تنها ۱۰ دقیقه تا پایان ۹۰ دقیقه باقی مانده بود و تیم ملی ایران بازی را با نتیجه ۰ – ۲ به میزبان رقابت‌های جام ملتهای آسیا (تایلند) واگذار کرده بود، یک شکست تاریخی در انتظار فوتبال ایران بود اما اینگونه نشد! همان دقایق اندک کافی بود تا شاه ماهی نسل طلاییِ تاج و فوتبال ایران در دهه چهل و پنجاه قادر باشد هتریک نماید (طی ۸ دقیقه) و تیم ملی فوتبال ایران را که در زیر باران سیل آسا یک شکست سنگین را انتظار می‌کشید در پایان ۹۰ دقیقه به پیروزی برساند و یک برگ طلایی از تاریخ فوتبال ایران زمین را ورق بزند.

آری، از علی جباری سخن می‌گوییم! اسوه تعصب و تکنیک ناب فوتبال باشگاهی و ملی در زمانیکه فوتبال ایران قدرت بلامنازع قاره کهن بودند. علی جباری را بدون تردید باید یکی از بهترین و بااخلاق ترین بازیکنان فوتبال ایران و استقلال دانست ... بازیکنی تکنیکی و سرعتی که از فاکتور تعصب و هوشی سرشار بهره می‌برد و معمولا در پست هافبک تهاجمی بازی می‌کرد و با توجه به شرایط بازی به خط حمله می‌پیوست و در کار تیمی مشارکتی چشمگیر داشت ... قدرت رهبری، هوش و ذکاوت او باعث گردید تا سالیانِ سال به عنوان کاپیتان تاج به ایفای نقش بپردازد.

حسن اخلاق و تعصب مثال زدنی این بازیکن، تواضع و چهره همیشه خندان وی و تاثیرگذاری‌اش برجریان بازی و کسب موفقیت‌های تیمی، بدون تردید در پیدایش محبوبیت شاه ماهی سالیان دور فوتبال تاج و ایران نقش چشمگیری داشته است. جباری و جباری ها با تمام وجود در قلب میلیونها هوادار ذوب شده بودند.

علی جباری و جباری‌ها عنصر گمشده فوتبال ملی و باشگاهی ایران درزمان حال هستند، برخی از این ستارگان دیروز و فراموش شدگان امروز در پیچ و خم‌های زندگی و روزگار ومشکلات روزمره خود از یادها رفته‌اند به خصوص آنها که مناعت طبع دارند و هیچگاه به دنبال هزینه کردن از گذشته های پرافتخار و درخشان خود برای منافع شخصی و موقعیتی نبوده‌اند ...

آنها گمشده‌ها و ستارگان ناپیدایی هستند که حتی در نقش یک پیشکسوت هم کمتر از آنان یاد می‌شود اما ما هواداران که در دنیایی متفاوت با موج سواران ورزش کشور زندگی می‌کنیم، می‌بایست با یاد کردن از این عزیزان از زحمات و فداکاری هایشان برای باشگاه محبوب و فوتبال ایران تقدیر کرده و یادشان را گرامی بداریم.

این پست صرفا جهت عرض تبریک بابت سالروز زمینی شدنِ سلطان واقعی فوتبال ایران می‌باشد، اگر قرار باشد به سجایای اخلاقی و افتخارات ورزشیِ این بزرگمرد تاریخ فوتبال ایران پرداخته شود، ده ها پست نیز نمی‌تواند حق مطلب را ادا کند.

درود بر سلطان علی جباری