شناسهٔ خبر: 26857552 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه اعتدال | لینک خبر

حجت الاسلام جهانمحمدی

اسلام به انسان نگاه جنسیتی ندارد

صاحب‌خبر - برخی منتقدان حجاب، آن را تبعیض بین زن و مرد معرفی کرده و حجاب را نوعی محدودیت برای زنان می شمارند اما حجت الاسلام حمزه جهان محمدی می گوید که اسلام نگاه جنسیتی به انسان ندارد و قرآن کریم نیز هر گاه از کرامت، آفرینش، پاداش اعمال و یا حتی برتری انسان سخن گفته به زن یا مرد بودن اشاره نکرده و در واقع نگاه جنسیتی به بشر نداشته است و لذا آنچه که وجود دارد تفاوت پوشش در زنان و مردان به دلیل شرایط متفاوت آنها است و سخن از تبعیض های ناروای جنسیتی نیست. این کارشناس مذهبی و استاد دانشگاه درباره حجاب با خبرنگار شفقنا گفتگویی انجام داده است که در ادامه می خوانید: * فلسفه حجاب چیست؟ به نظر می رسد مهمترین فلسفه حجاب و قوانین پوشش، پاسخ به یک نیاز اساسی و خواست فطری و ذاتی انسان باشد. توضیح اینکه انسان به طور طبیعی برهنگی را در شأن خود نمی بیند. به همین خاطر به لحاظ تاریخی، پوشش قدمتی به اندازه حیات انسان دارد. انسان ها در طول تاریخ سعی کرده اند با استفاده در امکاناتی که در اختیار داشته اند خود را بپوشانند. هرچند کیفیت پوشش در عصرهای مختلف و در میان اقوام مختلف متفاوت بوده ولی اصل پوشش همواره مورد اهتمام بشر بوده است. قرآن کریم در ضمن داستان آفرینش انسان می فرماید: «فَأَکَلا مِنْها فَبَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا یَخْصِفانِ عَلَیْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّهِ وَ عَصى‏ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى‏ (طه/۱۲۱) آنگاه از آن [درخت ممنوع‏] خوردند و برهنگى آنان برایشان نمایان شد و شروع کردند به چسبانیدن برگهاى بهشت بر خود. و [این گونه‏] آدم به پروردگار خود عصیان ورزید و بیراهه رفت.» بر اساس آیه شریفه وقتی آدم و حوا متوجه برهنگی خود شدند بلافاصله برای پوشاندن خود اقدام کردند. اگر برهنگی موافق طبیعت بشر می بود ضرورتی برای این اقدام آن هم به این سرعت وجود نداشت. بنا براین اصل پوشش برای انسان نه یک تحمیل بیرونی بلکه پاسخ به یک نیاز درونی و ذاتی است و ادیان آسمانی هم بر این امر صحه گذاشته اند چون شارع و قانون گذار قوانین دینی همان آفرینده بشر است لذا قوانین شرعی مبتنی بر فطرت و نیاز انسان هستند. * درمورد نیاز ما به حجاب توضیح دهید؟ اصل پوشش و پرهیز از برهنگی ریشه در فطرت انسانی دارد و یکی از مصادیق کرامت انسان و برتری او نسبت به جانداران دیگر است. این نیاز به ابعاد مختلف زندگی انسان بر می گردد. به همین خاطر است که در بررسی آثار باقی مانده از گذشته گان، می بینیم انسان ها علی رغم اختلافاتی که در افکار و باورها و فرهنگ ها و سلایق داشته اند، خود را می پوشاندند و از برهنگی پرهیز می کرده اند. هرچند در شکل و نوع و مقدار پوشش تفاوتهایی دیده می شود. * تاثیر حجاب در عرصه های آرامش روانی فرد، حفظ کرامت زن و مرد، استحکام خانواده، استواری و کرامت جامعه چیست؟ زندگی انسان دارای سه حیطه فردی، خانوادگی و اجتماعی است. ما می توانیم مسئله حجاب و آثار آن را در این سه حیطه مورد بررسی قرار دهیم. در حطیه اول باید گفت، حجاب موجب آرامش روانی و حفظ کرامت انسانی می شود. در مقوله حجاب، مسئله این نیست که آیا زن و مرد در فعالیت های خود آزاد است یا خیر. بلکه مسئله این است که آیا التذاذ، ‌لذت جویی و بهره گیری جنسی و شهوانی در روابط انسانی باید چارچوب داشته و در قالب قوانین و مقررات باشد یا خیر. آیا انسان ها در لذت جویی بصری و لمسی دارای حریم هستند یا هرکسی در هر شرایطی آزاد است از هرکسی بهره برداری لذت جویانه داشته باشد. آیا انسان ها در روابطشان با دیگران حق دارند میان روابط بر اساس انسانیت و روابط بر اساس جنسیت مرز قائل شوند یا خیر. آیا انسان ها حق دارند روابط لذت جویانه خودشان را از روابط اجتماعی تفکیک کرده، روابط مبتنی بر التذاذ را برای محیط خاصی نگه دارند یا لزوما روابط اجتماعی باید آمیخته با روابط لذت جویانه بی حساب و کتاب باشد. پوشش یکی از مرزهای تنظیم روابط است و موجب می شود افراد جامعه آسوده خاطر باشند و کسی وارد حریم شخصی و حریم روابط خصوصی آنها نشود. اما در حیطه دوم یعنی زندگی خانوادگی، طبیعی است مرد یا زنی که به لحاظ بصری و لمسی از فرد دیگری بهره نگیرد، علاقه و محبت بیشتری به همسرش خواهد داشت و همین علاقه و کشش باعث خواهد شد او از روابط زناشویی، رضایتمندی بیشتری داشته و به روابط خانوادگی پایبند تر باشد و اگر انسان ها در بهره جویی و التذاذ در خارج از محیط خانواده مقید به چهارچوب نباشند، روابط زناشویی آنها به سردی می گراید. زن و مرد باید آسوده خاطر باشد که همسرش در بیرون از محیط خانه در معرض زمینه های کامجویی آزادنه قرار ندارد، درغیر این صورت روابط عاطفی همسران با یکدیگر کمرنگ شده و پایه های نظام خانواده متزلزل می شوند. به لحاظ اجتماعی هم باید گفت روابط خانم ها و آقایان در جامعه گاهی انسانی است و جنسیت در نوع و سطح روابط آنها مدخلیت ندارد و گاهی روابط با توجه به جنسیت طرف مقابل شکل می گیرد. حجاب یکی از عواملی است که به انسان ها کمک می کند مرز این دو رابطه را تعیین کنند. اگر این مرز به درستی تعیین شود رابطه جنسیتی در محیطی خاص قرار گرفته و در سطح جامعه افراد با یکدیگر روابط انسانی برقرار کرده، استعدادها، خلاقیت ها و توانایی های انسانی زمینه بیشتری برای بروز و ظهور پیدا می کنند. ادامه دارد...

نظر شما