گروه اطلاع رسانی ایرنا در راستای ایفای رسالت آگاهی بخشی به انعکاس برجسته ترین گزارش های روزنامه های مختلف با عناوینی چون «بازار خودرو؛ گروگان خودروسازان، خداحافظ بازداشتگاه تلخ!، یارانه‌های پشت پرده، طوفان زرد در پاریس، حذف پروانه‌های سانسور، دولت مدیران جسور ندارد، ورود سلبریتی ها ممنوع، خیز اصولگرایان برای تصاحب مجلس یازدهم!، شهریه رایگان به شرط ازدواج؛ تنبیه یا تشویق؟، از بین رفتن کارکرد زندان و تهدید جامعه، «برنده باش» آن هم با عقلانیت کنکوری!، تاریخ مصرف بی‌انقضا و سوختن های بین راهی» پرداخته است در ادامه به بازتاب گزیده ای از این مطالب می پردازیم:

** بازار خودرو؛ گروگان خودروسازان
روزنامه همشهری تیتر «بازار خودرو؛ گروگان خودروسازان» را برجسته کرد و آورد: هدف تسلیم دولت در برابر خواست خودروسازان است. 4 ماه است عرضه خودروهای صفر کیلومتر در بازار به صورت قطره‌چکانی ادامه دارد، علاوه بر آن عمل نکردن شرکت های خودروسازی به تعهدات معوقشان و تلکید بر پیش‌فروش‌های بی اثر کاغذی، به سلاح در اختیار خودروسازان، برای گروگانگیری بازار خودرو، برای تسلیم دولت در برابر خواسته افزایش قیمت خودرو تبدیل شده است. خودروسازان به دولت فشار می‌آورند با تعیین قیمت خودرو در محدوده 5 درصد کمتر از حاشیه بازار موافقت کند، خواسته ای که تاکنون با مخالفت سفت و سخت حسن روحانی رئیس‌جمهوری مواجه شده است.

فعالان صنفی از قفل شدن بازار خودرو و سردرگمی مشتریان خبر می‌دهند. متهم اصلی در بروز این سردرگمی فشار خودروسازان برای اعمال افزایش رسمی قیمت هاست. خودروسازان آنقدر اعمال خواسته خود شتاب دارند که ایران خودرو در آخرین روزهای هفته قبل در بخشنامه ای به نمایندگی های فروش قیمت جدید 4 محصول خود را اعلام کرد. پس از نامه های تهدید آمیز خودروسازان و قطعه‌سازان و همچنین اقدام آنها در توقف عرضه خودرو به نظر می‌رسد وزارت صنعت در شرایط انفعالی قرار گرفته و سازمان حمایت هم در مقابل این افزایش قیمت‌ها سکوت کرده اما سازمان تعزیرات حکومتی این افزایش قیمت ها را غیرقانونی و تخلفات قلمداد می‌کند.

رئیس اتحادیه فروشندگان و نمایشگاه داران اتومبیل در گفتگو با همشهری با بیان اینکه خرید و فروش در بازار خودرو به دلیل اشباع بازار، سردرگمی و بلاتکلیفی مشتریان و اقدام خودروسازان در توقف عرضه خودروهای صفر کیلومتر، به صفر رسیده، گفت: اخبار متناقض در مورد میزان افزایش رسمی قیمت خودروهای داخلی موجب شده افرادی که خودرو را انبار کرده اند تا تعیین تکلیف بازار از عرضه خودرو خودداری کنند ، مصرف کنندگان واقعی نیز در این شرایط تمایل به خرید خودرو ندارند. سعید موتمنی با اشاره به اینکه در صورتی که فشار خودروسازان برای تعیین قیمت خودرو به میزان 5 درصد کمتر از حاشیه بازار به نتیجه برسد، دیگر دهک‌های پایین و متوسط درآمدی قادر به خرید خودرو نخواهند بود، افزود: انتظار داریم با افزایش و عادی شدن عرضه، قیمت خودروهای داخلی در بازار 30 تا 40 درصد ریزش کند. او در عین حال تاکید می‌کند: اما بعید نیست به دلیل انحصاری بودن عرضه خودرو، خودروسازان همانند گذشته بازار خودرو را آنگونه که خود می‌خواهند مدیریت کند. در شرایطی که فعالان بازار منتظر واکنش قاطع دستگاه متولی در برابر اقدام خودروسازان هستند، دیروز رضا رحمانی وزیر صنعت درباره افزایش قیمت محصولات ایران خودرو گفت: نمی‌شود این قیمت‌گذاری را غیرقانونی دانست، اما باید در این باره سازمان حمایت اعلام نظر کند.

** خداحافظ بازداشتگاه تلخ!
روزنامه آرمان در صفحه نخست خود با درج تیتر «خداحافظ بازداشتگاه تلخ!» آورد: برخی نام‌ها هستند که افراد با شنیدن آنها حس خوبی ندارند؛ برخی نام‌ها هستند که با شنیدن آن خاطرات تاریخی در اذهان زنده می‌شود. البته نام‌ها به تنهایی معنای بدی ندارند، اما به سبب برخی رویکردها معنای خاصی می‌گیرند، مانند «کهریزک». بازداشتگاه کهریزک در دوران فرماندهی محمدباقر قالیباف بر نیروی انتظامی تأسیس و طی چندین سال در عملیات‌های مختلف از جمله تخریب محله خاک سفید مورد استفاده قرار گرفت اما پس از حوادث 88 سازوکار این بازداشتگاه تغییر کرد و از آن به بعد بود که جامعه بیش از همیشه با آن آشنا شد.

