مصطفی کوشکی نویسنده، کارگردان و بازیگر تئاتر در گفت گو با خبرنگار خبرگزاری برنا، با اشاره به موضوع ارتباط قیمت بلیت تئاتر و بازیگران هر نمایش اظهار داشت: قیمت بلیت آثار نمایشی در تئاتر کشورمان دارای تعرفه مشخصی نیست و در این وضعیت هر قیمتی مطمئناً دارای منطق است و نمی‌توان موضوع را از یک وجه مورد بررسی قرار داد.
کوشکی در ادامه خاطرنشان کرد: من مدتها است که با بازیگران و گروه مشخصی کار می‌کنم و از آنجا که همه اعضای گروه دغدغه هنر دارند ما با هم به توافقات مشخصی در مسأله دستمزد رسیده‌ایم و همیشه قرارداد ما اینگونه است که درصدی از مقدار فروش نمایش به عوامل از جمله بازیگران تعلق می‌گیرد و به گونه‌ای همه اعضا در سود یا حتی ضرر کار شریک هستند اما طبیعی است که این شرایط ایده‌آل ما نیست و ایده‌آل‌ترین شرط همان حقوق ماهانه است که در این شرایط چنین مسأله‌ای امکان‌پذیر نیست.
وی افزود: نمایش‌هایی که هزینه بلیت‌شان ارقامی بسیار بالا به نظر می‌رسد و نمونه بارز آن این روزها نمایش «بی‌نوایان» است نیز در مسأله قیمت بلیت دارای منطق هستند چرا که این نمایش‌ها معمولاً برای قشر خاصی از جامعه اجرا می‌شوند که آنها را در کنسرت‌ها نیز می‌بینیم. به نظر من این قشر نیز در تئاتر باید وجود داشته باشد همانطور که در تئاتر کشور پیشرویی چون فرانسه نیز چنین نمایش‌های گرانقیمت و پر زرق و برقی اجرا می‌شوند و در آنجا نیز همین قشر از مردم مخاطبان چنین نمایش‌هایی هستند.
این کارگردان در ادامه اظهار داشت: مطمئناً بازیگرانی چون پارسا پیروزفر را نمی‌توان نسبت به مسائل هنری بی‌دغدغه دانست، همین بازیگر یا دیگر بازیگران مثل نوید محمدزاده که در نمایش «بی‌نوایان» حضور دارند اگر بخواهند در نمایشی به کارگردانی بهرام بیضایی بازی کنند مطمئناً بحث دستمزد در اولویت نخواهد بود. به هر حال چنین نمایش‌هایی که بیشتر جنبه تجاری دارند موضوعات مالی در اولویت هستند و از نظر من نمی‌توان از آنها اشکال گرفت چرا که مخاطبان اینگونه نمایش‌ها نیز قشر خاصی از جامعه هستند که طبق گفته‌ام دغدغه‌های هنری چندانی در آنها دیده نمی‌شود و تئاتر بیشتر برایشان جنبه سرگرمی دارد.
کوشکی در ادامه این بحث گفت: اما نگاه دیگری وجود دارد که تئاتر باید ارزان و در دسترس همه باشد که این نگاه مربوط به طیفی از افراد می‌شود که دغدغه تئاتر و اندیشه دارند و در نظام سرمایه‌داری تئاتر هیچ نقش و جایگاهی ندارند یا حتی علاقه‌ای به این بخش در آنها دیده نمی‌شود. چنین نگاهی زمانی به تحقق می‌رسد که نظارتی دولتی بر قیمت بلیت‌های تئاتر باشد و وقتی اینچنین نیست مطمئناً این دیدگاه عملی نمی‌شود. از نظر من دلیل پر رنگ شدن تئاترهای پر زرق و برق و خالی از دغدغه هنری که وجودشان نمی‌تواند اتفاق بدی باشد این است که ما تئاتر اندیشمند و آلترناتیو خود را قدرتمند نکرده‌ایم و این بخش از تئاتر کشورمان در بین عوام مردم جایگاه چندانی ندارد. ما با قدرت بخشیدن به تئاتر دغدغه‌مند و دارای اندیشه می‌توانیم توجه مردم را به این بخش جلب کنیم چرا که اگر در کشوری مثل فرانسه تئاترهای پر زرق و برق مردمی با قدرت وجود دارد تئاترهای اندیشمند نیز به همان میزان قدرتمند است و مورد توجه قرار می‌گیرد.
وی خاطرنشان کرد: قیمت بلیت‌های تئاتر تنها به بازیگران آن نمایش مربوط نمی‌شود، به هر حال دکور، سالن و عوامل دیگر در هزینه صورت گرفته و قیمت بلیت تأثیرگذار هستند و از این جهت تئاتر با سینما قابل قیاس نیست اما اگر هیچ قاعده مشخصی وجود ندارد آن را می‌توان مربوط به ضعیف بودن اصناف تئاتر دانست. اگر تئاتر نیز مثل سینما صنوف قدرتمندتری داشت چنین خواسته‌ای که دستمزدها و قیمت بلیت‌ها در چارچوب مشخصی تأیین شوند خیلی دور از دسترس نبود.
ادامه دارد...
نظر شما