مجله فارس پلاس؛ سیامک شادکام: 

در پی درج گزارشی با عنوان  پشت پرده قطعی‌های آب و برق در خبرگزاری فارس، مخاطبان این خبرگزاری ذیل این  گزارش، به اعلام نظرات خود پرداختند که خواندن آنها خالی از لطف نیست. این گزارش به  قطعی متوالی برق در شهرهای بزرگ کشور و علت‌های آن اختصاص داشت. 

یکی از مخاطبان که مدعی شده در نیروگاه برق هم مشغول به کار است، به موضوعی جالبی اشاره کرده است:‌ مشکل اصلی که وجود داره، عدم حمایت دولت از تولید برق و بدهی حدود سی‌تریلیون تومانی دولت به پیمانکاران در این حوزه است. متأسفانه دید دولت این بوده و هست که صنایع برای خودشون برق تولید کنند اما سوخت با قیمت بالا باید تأمین کنند.

یکی از مخاطبان هم خطاب به نظرات یاسر جبرائیلی درباره علت قطعی برق نوشته است: آقای جبرائیلی دارد می‌گوید دولت نیروگاه نساخته و ظرفیت تولید را افزایش نداده است و سرمایه‌گذاری نکرده است. حالا فرض بفرمایید آب سدها هم زیاد بود، فرقی نمی‌داشت چون سهم محدودی از تولید برق کشور از ب است و اغلب از طریق گاز و نفت تولید می شود.  می‌دانیم که به لحاظ گاز مشکلی نداشتیم پس باز هم دلیل اصلی خاموشی‌ها بر می‌گردد به ضعف دولت و عدم حمایت و سرمایه‌گذاری در توسعه نیروگاه‌های حرارتی و تعهدات خارجی دولت است. راجع به عراق و افغانستان خودشان آب و گاز دارند. ایران اسلامی تامین نیازهای ملت خود را در اولویت قرار می‌دهد و مازاد را جهت صادرات به این کشورها می فرستد. الان چون نیاز داشتیم صادرات را به صفر رساندیم و این کاملا منطقی است.

یکی از مخاطبان هم ضمن تایید مشکل سرمایه‌گذاری، قیمت پایین برق تولیدی را عامل عدم تمایل سرمایه‌گذاران به صنعت برق می‌داند و مدارا با شرایط موجود را خواستار شده است:‌ مشکل اصلی، کم‌شدن سرمایه‌گذاری در بخش برق است، به این دلیل که بودجه عمرانی کم شده و سرمایه‌گذار خصوصی و خارجی هم به دلیل پایین بودن قیمت برق، انگیزه‌ای برای سرمایه‌گذاری در این بخش ندارند. منصف باشیم نباید فقط دولت که همین الان پول ندارد که بدهی‌های قبلی به پیمانکاران را بدهد را به دلیل کمبود سرمایه‌گذاری مقصر بدانیم. نمی‌شود هم یارانه نقدی به همه داد هم قیمت بنزین و نان و برق را پایین نگه داشت هم انتظار داشت در همه بخش‌ها سرمایه‌گذاری بشود. الان یا باید با همین وضع سهمیه بندی و قطع شدن گاه‌به‌گاه جلو برویم یا اینکه قیمت برق را افزایش بدهیم تا سرمایه‌گذاری در آن سودده شود. راه دوم را که مسئولین و نمایندگان می‌ترسند اجرا کنند و بنابراین مجبوریم با همین قطعی ها سر کنیم.

مخاطب دیگری اما پیشنهاد داده است دولت سرمایه‌های سرگردان را تشویق به سرمایه‌گذاری در تولید برق کند تا مشکل بودجه حل شود.

شخصی هم که گویا از قطعی مکرر برق گلایه‌مند است، نوشته است: این چه استدلالی هست که دارید، برق نباشه آب باشه. مگه عصر حجره؟ همین اقای روحانی هم یه روزی گفت بزار چرخ هسته ای نچرخه تا موتور یخچالامون بچرخه، هورا کشیدن. الان که هسته‌ای نداریم که امید داشته باشیم در ینده برق هسته‌ای هست از اون ور پدر این موتور یخچالامون در اومد از بس برق قطع و وصل شد ای داد از این همه تدبیر و امیدواری!

مخاطب دیگری هم پیکان انتقادات خود را به سمت معصومه ابتکار نشانه گرفته است و با اشاره به معاهده پاریس نوشته: دلیل کاهش سرمایه‌گذاری دولت در بخش تولید برق چیست؟ صرفا همان معاهده پاریس و قول خانم ابتکار به اولاند. تازه هم با این کار می‌شود مردم ایران را عصبانی کرد و هم برق عراق را قطع کرد و در عراق آشوب راه انداخت.

مخاطبی هم از غیرمفید بودن نیروگاه‌ اتمی نوشته است:  این وسط نقش نیروگاه های اتمی کجاست؟ بعد از این همه هزینه مستقیم و غیرمستقیم برای دارا شدن انرژی هسته‌ای به بهانه این که در آینده نفت و گاز تمام خواهد شد و باید از انرژی هسته‌ای استفاده کنیم، به کجا رفته؟
البته در کشور ما یک معضل ادامه‌دار در خصوص ارزان فروشی بنزین و گاز و آب و برق وجود دارد وهیچ کس شهامت تغییر آن را ندارد.
چرا از انرژی خورشیدی حداقل برای چراغ های راهنمایی و رانندگی استفاده نمی‌شود؟

«حسین» هم خطاب به مخاطب بالا نوشته است: اولا نیروگاه بوشهر 2 درصد برق رو تولید می‌کنه!
ثانیا شما در دولت خاتمی، هسته‌ای رو تعلیق کردید و در این دولت هم تعطیل و بتن کردید، دنبال برق هسته‌ای هم هستید؟
ثالثا رفتید معاهده پاریس رو امضا کردید و بعد فرافکنی می‌کنید؟
چشم سفیدی هم حدی داره، به جای اینکه پاسخگو باشید طلبکار شدید؟

مخاطب ناشناسی هم مطلب جالبی نوشته است: اگر این مشکل تو هر جای دیگه پیش می‌اومد دولت به بدترین مشکلات می‌افتاد اما اینجا حتی یه سوال از وزیر نکردند. در هر صورت مجموع این حرف‌ها یه چیز رو نشون میده: وزیر نیرو و مجموعه دولت کم‌کاری کردند!