حالا که مجرم کهریزک در زندان است خاطرات تلخ هم باید مدفون شوند اما این حذف خاطرات تنها در تغییر کاربری این این بازداشتگاه است و آنچه رخ داد سال‌ها در اذهان باقی و درتاریخ ثبت می‌شود. دیروز رئیس پلیس تهران بزرگ پیشنهاد داد که کاربری بازداشتگاه کهریزک تغییر یابد و به محلی برای نگهداری و بازپروری معتادان متجاهر تبدیل شود. سردار حسین رحیمی افزود: بعد از چند جلسه مشورتی با کارشناسان مشخص شد که این بازداشتگاه می‌تواند پس از آماده و مناسب سازی، به محلی برای نگهداری و بازپروری معتادان متجاهر تبدیل شود تا بخشی از مشکلات این حوزه رفع شود. سردار رحیمی یکی از آسیب‌های اجتماعی کلانشهر تهران را وجود معتادان متجاهر در اماکن عمومی خواند که حضور آنان زمینه بروز جرائمی مانند سرقت را فراهم می‌کند و به گلایه شهروندان می‌انجامد. رئیس پلیس تهران بزرگ گفت: بارها اعلام کرده‌ایم که پلیس می‌تواند در کمترین زمان ممکن معتادان متجاهر را از سطح شهر جمع‌آوری کند اما مساله مهم، نگهداری و بازپروری آنان است که نیازمند مکان مناسب و کافی است. وی تاکید کرد: اگر بخواهیم این موضوع به صورت اصولی و کامل حل شود نیازمند عزم و برنامه جدی از سوی سازمان‌های مسئول است.

** یارانه‌های پشت پرده
روزنامه ابتکار با بازتاب عنوان «یارانه‌های پشت پرده» آورده است: چند سالی است که یارانه و حواشی آن در زندگی افراد نقش پر رنگی گرفته است. اما وقتی می‌گوییم یارانه، منظور همان 45 هزار تومانی نیست که هر ماه به حساب‌مان واریز می‌شود. بسیاری از نهادها و مجموعه‌هایی هستند که از حمایت‌های پنهانی دولت بهره‌مند می‌شوند و به نوعی با کمک همان حمایت‌ها به فعالیت خود ادامه می‌دهند.

بحران‌های سال جاری و بیم از بحران‌های سال آینده اقتصاد را درگیر خود کرده است. شاید در این شرایط بحث قطع یارانه حرفی خنده‌دار باشد اما بسیاری از کارشناسان حذف تدریجی یارانه‌های پنهان را راهی برای عبور از مشکلات فعلی جامعه می‌دانند. این کارشناسان اختصاص یارانه به برخی از افراد و نهاد‌ها را غیر عادلانه می‌دانند. به عنوان مثال برخی‌ می‌گویند که یارانه پنهان 1 درصد مشترکان پرمصرف برق بیشتر از حداقل حقوق کارگران است. با توجه به این شرایط به نظر می‌رسد اقتصاد کشور نیازمند شفاف‌سازی هرچه سریع‌تر در این زمینه است.

ابراهیم نکو، نماینده مجلس و دبیر دوره نهم کمیسیون اقتصادی مجلس و کارشناس مسائل اقتصادی، درباره نهادهایی که از یارانه‌‌های پنهان و آشکار استفاده می‌کنند به «ابتکار» می‌گوید: نهادهایی که از یارانه پنهان در جامعه استفاده می‌کند را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد. یک دسته نهادها، ارگان‌ها و مجموعه‌هایی هستند که از این یارانه استفاده می‌کنند. دلیل آن‌هم این است که سیاست‌‌های کلی نظام در این راستا است و این نهاد‌ها برای رسیدن به یکسری از آرمان‌ها و برنامه‌ریزی‌هایی که در خود نظام وجود دارد و علاوه بر آن برای اینکه باید به اهدافی برسند از این حمایت استفاده می‌کنند. به عبارتی دیگر بدون حمایت یارانه‌ای نمی‌توانند به این اهداف تعریف شده برسند. در این مجموعه می‌توان به حوزه‌های درمانی اشاره کرد، البته مقداری از این یارانه به کلیه جامعه برمی‌گردد و اگر از آنها استفاده نشود، حوزه مشخص با مشکلاتی مواجه می‌شود. همان‌طور که گفتم برخی از حوزه‌ها هستند که برای حمایت از اقشار مختلف باید یکسری یارانه دریافت کنند. معمولا این یارانه‌های پرداختی را می‌توان جنبه حمایتی دولت از مردم و جامعه تعریف کرد.نکو از لزوم کناره‌گیری مجموعه‌ها از دریافت یارانه‌های پنهان می‌گوید: من معتقدم که مجموعه‌ها باید از دریافت یارانه‌های دولت به هر شکلی کناره‌گیری کنند و به نوعی روی پای خودشان بایستند و با روش‌های نوین و خارج از حمایت‌های یارانه‌ای دولت فعالیت کنند. این بخش‌ها بیشتر از حمایت‌های یارانه‌ای حالا چه آشکار و چه پنهان فرقی نمی‌کند به حمایت‌های معنوی دولت نیاز دارند تا بتوانند با اختیار بیشتر ادامه فعالیت بدهند.

