زندگی تجملاتی گریبانگیرمان شده و همچنان دست از آن برنمیداریم. تجملات در جامعه ما باعث شده است سادگی، یکرنگی و گرمی بین افراد کمرنگ شود؛ چراکه تجملات در ارتباطات بین فردی تأثیر دارد و همچنان میتوان گفت که افراد درگیر در این ماجرا، در رقابت و سبقت غیرفرهنگی با یکدیگر هستند. اینگونه میشود که پایه و اساس همدلی و محبت از بین میرود و زمان پیشرویمان در اوقات بیهوده هدر میرود.ای کاش میدانستیم تجملگرایی است که پیشرفتهای زندگی را از ما میگیرد. یکی از مواردی که باعث پایین آمدن سواد فرهنگی و حتی علمی در کشور میشود همین تجملگراییهای بیهوده و دور از اخلاق است که وقت را برایمان بیارزش کرده است.
البته به این معنا نیست که اگر تجملگرا نباشیم قطعاً سواد علمی و فرهنگی بالا میرود، ولی با قاطعیت میتوان گفت که آدمهای ثروتمند ولی سادهزیست نسبت به تجملگراها بافرهنگترند.
تجملگراییها باعث اتلاف وقت و ثروت میشود و هدر دادن وقت و پول مساوی است با بیهودگی، روزمرگی و باری به هر جهت بودن.
به عنوان مثال فردی که برای بیرون رفتن از منزل یا یک مهمانی ساده نیمی از روز خود را در آرایشگاه میگذراند یا کسی که برای یک مهمانی کوچک از یک هفته قبل وقت و پول خود را درگیر آن میکند مصداق بارز بیهودگی و روزمرگی است.
سادهزیستی بر زندگی فردی و اجتماعی تأثیر مستقیم دارد، اما متأسفانه در زندگی امروزی که تکنولوژی آن را فراگرفته است کمتر به سادهزیستی توجه میشود و مادیات در زندگی سادهزیستی را از بین برده است؛ چراکه بسیاری آنچنان غرق در مادیات و تجملات هستند که ساده بودن و قناعت را به کل در زندگی از یاد بردهاند و همین مسئله از جمله مواردی است که باعث عقبماندگی فرهنگی در جامعه میشود.
نکته قابل توجه اینکه بسیاری از مردم برداشت غلطی از سادهزیستی دارند. فکر میکنند سادهزیستی یعنی از تکنولوژی عقبماندن یا اینکه جهان سوم ماندن ناشی از سادهزیستی است. سادهزیستی را باید آموخت، اینکه یاد بگیریم اسراف نکنیم، چیزهای اضافه مانند وسایل مصرفی و بریز و بپاشهایی که دهها گرسنه را سیر میکند حذف و فقط به مایحتاج بسنده کنیم. سادهزیستی کم داشتن در زندگی نیست، سادهزیستی درست استفاده کردن است. باید به اهمیت آن توجه و تأکید کرد که برداشت غلط آن از ذهن مردم پاک شود. با زندگی اشرافی و اسراف نمیتوان ارزشهای انسانی را حفظ کرد.
در سادهزیستی آرامش و آسایش توأم است. همچنین دغدغه افراد برای اینکه از هم عقب نمانند کم میشود. در واقع ارتباط مستقیمی بین سادهزیستی و آرامش وجود دارد. التهاباتی که در زندگی تجملاتی است و مشغولیتهای ذهنی که افراد را درگیر خود کرده همگی ناشی از نادیده انگاشتن سادگی و بیآلایشی است. وقتی سادگی باشد روان در آرامش است. باید خود را به ساده زیستن عادت دهیم، باید فرزندان را به پارسایی و در پارسایی کوشیدن و پاکدامنی و درستی ورزیدن عادت دهیم. تجملات به طور آشکار در برخی مراسمهای مذهبی هم رواج پیدا کرده است، بهطوریکه در بسیاری از اعیاد و مناسبتهای مذهبی و حتی ایام محرم بریز و بپاشها و اسرافهایی دیده میشود که قابل توجیه نیست. مهمانیهایی به پا میشود که نیازمندان و تنگ دستان در آن مهمانیها جایی ندارند. مگر نه این نیست که پیامبران و امامان ما به سادهزیستی تأکید داشتند، خود الگوی سادهزیستی بودند و سادهزیستی سنت پیغمبر ماست؟ پس به سنت و سیره و آموزههای دینمان پایبند باشیم.
نظر شما