صاحب‌خبر - حنيف غفاري اروپاي واحد فرصت زيادي تا اتخاذ تصميم نهايي و قطعي خود در قبال برجام ندارد. ارائه بسته پيشنهادي قبلي اروپا نشان داد که نگاه ابزارگرايانه قاره سبز در قبال توافق هسته اي همچنان به قوت خود باقي‌است. “پيچيده سازي معماي برجام اروپايي” يکي از تاکتيک‌هاي تروئيکاي اروپايي جهت خريد زمان ، آن هم در راستاي حفظ اهرم فشار اقتصادي عليه ايران محسوب مي شود. چندي پيش “ترزا مي “ نخست وزير انگليس از شرکاي اروپايي خود خواست تا در قبال اقدامات گمرکي و تعرفه اي ترامپ واکنشي متقابل از خود نشان نداده و بر سر “برجام” نيز با ايالات متحده آمريکا وارد مذاکره شوند. بدون شک در اينجا منظور ترزا مي از مذاکره، همان “معامله” مي باشد. معامله اي که مي تواند بر سر نقاط اختلافي آمريکا و بازيگران اروپايي ناتو صورت گيرد. مايک پمپئو وزير امور خارجه ايالات متحده آمريکا نيز ضمن مذاکرات پشت پرده اي که با مقامات اروپايي داشته است ، سعي در تقويت روند “پيچيده سازي بازي” در قبال ايران دارد.در هر حال، وجه اشتراک واشنگتن وتروئيکاي اروپايي ، اتکاي آنها به همين پيچيدگي است! سه کشور آلمان، انگليس و فرانسه تصور مي کنند که در صورت استمرار اين روند، ايران حاضر خواهد بود امتيازات بيشتري به آنها دهد. با همه اوصاف، آنچه محاسبات و به عبارت بهتر، تصورات واشنگتن و تروئيکاي اروپايي را تا اندازه زيادي مخدوش کرده است، “بروز اقتدار ايران” در مواجهه با عهد شکني بازيگران غربي مي باشد. واقعيت امر اين است که مولفه هايي مانند “شکاف درون آتلانتيکي آمريکا- اروپا” يا “ مخالفت کلي اروپا با سياست‌هاي برجامي ترامپ” اساسا اهميتي براي تصميم سازان کشورمان ندارد. آنچه در اين ميان اصالت و موضوعيت دارد، تحقق يا عدم تحقق اراده واقعي ديگر اعضاي 1+4 و خصوصا بازيگران اروپايي براي حفظ برجام است. حدود و ثغور مطالبات حقوقي ما نيز در اين خصوص از سوي رهبر معظم انقلاب مشخص شده است : “تضمين “ به جاي “ تعهد”. اگرچه بازي آمريکا و اروپا در قبال ايران پيچيده است، اما جمهوري اسلامي ايران با تعيين دقيق خواسته ها، مطالبات و خطوط قرمز خود به اين بازي پيچيده ورود نمي کند! در اين ميان، نه “فريادهاي آرام” موگريني بر سر ترامپ محلي از اعراب دارد و نه دم زدن خانم مرکل صدر اعظم سرزمين ژرمنها از “استقلال اروپا در برابر آمريکا”! جمهوري اسلامي ايران صرفا در انتظار ارائه بسته پيشنهادي نهايي و قطعي اتحاديه اروپاست. بسته اي که در سطح کلان با استناد به منافع ملي ما و در سطح خرد با استناد به کسب سود لازم از برجام مورد قضاوت قرار مي گيرد. جمهوري اسلامي ايران در طول 4 دهه اخير نشان داده است که تاکتيک “پيچيده سازي بازي” از سوي رقيب را به خوبي درک کرده و در برابر آن واکنشي قاطعانه از خود نشان مي دهد. هر اندازه قاطعيت ما در مواجهه با بازي ديگران بيشتر باشد، تلاش آن براي وارد کردن ايران در بازي و تبديل کردن کشورمان به يک” متغير وابسته” سخت تر خواهد بود. با اين حال در صورتي که ما رصد هوشمندانه بازي رقيب را فراموش کرده و عنصر “قاطعيت” را نيز به حاشيه برانيم، به صورت خودکار به مهره بازي طرف مقابل تبديل مي شويم. بدون شک جمهوري اسلامي ايران اجازه تحقق اين موضوع را به واشنگتن و در يک مرحله پايين تر، به تروئيکاي اروپايي نخواهد داد. سخنان اخير رهبر معظم انقلاب در خصوص ممنوعيت مذاکره با آمريکا، اقدامي قاطعانه در راستاي تحديد قدرت مانور رقيب در ميدان بازي محسوب مي شود. آشفتگي غرب از اين سخنان نيز ريشه در همين حقيقت دارد....∎​