** طوفان زرد در پاریس
روزنامه ایران در گزارشی با عنوان «طوفان زرد در پاریس» آورد: درست یک سال پیش، امانوئل مکرون قبل از ورود به کاخ الیزه گفت «من برای حکومت کردن در روزهای آرام ساخته نشده‌ام، من برای طوفان آفریده شده‌ام»؛ با گذشت یک سال از آن روز، اکنون زمان سنجش اعتبار این ادعا فرا رسیده است. هشت هزار نیروی پلیس، صدها نفر معترض دستگیر شده، توده‌های آتش، بوی گاز اشک‌آور، صدای خشمگینی که یکپارچه در خیابان‌های پاریس فریاد «مکرون، استعفا» سر می‌داد و موج خروشان جلیقه‌های زرد عناصری بودند که روز گذشته خیابان همیشه پرنور شانزه‌لیزه را در هاله‌ای از دود و غبار و تاریکی فرو بردند.

در حالی که موج معترضان جلیقه‌پوش از پاریس هم فراتر رفته و به شمال و جنوب فرانسه نیز رسیده است، بلژیک کشور همسایه فرانسه نیز با حضور جلیقه زردها مواجه شده است. خبرگزاری آسوشیتدپرس گزارش داده بود معترضان فرانسوی از مرزها عبور کردند و خود را به بلژیک و هلند رساندند. طبق اعلام این رسانه صدها نفر از افسران پلیس روز گذشته در بروکسل در حالت آماده‌باش قرار داشتند؛ با این حال میان نیروهای امنیتی و معترضان درگیری‌هایی روی داد. پلیس هلند نیز اعلام کرد صدها معترض در مقابل ساختمان پارلمان گرد هم آمدند اما اعتراض خود را مسالمت‌آمیز و بدون خشونت پیگیری کردند.

خبر دیگر اینکه «دونالد ترامپ» با سوار شدن بر موج جنبش جلیقه زردها در فرانسه در توئیتر نوشت: «توافق پاریس آنقدرها هم برای پاریس خوب کار نکرده است. در سراسر فرانسه اعتراض‌ و شورش‌ است. آنها (معترضان فرانسوی) شعار می‌دهند «ما ترامپ را می‌خواهیم»،« من عاشق فرانسه هستم».

** حذف پروانه‌های سانسور
روزنامه قانون در گزارشی با عنوان «حذف پروانه‌های سانسور»، آورد: در روزگار امروز، دامنه سخن گفتن از مشکلات مردم و معضلات اقشار و اصناف جامعه آنقدر وسیع شده است که شاید در چارچوب یک گزارش چند هزار کلمه‌ای نگنجد. در این میان سینما نیز، همگام با سایر کالاهای فرهنگی روز به روز حاشیه‌نشین‌تر می‌شود.اهالی سینما نیز خسته از بحث‌های محفلی برای ریشه‌کن کردن این مشکلات،هراز چندگاهی رو به مسئولان کرده و با درمیان گذاشتن این معضلات با آن‌ها در تلاشند تا راه به جایی بیابند اما این سخن گفتن‌ها اکثر اوقات حاصلی جز «بیهودگی» برای دست‌اندرکاران سینما به همراه نداشته است.

همچنین باید گفت به جز یک سبک خاص که در سکوت مطلق دایما از آن حمایت می‌شود،دیگر سبک‌های سینمایی در شیب تندِ رو به سقوط، روز به روز نحیف‌تر می‌شوند و هنرمندان صاحب سبک نیز در رخوتی آشکار، روز به روز محدود‌تر!

پروانه ساخت فیلم‌های سینمایی در ایران یکی از سازوکارهای نسبتا قدیمی در این سینماست که در کنار پروانه نمایش، تاکنون شبیه به ابزار کنترلی از سوی مدیران وزارت ارشاد بر روی آثار سینمایی عمل کرده است.همچنین این پروانه تا پیش از ظهور سینمای دیجیتال،کارکرد ویژه‌ای داشت،به این صورت که تا دهه 70 که عمده ابزارهای سینما در اختیار بنیاد سینمایی فارابی بود،عدم برخورداری از این پروانه ،عدم ارائه تجهیزات سینمایی به فیلمساز را در پی داشت و در نتیجه عدم ساخت یک فیلم سینمایی را سبب می‌شد.باید گفت که زمزمه‌های حذف پروانه‌های سینمایی به دوران فعالیت زنده‌یاد سیف‌ا... داد در معاونت سینمایی وزارت ارشاد بین سال‌های 76 تا 79 مربوط می‌شود که به زعم بسیاری،آن دوره،دوران طلایی سینمای ایران بود.هرچند او در نهایت تنها توانست مجوز تصویب فیلمنامه را ملغی کند و مجوز ساخت را هم به درجه‌بندی کیفی سه عامل اصلی ساخت یک فیلم؛ ‌یعنی فیلمنامه‌نویس، ‌کارگردان و تهیه‌کننده منوط و در نهایت نیز به خاطر فشار از سمت برخی نهادها،مجبور به کناره‌گیری شود.در دوران فعالیت محمد حسن پزشک،معاونت اسبق سینمایی وزارت ارشاد نیز درجه‌بندی فیلم‌ها که تا آن زمان به سه صورت «الف»، «ب» و «ج» ملغی شد و همچنین به گفته او در دوران معاونتش،هیچ فیلمی توقیف نشد!اما شورای پروانه نمایش،با وجود مخالفت‌های بسیار با ساز و کار و شیوه نظارت در آن،تا به امروز کماکان پابرجاست و زیر نظر افراد منتخب دولت به برخی فیلمنامه‌ها اجازه ساخت داده و بعضی فیلم‌ها را هم محروم می‌کند! به‌هرحال باید گفت آنچه تا به امروز به عنوان پربحث‌ترین مطالبه فیلمسازان در سینمای ایران مطرح بوده این است که هرآنچه در سیطره سانسور سلیقه‌ای و فرصت‌های نابرابر که منجر به رانت‌جویی و آلوده ساختن فضای سینما می‌شود، هرچه سریع‌تر ملغی شده و جای خود را به برقراری عدالت و ایجاد فرصت یکسان برای تمام اهالی سینما بدهد.

