در این یادداشت آمده است: هفته نخست شهریور ماه هر سال که سالروز شهادت شهیدان رجایی و باهنر است، به عنوان هفته دولت نامگذاری شده و به طور انصاف باید گفت که نامگذاری بجا و شایسته ای است.
با توجه به آن که رییس دولت در نظام جمهوری اسلامی ایران با رای مستقیم مردم انتخاب می شود، به طور معمول مردم، دولت را از خودشان می دانند و پیوند عاطفی عمیقی بین مردم و دولت وجود دارد.
وقتی می گوییم به یاری دولت بشتابیم به معنای آن است که دولت را یاری کنیم که بتواند به مردم خدمت کند. اگر دولتی قوی و مقتدر داشته باشیم می تواند نارسایی ها و مشکلات جامعه را به سرعت برطرف کرده و رفاه و آسایش را برای آحاد مردم فراهم نماید.
دولت های پس از انقلاب، هر کدام به نوبه خود تلاش ها و قدم هایی را در جهت رفع محرومیت زدایی از جامعه برداشته اند و با وجود تحریم ها، جنگ و توطئه های جهانی بر علیه کشورمان، خدمات بسیاری از سوی این 12 دولتی که داشته ایم به مردم ارائه شده است اما هنوز کافی نیست.
ایران با داشتن منابع مختلف نفت، گاز، معادن، دریای آزاد و غیره کشوری ثروتمندی محسوب می شود و اگر درست مدیریت شود می تواند بهترین امکانات را برای تمام ملت فراهم آورد اما متاسفانه می بینیم که برخی از مردم ایران همچنان با معضل بیکاری، کمبود امکانات و مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند. باید بررسی شود که ایراد کار از کجاست؟
بیشتر اوقات شاهد هستیم که دولت بجای این که مشغول خدمات رسانی باشد، ناخواسته درگیر بحران های اجتماعی و مسایل سیاسی، اعتقادی و امنیتی است که برایش به وجود می آورند. نباید برای هیچ دولتی بحران آفرینی کرد زیرا این مسایل فرصت خدمت را از دولتمردان می گیرد.
تا چشم بر هم بزنیم مدت 4 ساله هر یک از دولت ها سپری شده و دوباره سرگرم برگزاری انتخابات و تبلیغات انتخاباتی می شوند؛ در عمل کار چندانی صورت نگرفته و بیشتر طرح های عمرانی نیمه تمام رها می شود. بر همین اساس معتقدم که باید دولت را یاری کنیم زیرا یاری کردن دولت، خدمت به مردم و جامعه است.
7195/7408