تمام کسانی که ضیاء الدین دری را می شناختند از جنس دغدغه مند این هنرمند فقید یاد می کردند و می گفتند او اصولا ناملایمات را برنمی تابد و حاضر نیست مجیزگویی کند و سوادش را در هنرش ندیده بگیرد.

کارگردان سریال ماندگار کیف انگلیسی در طول زندگی هنری اش به تعداد کارهایی که ساخت و نساخت افتخار کرد و هرگز سفارشی کاری را در برنامه اش نداشت. اگرچه ساخت سریالی تاریخی با عنوان سنجرخان در برنامه اش بود و در حال نگارش و حتی ساخت سریالی برای شبکه نمایش خانگی جزو برنامه های او برای آینده بود اما این مدت بیکاری بعد از سریال سنگین کلاه پهلوی کمی در مورد او عجیب به نظر می رسد.

مگر چند کارگردان مولف و باسواد در سینما و تلویزیون  ایران حضور دارند که برخی از آنها را به دلایل مختلف از جمله اختلاف سلیقه و عقیده نادیده می گیریم. دری از سرمایه های تلویزیون ما محسوب می شود که امروز او را از دست داده ایم. کارگردانی که برای پلان به پلان تولیداتش با وسواس عمل کرد و مدام تلاشش بر این بود حرفی را که نیاز روز جامعه اش است با زبان سینما و شاید در دل قصه ای از زمان دیگر روایت کند. هنرمند فقید اگرچه امروز در کنار ما نیست اما تولیداتش امضای او هستند که هرگز از خاطره ها نمی روند.

ای کاش به او این فرصت را می دادیم تا بتواند آنچه را که در دلش بود برای ساخت به نتیجه برساند و دست خالی به دیدار خالق مهربانش نرود.

یادش گرامی باد