** دولت مدیران جسور ندارد
روزنامه آرمان در گزارشی با عنوان «دولت مدیران جسور ندارد» نوشت: دولت دوازدهم تاکنون نتوانسته مطالبات جامعه و جریان حامی خود را محقق کند. گرچه شاید برخی بگویند که دولت برای تحقق وعده‌های خود یا مطالبات مردم با مشکلات و موانعی رو‌به‌رو بوده، اما با در نظر گرفتن این مسائل نیز دولت در جاهایی می‌توانسته به اصلاح‌طلبان و مطالبات جامعه رای خود بیش از این توجه کند. در این راستا سعید حجاریان تئوریسین اصلاحات معتقد است «روحانی یا نخواست یا نتوانست به وعده‌هایش عمل کند و زمانی که از خود عبور کرد، بخشی از اصلاح‌طلبان با وی زاویه پیدا کردند.» اینکه اکنون اصلاح‌طلبان با رئیس‌جمهور زاویه دارند یا از وی حمایت می‌کنند بحثی جداست، اما هرچه باشد اصلاح‌طلبان باید برنامه‌ای برای آینده سیاسی جریان خود در انتخابات آینده داشته باشند. از این جهت است که در روابط میان دولت و اصلاح‌طلبان برخی معادلات به میان می‌آید.

غلامرضا انصاری عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت و فعال سیاسی اصلاح‌طلب می گوید: من معتقدم مهم‌ترین پاشنه آشیل مدیریتی در شرایط موجود نبودن شجاعت و جسارت در مدیران دولتی است. از این جهت دولت دوم آقای‌روحانی نیز به دلیل نداشتن یک روابط عمومی قوی و سخنگوی مسلط که بتواند ارتباط تنگاتنگ و جدی با اصحاب رسانه، صاحبان اندیشه و مردم عادی برقرار کند، نتوانسته پاسخگوی مطالبات جامعه باشد. به‌نظرم دولت باید این دو معضل جدی را در انتصابات خود مدنظر قراردهد و چالش‌های پیش روی خود را به صورت مرتب با مردم مطرح کند. آقای روحانی به عنوان منتخب مردم مورد وثوق جامعه بوده، اما باید تلاش کند موانع موجود را به صورت شفاف به جامعه منتقل کرده و درصدد برداشتن این موانع برآید. قطعا اگر این معضل حل شود بخش قابل توجهی از انتقاداتی که اصحاب اندیشه، فکر و کلیت جامعه نسبت به دولت دارند حل می‌شود و عیب‌های اساسی دولت نیز شفاف‌تر و مشخص‌تر قابل رصد کردن خواهد بود. اگر دولت بتواند نقاط ضعف خود را ترمیم و تقویت کند به یقین پایگاه اجتماعی آسیب دیده خود و اصلاح‌طلبانی را که برای عبور از شرایط سخت گذشته به آقای روحانی رای داده بودند، راضی خواهد کرد. در غیر اینصورت در انتخابات آینده در سال‌های 98 و 1400 دچار مشکل جدی خواهیم شد.

** ورود سلبریتی ها ممنوع
روزنامه اعتماد در گزارشی با عنوان «ورود سلبریتی ها ممنوع» می نویسد: اظهارات غیرعلمی بازیگر سینما درباره تاثیرگذاری یک آمپول و تشویق به تهیه و مصرف آن بحثی بود که هفته گذشته، پای درمانگران اعتیاد و داروسازان و مسئولان سازمان غذا و دارو و وزارت بهداشت را به خبرگزاری ها باز کرد. جامعه درمانگران و متولیان سلامت، امیدوارند به همان اندازه که مردم حرف های نسنجیده و اظهارات غیر مسئولانه آن بازیگر سینما را شنیده و خوانده اند، برای اطلاع از هشدارهای کارشناسان واقعی حوزه سلامت هم وقت بگذارند. هرچند که چنین ضمانتی واقعا وجود ندارد. فضای امروز دنیای مجازی، این شانس را به تمام آدم های بی سواد و پرمدعا هدیه کرده که در هر زمینه‌ای اظهار نظر کنند و خود را دانای کل بدانند و ذره ای هم بابت تبعات احتمالی اظهارات غیر علمی خود نگران نباشند.