یک مخاطب نیز با پیشنهادی قابل تامل،  تولید پنل‌های خورشیدی را خواستار شده و گفته است:‌ یه نمونه کاری که در تحریم می‌تونیم انجام بدیم خرید و تولید پنل‌های خورشیدی هست.اگر یارانه خیلی عالی بدیم می‌تونیم مردم رو مجاب کنیم که بر پشت‌بامشون نصب کنن.هم انرژی پاک داریم و هم تولید و اشتغال و هم خانواده‌ها قطعی برق نخواهند داشت. تولید و تعویض درب و پنجره‌های قدیمی با درب و پنجره‌های دوجداره هم کاری است که باید در تحریم انجام بدیم که علاوه بر اشتغال، صرفه‌جویی بسیار زیادی در برق و گاز در تابستان و زمستان صورت می‌گیره. فقط دولت باید یارانه بده تا کار ظرف 5سال با یک برنامه صحیح و انقلابی صورت بگیره. اینطور بخوایم ادامه بدیم هرچی تولید می‌کنیم خودمون هدر می‌دیم و چیزی برای صادرات و درآمدزایی نمی‌مونه.

البته مخاطبینی به این پیشنهاد هم واکنش نشان دادند. عده‌ای آن‌را به دلیل هزینه‌های سرسام‌آور غیرقابل اجرا خواندند، عده‌ای نیز خواستار این شده‌اند که شرکت‌هایی مانند ایران خودرو و سایپا در این پروژه سرمایه‌گذاری کنند. 

«رضا» هم از مسئولین شرکت برق خواسته تا سری به اطراف تهران و کرج بزنند چراکه از نظر او بخشی از مشکلات موجود به این مناطق برمی‌گردد: متاسفانه در اطراف تهران و البرز مناطقی هستند که کنتور برق ندارند و غیرقانونی و بدون محدودیت برق مصرف می‌کنند. مناطق فوق، برق مصرفی‌شان را بطور مستقیم از تیر برق خیابان‌ها می‌گیرند و چون محدودیتی ندارند در هر زمانی از هر نوع وسیله برقی (کولر- لامپ‌های بسیار پرمصرف - ماشین لباسشویی و غیره) استفاده می‌کنند. همچنین وانت‌های میوه‌فروشی در مناطقی هستند که جهت روشنایی خود از غروب آفتاب تا پاسی از شب، برق جهت روشنایی خود را بطور مستقیم از تیر برق می‌گیرند و لامپ‌های بسیار پرمصرف قدیمی استفاده می‌کنند. اگر وزارت نیرو و شهرداری جلو آنها را بگیرد مقدار زیادی در مصرف برق می‌توان صرفه‌جویی کرد. لطفا برای مشاهده، سری به رباط‌کریم و اسلام‌شهر و صباشهر و اطراف کرج بزنید.

«آرزومندیان» نیز از جمله کسانی است که استفاده و سرمایه‌گذاری در انرژی خورشیدی را خواستار شده است:‌ ای کاش دولت و مجلس ،وزارتخانه‌ها را مکلف می‌کردند به استفاده از انرژی خورشیدی که این امر تا حد زیادی مشکل را کم می‌کرد. بانک هم هم می‌توانند با وام دادن به مجتمع‌ها برای ساخت و بهره برداری از انرژی خورشیدی کمک کنند. 

ساخت نیروگاه به جای غنی‌سازی، نظر یکی از مخاطبان بود: به جای غنی‌سازی باید قرارداد ساخت نیروگاه بست. بعد که نیروگاه ساختیم غنی‌سازی هم می‌کنیم. ولی الان انبار کردن اورانیوم وقتی آب و برق‌نداریم منطقش چیه؟ گاز را به جای صادر کردن تو نیروگاه می‌سوزانیم، اورانیوم از خارج وارد می‌کنیم، غنی می‌کنیم، انبار می‌کنیم یا امانت می‌فرستیم عمان.

البته مخاطبین دیگر نظر او را رد کرده‌اند و نوشته‌اند: خب یکی از نتایج مهم هسته‌ای شدن، تولید برق است چون بعلت همون نبودن سوخت کافی و تعطیل شدن صنعت غنی‌سازی نیروگاه بوشهر داره با 35 تا 40 درصد ظرفیت کاملش فعالیت میکنه. حالا باز بیا بگو غنی‌سازی برا چیتونه؟ همه اینها به هم وابسته هستند. نیروگاه هسته‌ای تا سوخت هسته‌ای نباشه کار نمی‌کنه. سوخت هسته‌ای هم با غنی‌سازی بدست میاد.

مخاطبی نیز انتقاد خود به دولت را اینگونه بیان کرده است: چرخ هسته‌ای نچرخید. چرخ زندگی مردم چرخید؟

سایر نظرات مخاطبان را می‌توانید در اینجا مشاهده کنید. 

 انتهای پیام./