صاحب‌خبر - گابریله مارکوتی: همه چیز هماهنگ بود. قرار بود هلیکوپتری اختصاصی او و همراهانش را از تورین به موناکو ببرد. حدود 40 دقیقه به پرواز باقی مانده بود. 6 صندلی در سالن گریمالدی فوروم موناکو، مکان برگزاری مراسم سالانه یوفا برای او و همراهانش رزرو شده بود اما کریستیانو رونالدو در آخرین لحظات نظرش را تغییر داد و کل سفر کنسل شد. 2 تماس تلفنی روی این تغییر نظر تاثیر داشت؛ یکی تماس با خود رونالدو که گویا خبر از لو رفتن رأی نهایی یوفا در اهدای جایزه بهترین بازیکن سال به لوکا مودریچ داد و دیگری تماس با بپه ماروتا، مدیر باشگاه یوونتوس که در هتل مریدین بیچ، نزدیک سالن گریمالدی، منتظر استقبال از ابرستاره جدید تیمش بود. این دو تماس حدود ساعت 4 برقرار شد یعنی 2 ساعت پیش از شروع مراسم. بعد از اینکه رونالدو به باشگاه و دوستانش اعلام کرد قصد پرواز به موناکو را ندارد، نزدیکانش تلاش کردند نظرش را تغییر بدهند اما وقتی دیدند این تلاش بی‌نتیجه است، باشگاه خبر غیبت رونالدو را روی فرش قرمز گریمالدی به یوفا اعلام کرد. السکاندر سفرین، رئیس یوفا، هم در واکنش به این اتفاق گفت: «نه! خود رونالدو هیچ خبری به ما نداد و فقط باشگاه یوونتوس بود که این خبر را به ما اعلام کرد، بدون هیچ توضیحی». ماروتا هم بعد از پایان مراسم چنین واکنشی داشت: «این تصمیمی شخصی از سوی رونالدو بود. از منظر باشگاه اما ما بسیار ناراحتیم که جایزه بهترین بازیکن سال به او نرسیده. این جایزه صرفا نمایش بازیکنان در چمپیونزلیگ را مورد نظر دارد، نه جام‌جهانی را، بنابراین رونالدو لایق دریافت آن بود». ماروتا البته در این مورد اشتباه می‌کند چون در قوانین یوفا برای انتخاب بهترین بازیکن سال مشخصا درج شده که تمام تورنمنت‌ها، چه باشگاهی و چه ملی در نظر گرفته می‌شوند. ژرژ‌ مندس، مدیر برنامه‌های رونالدو هم که گویا پیش از شروع مراسم از انتخاب مودریچ بی‌خبر بوده، درست قبل از اعلام برنده این جایزه سالن را ترک کرد و بعد نتیجه نهایی رای‌گیری را «مسخره» خواند. با اینکه هیچکس به صورت رسمی اعلام نکرد دلیل تغییر نظر رونالدو و سفر نکردنش به موناکو به علت خبردار شدنش از نتیجه بوده اما چون دلیل دیگری هم بیان نشد، حدس زدن آن چندان هم کار دشواری نیست. باشگاه یوونتوس حتی تلاش نکرد از بهانه‌هایی قابل قبول، مثلا آماده شدن او برای بازی این هفته یا حتی سرماخوردگی‌اش استفاده کند. درباره لو رفتن نتیجه و رسیدن خبرش به رونالدو هم «سفرین» احتمالش را رد نکرد: «ما به کسی نگفتیم ولی خب می‌دانید که گاهی چطور این اطلاعات لو می‌روند. شاید یکی از قبل می‌دانسته». سفرین در ادامه توضیح داد که این انتخاب هیچ ربطی به حرکتی ضدرونالدو از سوی یوفا نداشته و صرفا نتیجه یک رای‌گیری بوده: «برای من خیلی مهم است که این مطلب را درست درک کنید. 55 ژورنالیست از 55 کشور مختلف و 80 مربی از تیم‌هایی که فصل پیش از چمپیونزلیگ و یوروپالیگ حاضر بودند برای این انتخاب رای داده‌اند و نتیجه‌اش این شده». البته این نخستین‌باری نیست که رونالدو در مراسمی که نامزد دریافت یک جایزه بود شرکت نکرده و چون قطعا نمی‌توانیم وقتی از رونالدو حرف می‌زنیم یادی از لیونل مسی هم نکنیم، به یاد بیاوریم که ابرستاره بارسلونا هم 18 ماه پیش در مراسم انتخاب بهترین بازیکن از سوی فیفا حاضر نبود. قطعا این حرکتی چندان درست از سوی بازیکنان نیست، بویژه اینکه رونالدو در مراسم امسال جایزه بهترین مهاجم را هم برد و در تیم منتخب سال هم قرار گرفت، تیمی که پر بود از همبازی‌های سابقش در رئال مادرید، همبازی‌هایی چون کیلور ناواس، سرخیو راموس و مودریچ که به احتمال زیاد بدون رونالدو هیچکدام به این عناوین نمی‌رسیدند، همان طور کـه رئال مادرید هم بدون رونالدو به احتمال زیاد قهرمان چمپیونزلیگ نمی‌شد. در هر صورت رونالدو در 33 سالگی تغییر نمی‌کند. او همینی است که هست. روحیه برتری‌جویی و جاه‌طلبی رونالدو یکی از مهم‌ترین عواملی است که از او یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال را ساخته است. این روحیه اما نیمه‌ای تاریک هم دارد که گاهی در چنین روزهایی خودش را آشکار می‌کند. با این وجود همبازی‌های سابقش در مادرید که نزدیک یک دهه کنارش بازی کردند و هر جامی که بوده را بردند، هیچ کینه‌ای از رونالدو بابت این تصمیم به دل نگرفته‌اند و وقتی با اکثرشان حرف می‌زنید از او به عنوان هم‌تیمی‌ای خیلی خوب یاد می‌کنند. ما هم باید رونالدو را همینی که هست قبول کنیم؛ خوبی‌هایش را کنار بدی‌هایش. خیلی‌ها که بیرون سالن گریمالدی منتظر دیدن رونالدو بودند از نیامدنش ناراحت شدند اما این اتفاق هیچ تاثیری روی علاقه و عشقی که به رونالدو دارند نمی‌گذارد.∎​