اما کیانوش جهانپور سخنگوی سازمان غذا و دارو که هفته گذشته هم در اولین واکنش ها به اظهارات این بازیگر سینما، او را از تریبون خبرگزاری‌ها خطاب قرار داد و توصیه کرد که خانم بازیگر، در امر درمان دخالت نکند و به بازیگری مشغول باشد، در گفت و گو با اعتماد هم این توصیه‌ها را تکرار می‌کند علاوه بر آنکه دامنه هشدارها را وسعت می دهد و درباره استقبال چشم و گوش بسته برخی هموطنان از محصولات سلامت محور تبلیغ شده در فضای مجازی و شبکه های فارسی زبان ماهواره ای ابراز نگرانی می کند در حالی که مبتنی بر هشدارهای این مقام مسئول، اغلب محصولات تبلیغ شده در کانال های ماهواره ای و فضای مجازی، حتی با وجود ادعای دریافت نشان سیب سلامت و تاییدیه وزارت بهداشت، تقلبی، قاچاق، فاقد کیفیت و دارای عوارض جدی هستند علاوه بر آنکه نشان سیب سلامت را هم جعل کرده اند.

کیانوش جهانپور می‌گوید: حتی کارخانه و شرکت سازنده دارو هم مجاز به تبلیغ عمومی و رسانه ای دارو نیست. دارو فقط امکان معرفی دارد و معرفی دارو هم فقط در محافل تخصصی مجاز است اما شرایط معرفی محصولات آرایشی بهداشتی متفاوت است اگرچه در مورد این محصولات هم تبلیغ اغواگرانه و کاذب ممنوع است.

** خیز اصولگرایان برای تصاحب مجلس یازدهم!
روزنامه شرق در گزارشی با عنوان «خیز اصولگرایان برای تصاحب مجلس یازدهم!»، می نویسد: ‏ آنها که زودتر از اصلاح‌طلبان شروع کرده‌اند، پیش بینی یک مجلس هفتم دوباره آنها را به صرافت انداخته تا این بار متشتت ظاهر شوند و چندان در بند و دغدغه ائتلاف و اجماع نباشند. تا جایی که موتلفه باز گفته با فهرست حزبی خواهد آمد و جمنا هم اعلام کرده که یک فهرست 150 نفره آماده کرده است. اگر چه خبر جدیدی می گوید که جمنا هم بعد از یک دوره کار قرار است منحل شود. اصولگرایان احتمالاً پیش‌بینی کرده‌اند که میزان مشارکت در انتخابات آتی در مقایسه با انتخابات پیشین دچار کمی و کاستی خواهد بود. چه چیزی بهتر از این برای آنها، به ویژه در شهرهای بزرگ، هر وقت میزان مشارکت پایین آمده برنده بازی انتخابات اصولگرایان بوده‌اند. البته برخی اخبار هم حاکی از این است که جمعی از اصولگرایان از تصمیمات و چینش جمنا دل خوشی ندارند و خواستار انحلال آن و جایگزینی با یک جبهه دیگرند.

محمدرضا باهنر اخیراً گفته بود که ساختار جمنا باید تغییر کند. بعد از انتخابات مجلس دهم هم که فهرست اصولگرایان رای نیاورد، غلامرضا مصباحی مقدم سخنگوی جامعه روحانیت مبارز گفت ما در جامعه می دانستیم که این فهرست رای نمی آورد اما چاره ای جز تمکین از نظر جمنا نداشتیم. عباس سلیمی‌نمین تحلیلگر اصولگرا به شرق می‌گوید: اگر اصولگرایان بر بسیاری از ضعف های گذشته فائق آیند، شرایط پذیرفته شدن آنها در جامعه شرایط بهتری است. به ویژه اینکه بتوانند از این شرایط استفاده و درست عمل کنند. البته باید گفت که در گذشته جبهه پایداری فراتر از سهم‌خواهی رفته بود و به نوعی یک نوع تمامیت خواهی را دنبال می کرد.
حسن بیادی دیگر فعال سیاسی اصولگرا، هم به شرق می‌گوید: به نظر من یک شکاف عمیق بین گروه‌های واقعی اصولگرا و گروه‌های تمامیت‌خواه وجود دارد. متاسفانه گروه هایی وجود دارند که چون به مبادی قدرت و ثروت متصل هستند از طریق تمامیت‌خواهی اقدامات خود را پیش می‌برند. در انتخابات گذشته مجلس که فهرست اصولگراها رای نیاورد. باید گفت که باندهای متصل به قدرت و ثروت این فهرست را هدایت می کردند، البته متذکر می‌شوم که درباره اصلاح طلبان نیز نقش این گروه‌ها به این شکل اثرگذار است، در میان تمام گروه های اصولگرایی، چند گروه معدود از جمله افرادی در حزب موتلفه از روی مصلحت یا منافع ملی برای مردم و انقلاب فکر و عمل می‌کنند اما این باندها به خواسته‌های حداقلی حزبی مانند موتلفه که سابقه 50 ساله دارد، توجهی نکردند. درباره انتخابات آتی نیز باید گفت که مشارکت حداکثری مردم به عملکرد دولت در چند ماه آینده بستگی دارد، اگر دولت نتواند رضایت عمومی مردم را جلب کند، یقینا آثار سوء مدیریت دولت اثر منفی بر انتخابات آینده خواهد گذاشت.

