعشق ورزي به جمال و کمال مطلق است. همه پيامبران هدفشان هدايت بشر به اين شاهراه حيات بوده است تا در سايه تربيت، او را به مدارج بالاي کرامت و بزرگواري رهبري نمايند. پيامبر اسلام(ص) که آخرين سفيرالهي از زنجيره هدايت در طول تاريخ بشر است، هدف از بعثت خود را تکميل ماموريت سفيران پيشين وهدايت انسان به اوج نقطه کرامت معرفي مي کند.(انما بعثت لاتمم مکارم الاخلاق،حديث نبوي) کرامت چيست وچگونه تحصيل مي شود؟ کرامت وبزرگواري، زيبايي هاي اخلاقي و رفتاري است که با تربيت واستقامت و در سايه عنايات الهي مي توان به آن نائل شد و لذا ازمحدوده دانش بشري بيرون است. خداوند متعال در اولين آياتي که بر پيامبر اسلام نازل فرمود پيام خود را با نام خود آغاز کرد: "او کريم واکرم است و از طريق قلم به انسان دانش آموخت، دانشي که انسان از آن آگاهي نداشت"(سوره علق،آيات 3تا5) اين کدام دانش است که بشر به آن دسترسي ندارد؟ محدوده دانش بشر ماده و طبيعت است و لذا علومي که مربوط به عالم غيب است با عنايت الهي در اختيار بشر قرار گرفته است از قبيل ارتباط انسان با خدا، ارتباط خدا با انسان، عالم ملکوت، عالم قيامت و.... خداوند در قرآن مي فرمايد: همچنان که پيامبري از خودتان به ميان شما فرستاديم که آيات ما را بر شما مي خواند و دل هايتان را پاک مي گرداند و به شما کتاب وحکمت مي آموزد.(سوره جمعه آيه 2). دانشي که مکارم اخلاق را در انسان زنده مي کند و همه علومي که انسان را با ماوراي طبيعت آشنا مي نمايد، اگر پيامبران به بشر نمي آموختند، بشريت از آن محروم مي ماند. حرکت انسان در اين بزرگراه هدايت به مفهوم آن نيست که از خطراهريمنان در امانست. انسان اين نقطه ضعف را دارد که هر لحظه در هر پست و مقام معنوي که باشد، امکان سقوط وجود دارد و بعضا سقوط از مدارج بالا وحشتناک تراست. لذا بشر بايد موقعيت خود را هر لحظه در نظام هستي بازبيني کند. همچون خلبان تيز پرواز با همه پيش بيني هاي لازم وتوجه به علائم هشدار دهنده، مسير انتخابي را هشيارانه طي کند. بسيار روشن است که يک لحظه غفلت چه صحنه هاي دلخراشي رابه دنبال مي آورد. صبح است ساقيا قدحي پر شراب کن دور فلک درنگ ندارد شتاب کن پيش تر ز آنکه عالم فاني شود خراب ما را ز جام باده گلگون خراب کن (حافظ) غور و بررسي در معارف قرآني اين نتيجه را تبيين مي کند که "انسان همواره درمعرض خطر است" و تنها يک راه براي سعادت و رستگاري او وجود دارد وآن پايبندي به ايدئولوژي الهي و تمکين از بايدها و نبايدهاي ديني است. جامعه بشري در سايه ايمان مزين به علم و اخلاق مي تواند خطرات را پشت سر گذاشته، خود را به کانون عشق مطلق برساند واحساس خوشبختي داشته باشد.∎​