به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری، «پرویز تأییدی» معلم، مدرس، مترجم، کارگردان و پیشکسوت تئاتر واپسین روز تابستان امسال و در سن 81 سالگی از دنیا رفت. وی یکی از بنیانگذاران تئاتر تلویزیونی یا تله تئاتر و نیز فیلم تئاتر در ایران بود.

** ابتدای راه هنرمندی
تأییدی که متولد 1316 در تهران بود، در نمایش های دوره کودکی استعدادهایش را به دیگران نمایاند و پس از شروع فعالیت های هنری در مقطع ابتدایی و دبیرستان، این علاقه را در دانشگاه دنبال کرد.
وی که فارغ التحصیل سینما از آلمان بود، فعالیت هنری خود را به صورتی حرفه ای و با کارگردانی، نویسندگی و بازیگری برای تئاترهای تلویزیونی شروع کرد. تدریس در دانشکده های هنرهای دراماتیک و سوره فعالیت های بعدی وی در زمینه تخصصی تئاتر است.

** دوران آموختن و آموزش
یکی از نقاط عطف زندگی حرفه ای تأییدی را می توان شاگردی دیویدسن آمریکایی دانست که برای آموزگاری کلاس های بازیگری انجمن ایران و آمریکا به ایران آمد و تأییدی، الفبای بازگیری به سیاق استانیسلاوسکی را از او فرا گرفت؛ سیاقی که بعدها بسیار به کار تأییدی آمد و استفاده و تلاش برای یاد دادن آن به دانشجویان و هنرجویان تئاتر، رسالت و عمده علت شهرت تأییدی دردنیای بازیگری و تئاتر شد.
نقطه قوت فعالیت های تخصصی هنری و حرفه ای وی را می توان در ترجمه های کاربردی و درخشانش در باب آثار نویسندگان و نمایش نامه نویسان مشهور جهان، علی الخصوص استانیسلاوسکی دید. «کنستانتین سرگئی استانیسلاوسکی» بازیگر و مدیر تئاتر روسی بود که عمده شهرتش را از تأثیر بر فنون بازیگری و ابداع «متد اکتینگ» مبتنی بر تمرین خوب به دست آورد. آثار وی به زبانهای مختلفی ترجمه شده و مورد استفاده قرار گرفته است.
برجسته ترین نقش تئاتریِ تأییدی در نمایش «پدر» اثر «آگوست استرینبرگ» بود که بعدها باکارهایی چون «زیبای بی اعتنا» و «آخرین نوار کراپ» دنبال شد.
از جمله آثار ترجمه شده وی می توان به «شبهای کابریا» از «فدریکو فلینی»، «سکون» از «اینگمار برگمان»، «توده هیزم» و «پلیکان» از «آگوست استریندبرگ»، «فرشته آبی» از «یوزف فون اشترنبرگ» و «همشهری کین» از «اورسون ولز» اشاره کرد.
ترجمه کتاب «کار هنرپیشه بر نقش» و تالیف کتاب «تئوری استانیسلاوسکی در پرورش هنر» آغازگر راهی نوین در آشنایی بازیگران تئاتر ایران با یکی از اسلوب های برجسته بازیگری بود.

** روزهای خوب گذشته
«رضا بنفشه خواه» بازیگر و مدرس بازیگری یکی از دوستان تأییدی بود که پس از درگذشت وی در گفت وگو با ایرنا گفت: از نزدیک می شناختمش، هنرمندی بسیار ارزنده بود که خدمات شایسته ای را در زمینه تئاتر به جامعه ارائه کرد. من و ایشان در آموزشگاهی بین سالهای 1354 و 1355 همزمان تدریس می کردیم. تأییدی تعداد زیادی تئاتر روی صحنه برده بود و در دانشگاه شاگردان بسیار خوبی را تعلیم داد. هم در زمینه کارگردانی تئاتر، هم در ترجمه و هم استادی دانشگاه مشغول و موفق بود و حتی یک فیلم سینمایی هم ساخته بود.
به گفته این هنرمند کهنه کار تأییدی شیوه استانسیلاوسکی را که مصطفی و مهین اسکویی در هنرکده آزاد هنرپیشگی آناهیتا آغاز کرده بودند و من خودم شاگرد ایشان بودم، تدریس کرد و ادامه داد.ترجمه های ایشان ترجمه های خوبی بودند و خیلی از پیروان و هنرمندانی که هنرجو و شاگردش بودند، اینها را خوانده و استفاده کرده بودند.
بنفشه خواه در پاسخ به این سوال که ایشان به رغم کثرت سالهای فعالیت و برخورداری از کیفیت کار، چرا کمتر شناخته شده بود، به ایرنا گفت: چون از نظر من آدم متظاهری نبود، آدمی بود که کار خودش را انجام می داد و کاری به کار کسی نداشت. در واقع نمی خواست به آن صورت مطرح باشد. یعنی تظاهر نمی کرد و خودش بود. کار خودش را می کرد، تدریس می کرد، کتاب می خواند و ترجمه می کرد.
وی افزود: به نظر من یکی از برتری ها و محسنات ایشان برخوردشان با شاگردان و همکاران بود که بسیار متواضعانه بود.
پژوهشم**س.ب**9279