** شهریه رایگان به شرط ازدواج؛ تنبیه یا تشویق؟
روزنامه امروز آفتاب یزد با اختصاص با تیتر «شهریه رایگان به شرط ازدواج؛ تنبیه یا تشویق؟» آورده است: کارشناسان بر این باورند که سن ازدواج در کشور مخصوصاً در کلانشهرها رو به افزایش است و این موضوع خیلی از آسیب‌های اجتماعی را هم به دنبال دارد. عمده مشکلات جوانان برای این که زیر بار ازدواج نمی روند مربوط به مسائل مالی است؛ در شرایطی که این روزها قیمت مرغ رکود شکسته و مرز 12 هزار تومان را رد کرده است چطور می توان از یک جوان دانشجو توقع داشت که یک زندگی مشترک تشکیل دهد و کمرش زیر بار گرانی خم نشود؟! اما مسئولین که این روزها دغدغه مند عمل می‌کنند در پی راهکاری برای تشویق جوانان به ازدواج دست به تبلیغاتی می‌زنند که بیشتر جنبه شوخی و سرگرمی دارد تا راهکاری برای حل مشکلات! سخنان روز گذشته رئیس دانشگاه آزاد گواه بر همین موضوع است، محمد مهدی طهرانچی در گفت وگو با یکی از خبرگزاری‌ها گفته بود:«دانشجویانی که در مقطع کارشناسی ازدواج می‌کنند به طور کامل از دادن شهریه ترمی که در آن قرار دارند معاف می شوند.»

به نظر می رسد بیان به این موضوع، بیش از آنکه درمانی برای مشکلات باشد یک مسکن کوتاه مدت است و صرفاً جنبه تبلیغاتی دارد! ما در شرایطی به سر می‌بریم که از وام ازدواج که قرار بود تسهیل کننده ازدواج جوانان باشد هم این روزها تنها به عنوان یک مسکن یاد می‌شود چرا که با 15 میلیون تومان پول این وام تنها می توان یک یخچال از جهیزیه عروس را خرید! در شرایطی که سفره مردم روز به روز کوچکتر می شود و خیلی از مردم وضعیت معاش مناسبی ندارند چطور می‌توان از حرکت نمادین و تبلیغات برای ازدواج جوانان حرف زد آن هم زمانی که زیرساخت‌های لازم مثل مسکن و اشتغال برای جوانان مهیا نیست و خیلی از جوانان تحصیل کرده در بیکاری مطلق به سر می‌برند و خیلی از آنها حتی با داشتن فوق لیسانس و دکترا راننده اسنپ هستند یا در آژانس کار می‌کنند؟! به فرض اینکه دانشجویان ازدواج هم کردند و یک ترم هم از شهریه معاف شدند؛ با بیکاری یکی از معضلات اجتماعی ما محسوب می شود چه می کنند؟ آیا بهتر نیست مسئولان پیش از پرداختن به حرکت های نمادین زیرساخت‌های لازم برای ازدواج جوانان را مهیا کنند؟

** از بین رفتن کارکرد زندان و تهدید جامعه
روزنامه قانون با برجسته سازی عنوان «از بین رفتن کارکرد زندان و تهدید جامعه» ، می نویسد: هفته گذشته انتشار فیلم مردی 30 ساله که در خیابان‌های تهران کارتن خواب ها را آتش می زد، بازتاب فراوانی داشت. این حجم از خشونت آن هم از سوی شهروندی که در کنار دیگر مردم زندگی می‌کند، همه را شگفت زده کرد. این در حالی است که این موضوع ریشه‌های فراوانی دارد و می‌شود از نقطه نظرهای مختلف آن را بررسی کرد. متهم از مجرمان با سابقه بوده و بارها پیش از این در زمینه قدرت نمایی و اذیت و آزار به ویژه آزار جنسی دستگیر و دوباره آزاد شده است.

«کامل دلپسند» جامعه شناس درباره واکاوی این ماجرا در جامعه به «قانون» می‌گوید: « این موضوع را می توان از دو منظر بررسی کرد: یکی درباره نقش زندان در پیشگیری از وقوع جرم و دیگری نقش نهادهایی قضایی و اجتماعی در کنترل این افراد در شیوه مواجه‌شان با جامعه بعد از آزاد شدن از زندان است. بخش اول این ماجرا مربوط به نگاهی است که زندان بر روی این آدم دارد و اینکه زندان به عنوان یک دارالتادیب چقدر می‌تواند در جلوگیری از جرم این آدم موثر باشد». او با اشاره به نقش زندان در جلوگیری از جرم مجرمانی که به مدت زمانی را در آنجا می‌گذرانند گفت: «در زندان باید بازپروری اجتماعی وجود داشته باشد تا مجرمان بتوانند جامعه‌پذیر شوند و ارتباط با آدم‌ها را یاد بگیرند تا وقتی که وارد اجتماع می‌شوند زندگی سالمی را داشته باشند». این جامعه‌شناس رفتار با زندانی‌ها و مجرمانی که در زندان‌های ایران مدت زمان جرم حبس و مجازات خود را سپری می‌کنند را در بازپروری و بازنگشتن به جرم آن‌ها موثر نمی داند و می‌گوید:« اما آنچه که در زندان‌های ایران اتفاق می‌افتد، به هیچ وجه نقش بازپروری اجتماعی ندارد و بیشتر مجرم اجتماعی را بازتولید می‌کند. اساسا زندان محفلی شده که در آن یادگیری جرم اجتماعی بیشتر اتفاق می افتد».

