خبرگزاری شبستان، گروه بین الملل- فاطمه دوستدار: زمزمه تغییر سفیران آمریکا در برخی از کشورهای خاورمیانه حکایت از برنامه های ضد ایرانی کاخ سفید در این منطقه دارد؛ واشنگتن می خواهد این برنامه خود را با تغییر سفیرانش که رویکردی ضد ایرانی و تهاجمی دارند، پیاده کند.

 به نظر می رسد که برنامه های تحریمی ضد ایران کاخ سفید نتوانسته عطش سیری ناپذیر «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا پایان دهد و به همین دلیل سیاست دیگری برای تحت فشار قرار دادن ایران در نظر گرفته است که این سیاست تعیین سفیران نزدیک به نگاه ترامپ در خاورمیانه است.

 برهمین اساس، ترامپ از اعضای کنگره دو روز پیش خواست تا با انتخاب«ماتیو تویلر» به جای«داگلاس سیلیمان» که از سال 2016 میلادی سفیر آمریکا در بغداد بود، موافقت کند تا بتواند فشارها بر ایران را تشدید کند، چرا که با این انتخاب می خواهد نفوذ تهران در عراق را کنترل کند.

این درحالی است که پیش از این نیز اعضای سنا از دیپلمات های آمریکا در عراق نسبت به عملکرد شان در قبال ایران انتقاد کردند؛ همچنین اعضای کنگره از داگلاس سیلیمان انتقاد کردند که با قاطعیت با ایران برخورد نمی کند.

انتقادها از سفیر و دیپلمات های آمریکایی در عراق و انتخاب سفیر جدید آمریکا با رویکردی ضد ایرانی، همه و همه نشان از آن دارد که آمریکا از قدرت منطقه ای ایران و نفوذش در کشورهای منطقه می هراسد و به خوبی می داند که تحریم های اقتصادی آمریکا ضد ایران نه تنها باعث تضعیفش نشده است بلکه متحدان منطقه ای و حتی غیر منطقه ای برای دور زدن تحریم ها به تبادل تجاری با پول ملی کشور خود روی آوردند و این امر بیانگر بالا بودن جایگاه و موقعیت ایران در میان متحدانش است.

برهمین اساس، ترامپ برای تحت فشار قرار دادن ایران دست بر گزینه ای گذاشته است که از منتفدان شدید سیاست های ایران و نفوذ تهران در عراق و سوریه و منطقه عربی است و همچنین گوش به فرمان ترامپ است همانگونه که از رووسای جمهوری پیشین آمریکا در دوره زمانی فعالیتش حرف شنوی داشت.

تویلر چهار سال سفیر آمریکا در یمن بود و در طول این مدت از منتقدان سیاست ایران در حمایت از حوثی ها بود و در مذاکرات طرف های درگیر بی طرفانه رفتار نمی کرد.

حال وی برای تثبیت سیاست ضد ایرانی آمریکا در عراق چمدان های خود را بسته است تا با حضور در عراق فشار واشنگتن بر ایران را تشدید کند؛ چرا که عراق از جمله کشورهایی است که تبادل تجاری با ایران را با پول ملی انجام می دهد و به علت همجواری و مواضع مشترک سیاسی اش با ایران رایزنی های بسیاری دارد؛ به طوری که تهران در مسئله همه پرسی اقلیم کردستان عراق که به تنش بین این اقلیم با دولت مرکزی تبدیل شد، توانست با میانجی گری بین دو طرف این مسئله را پایان دهد و از تنش بیشتر جلوگیری کند.

از آنجا که از زمان سقوط «صدام حسین»، تهران و بغداد تبادلات تجاری، اقتصادی، سیاسی، نظامی و حتی فرهنگی داشته اند و حتی در زمان حضور داعش در این کشور، تهران در کنار عراقی ها مبارزه کرد تا آنها را بیرون کند؛ به همین دلیل مقامات عراقی نمی خواهند ایران را ازدست دهند؛ چرا که در هر برهه زمانی این تهران بوده است که از آنها حمایت کرده است و روابط تهران با متحدانش نشان از این دارد که همیشه در کنار آنها قرار دارد؛ اما اقدامات آمریکا با متحدانش نشان می دهد که اگر منافعش به خطر بیفتد آنها را به کناری می گذارد و حتی در مقابل آنها می ایستد.

برهمین اساس، عراق باوجود فشارهای آمریکا، تحریم های اقتصادی را همراهی نکرده است و حضور ماتیو تویلر در عراق نشان از آن دارد که آمریکا می خواهد با تحت فشار قرار دادن عراق، استراتژی جدید ضد ایرانی را پیاده کند تا از این مسیر بر ایران تاثیر بگذارد.

باید منتظر ماند و دید که این تغییر استراتژی آمریکا در عراق و منطقه آیا پاسخگوی نیاز خصمانه واشنگتن ضد تهران خواهد بود و یا تویلر می تواند با نگاه ضد ایرانی خود منافع آمریکا در منطقه را تامین کند و قدرت منطقه ای ایران تضعیف کند.