او می‌گوید:« قاعدتا وقتی که مجرمی از زندان آزاد می‌شود آن هم مجرمی که جرمی مانند آزار و ادیت شهروندان و یا آزار جنسی دارد در این شرایط در تمام دنیا نظارت بر روی آن‌ها وجود دارد و یا حتی بیشتر می‌شود؛ ساختارهای نظارتی ما نه تنها در بعد دولتی بلکه در بعد عمومی و محله‌ای هم بسیار کم است».

هیچ گونه نظارتی بر مجرمی که یک بار تجربه جرم و زندان را داشته است وجود ندارد. ما در اینجا با دو بخش مواجه هستیم یکی یادگیری جرم و نبود روش‌های پیشگیری از جرم در زندان است و دیگری نبود نظام نظارتی بعد از زندان است یعنی هیچ گونه بازپروری اجتماعی اتفاق نمی افتد». از سوی دیگر برخوردهای خشن با زندانی و نبود روش‌های مطالعه شده برای بازپروری مجرمان باعث می‌شود که آن‌ها دچار حسی به نام انتقام شوند و در جامعه آن را تخلیه کنند».

** «برنده باش» آن هم با عقلانیت کنکوری!
روزنامه جوان با اختصاص تیتر ««برنده باش» آن هم با عقلانیت کنکوری!» آورده است: «گزینه صحیح را از بین گزینه‌های موجود انتخاب کن و رؤیای خود را محقق‌ساز» این منطقی است که آخر هر هفته محمدرضا گلزار برای‌مان تجویز می‌کند. شرکت‌کنندگان، یکی از رؤیای خود می‌گوید، یکی از نیت خیر خود و دیگری از پرداختن وام‌هایش؛ هر کسی با 200 میلیون برای آینده خود برنامه‌ای دارد و کلید آینده پاسخگویی به سؤالات چهار گزینه‌ای «برنده باش» است؛ برنامه‌ای که به دلیل اعتراضات و انتقاد‌ها بنا بود رویکرد خود را تغییر دهد، اما تنها با تغییر سطح و سبک سؤالات به کار خود ادامه می‌دهد، دریغ از آنکه مهم‌تر از سؤالات، آسیب‌ها و تبعاتی است که منطق و عقلانیت این برنامه در جامعه رواج می‌دهد.

منطق «برنده باش» همان منطق «کنکوری» است که ما را وادار کرد، همه آینده را در لابه‌لای سؤالات تستی بجوییم، اما حال که بزرگ‌تر شده‌ایم و به روز‌هایی که آینده می‌خواندیم‌شان رسیده‌ایم، فهمیدیم بیش از آنکه نیاز بود بیاموزیم و گزینه صحیح را از بین چهار گزینه موجود بیابیم، نیاز بود یاد بگیریم چطور گزینه پنجم را کشف یا اختراع کنیم.

این عقلانیت که علاوه بر ده‌ها برنامه کنکوری حالا در «برنده باش» نیز ترویج می‌شود، ما را به ربات‌هایی منفعل بدل ساخته که در تصمیم‌گیری‌هایمان چندان نیاز به فکر کردن نداریم، همان گونه که شرکت‌کنندگان این برنامه نیازی به فکر کردن ندارند و عادت هم کرده‌اند که زیاد به فکر خود فشار نیاورند و در همان لحظه اول ذهن خود را به مثابه یک کامپیوتر سرچ کنند و اگر جواب در حافظه‌شان پیدا شد، گزینه نهایی‌شان را اعلام کنند و اگر نشد به سراغ گزینه‌های کمکی و شانس خود بروند. ندیدنِ نیاز به فکر کردن تا به حدی پر رنگ است که بار‌ها وقتی مجری به عنوان کمک اعلام می‌کند گزینه‌ای پاسخ صحیح نیست، باز هم از سوی حضار یا از سوی شرکت‌کننده‌ها به عنوان گزینه نهایی انتخاب می‌شود!

** تاریخ مصرف بی‌انقضا
روزنامه همدلی با برجسته سازی عنوان «تاریخ مصرف بی‌انقضا» ، می نویسد: اگر چه چند ماهی می‌شود که به علل مختلف از جمله تحریم‌ها بازار سیاه ناصرخسرو تهران تنوع دارویی‌اش را از دست داده، با این همه بر اساس تحقیقات میدانی هنوز هم دلالان این بازار، فروش خود را دارند و داروهای مختلف دست به دست در این بازار می‌چرخد تا به دست مصرف کننده برسد. آن‌طور که دلالان این بازار به همدلی گفتند در حال حاضر گل داروهای ناصرخسرو متادون، اپیوم، ترامادول، ریتالین و انواع قرص خواب‌آور و آرامبخش است. به گفته دلالان فروش این دارو‌ها بازار را تا حدود زیادی حفظ کرده‌اند. آنها می‌گویند دیگر دوران طلایی ناصرخسرو به سر آمده و مانند قدیم نیست که می شد از شیر مرغ تا جان آدمیزاد را در این بازار یافت.

این در حالی است که در سال های اخیر سایت‌های مختلف دارویاب در کنار دلالان ناصرخسرو توانسته‌اند بخش بزرگی از بازار دارو را در اختیار بگیرند. ه نظر می‌رسد «تجارت کاملا آزاد» در بهترین حالت ممکن در بازار دارویی ناصر‌خسروی تهران در جریان باشد. در اینجا پسوند «آزاد» دارای ایهام است که هم به تجارت آزاد اشاره‌ دارد و نیز به فروش بدون ترس و آزادانه داروهای غیرقانونی نقبی می‌زند. اگر گذرتان به این منطقه از تهران افتاده باشد بی‌شک زمزمه دلالان شما را فرا می خواند تا در کم‌ترین زمان ممکن هر دارویی را که نیازتان باشد، بیابید. در‌واقع آنها در کم‌ترین زمان ممکن تلاش می‌کنند رهگذران را پرزنت کنند.

به جز داروهای ترک اعتیاد در حال حاضر داروهای سرطان، سقط جنین و قرص (و آمپول) دوپینگ (هرچند محدودتر از گذشته) نیز فروش بالایی دارند. یکی از کاسبان ناصرخسرو که سال‌هاست دلالان این بازار و کاروبارشان را می‌شناسد، به همدلی می‌گوید: با شیوع تحریم‌ها و آشفته شدن بازارها و قیمت‌ها، برخی از دلالان بازار ناصرخسرو با دستگاهی کوچک شروع کردند به تغییر تاریخ درج شده روی بسته‌های دارویی. من خودم به شخصه چنین مساله‌ای را از زبان دلالان، بارها و بارها و در پچ‌پچه‌هایشان شنیده‌ام.

** سوختن های بین راهی
روزنامه خراسان با انعکاس عنوان «سوختن های بین راهی» نوشت: اتوبوس مسافربری در 55 کیلومتری شهرسبزوار ودرمحور پرتردد تهران -سبزوار-مشهد دچار حریق می شود. راننده سراسیمه مسافران را از اتوبوس پیاده می کند وبا کمک کپسول پودری سعی می کند آتش را خاموش کند اما حجم آتش گسترش می یابد وبا وزش باد شعله های آتش خیلی زود اتاق اتوبوس را فرا می گیرد. با توجه به فاصله 55 کیلومتری محل حادثه تاشهر سبزوار حدود 25 دقیقه طول می کشد تا آتش نشانی به محل برسد ودراین مدت تقریبا تمام اتوبوس می‌سوزد. هرچند دراین حادثه خوشبختانه مسافران و راننده های اتوبوس آسیبی ندیدند اما اگر خدای نکرده به هردلیلی افرادی داخل اتوبوس محبوس می شدند تا رسیدن آتش نشانی قطعا تلفات جانی داشتیم. متاسفانه این اولین باری نیست که آتش سوزی های وسایل نقلیه در جاده ها منجر به سوختن کامل وسیله نقلیه می‌شود و طی ماه های گذشته شاهد چنین حوادث و تلفات مالی وجانی بوده ایم.

روزنامه خراسان رضوی با انتشار گزارشی برضرورت ایجاد ایستگاه های آتش نشانی حداقل در محورهای مواصلاتی پرتردد واصلی برای جلوگیری از تکرار حوادث این چنینی تاکید کرده است. شهرستان سبزوار به دلیل قرار گرفتن در یکی از محور های پرتردد کشور و عبور سالانه بیش از 25 میلیون زائر و مسافر نیازمند احداث ایستگاه آتش نشانی در مسیر محور سبزوار – نیشابور برای اطفای حریق تصادفات جاده ای است.

به گزارش خراسان رضوی، محور تهران -سبزوار به دلیل قرار گرفتن در مسیر عبور زائران امام رضا(ع) در محورهای سبزوار – شاهرود و سبزوار – نیشابور یکی از جاده های پرتردد کشور است و سالانه بیش از 25 میلیون زائر از مسیر سبزوار به مشهد می آیند. یکی از مهم ترین مشکلات جاده های سبزوار هم اکنون نبود ایستگاه های اطفای حریق در مسیرهای سبزوار – شاهرود و سبزوار – نیشابور است که این خلأ در حادثه صبح دیروز که مربوط به حریق یک دستگاه اتوبوس مسافربری بود به خوبی مشاهده شد و پس از دستور فرماندارسبزوار یک دستگاه خودروی سنگین و چهار آتش نشان از ایستگاه یک سازمان آتش نشانی سبزوار پس از حدود 25 دقیقه و طی مسافت 55 کیلومتر به محل رسیدند.ارائه خدماتی مانند اطفای حریق در حوادث جاده ای و در جاده های شهرستان سبزوار حلقه گمشده ای است که باید برای آن فکری اساسی شود تا خسارت مالی و جانی در این حوادث به حداقل برسد.

پژوهشم**2002**9131