به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، ایران از دیرباز قومی با اعتقادات قوی و نوع پوشش زنان آن که پوششی کامل بوده و از سوی دیگر در دین مبین اسلام بر رعایت حجاب زنان و مردان بارها تأکید شده است، خود را شناخته است.
متاسفانه در عصر حاضر هجمهها به حجاب از سوی فرهنگ غربی شدت گرفته و حجاب در برخی لایههای اجتماعی به حاشیه رفته و میتوان اذعان داشت فرهنگ برهنگی در حال رسوخ کردن به دورن خانوادههاست.
گرایش نسل جوان به سبک زندگی آزاد و فارغ از قیود فرهنگی و اعتقادی و مدگرایی که هر روز در حال تغییر و تحول است، افزایش یافته که خود زمینهساز فساد و فحشا، سُست شدن بنیان خانوادهها و ارتقاء آمار جرم و جنایت است.
امروز عدم رعایت عفاف و حجاب از سوی برخی افراد مخصوصا افراد شناخته شده به یکی از معضلات اجتماعی مبدل شده و راه را برای سوءاستفادههای فراوان از زنان و دختران فراهم ساخته است.
حتی شهرهای کوچکی نیز از این آسیب مصون نماندهاند و هر روز شاهد مُدهای جدید هستیم که تهدیدی جدی به شمار میروند و به عنوان بخشی از تهاجم فرهنگی آرام آرام طعمههای خود را به دام میاندازند.
با توجه به تاثیر رفتارهای افراد نامی و شناخته شده در الگوی رفتاری مردم، به سراغ مدیران و مسؤولان زن محجبه استان آذربایجانشرقی رفتیم تا دلیل انتخاب چادر و اینکه آیا حجاب برایشان محدودیت ایجاد کرده و یا نه، رفتیم که در ادامه این گفتوگوهای بدون تعارف آنان ارائه میشود.
نسرین پیرسمساری( رئیس جمعیت بانوان فرهیخته کشور)
از اواخر سال ۵۵ و زمانی که دوم راهنمایی بودم، به صورت رسمی حجاب برتر را انتخاب کردم و حتی در آن زمان بسیار مورد تحقیر دیگران در بیرون و مدرسه قرار گرفتم ولی سر کردن چادر مشکی به صورت رسمی از زمان پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی بود.
هیچگاه چادر برای من یک محدودیت نبوده و حتی به صراحت میتوانم بگویم که آرامش وصفناپذیری به من عطا کرده است.
از وقتی چادر سر کردهام، حس میکنم برای خود یک حریم مشخص کرده و هر کسی نمیتواند وارد این حریم شود. قطعاً اگر به حجاب با دید حریم خصوصی نگاه کنیم، دیگر گزافه ها مطرح نخواهد بود.
زهرا ساعی( نماینده مردم تبریز، آذرشهر و اسکو در مجلس شورای اسلامی)
از دوران هفت سالگی و با علاقه خودم چادر را انتخاب کردم چراکه در یک خانواده بسیار مذهبی بزرگ شدم و البته از همان کودکی دست به کارهای بزرگی میزدم و این باعث شد تا در سن هفت سالگی به مادرم اعلام کنم که برایم چادر بدوزد که ابتدا با مخالفت آنها روبه رو شد ولی با استقامت و کوتاه نیامدن همچنین اصرار، چادر را سر کرده و تا به امروز به لطف خداوند متعال آن را بر سر دارم.
معتقدم زنان با حجاب چادر باید دقت زیادی به نوع پوشش، رنگبندی و خوشپوشی خود کنند تا حجاب جاذب نسل جدید شود.
من نیز بعد از دوران دبیرستان دقت زیادی روی انتخاب رنگبندی و نوع بستن روسری، نوع انتخاب پارچه و خوشپوشی همراه با حجاب کامل داشتم به طوریکه حتی در زمان انتخابات نوع بستن روسری من بسیار مورد توجه قرار گرفته بود.
الان نیز بسیار خوشحالم که توانستم روی شیوه و پوشش و حتی شکل به کارگیری مدل حجاب در مجلس روی خانمهای همکارم تاثیر بگذارم و امروز برخی از آنها به شیوه من، روسری سر میکنند.
در نهایت میتوانم بگویم که به عنوان یک نماینده مردم، نوع پوشش زنان فعال جامعه بسیار اثرگذار بوده و تاثیر زیادی در مجامع خارج از کشور دارد.
آرزو مبصر سردرودی(عضو شورای شهر سردرود)
اولینباری که چادر را به عنوان حجاب همیشگی انتخاب کردم، دوران دبیرستان بود و البته با توجه به اینکه سردرود یک شهر بسیار مذهبی و متعصب است، همه دختران پوشش چادر را برای خود انتخاب میکنند و من هم مستثنی از این امر نبودم.
هیچگاه از اینکه چادر را انتخاب کردم، پشیمان نشدم و هیچ وقت چادر محدودیتی برایم ایجاد نکرده است و با چادر حتی موفقتر به تمام عرصههای فعالیتیام پرداختم.
رقیه صادقزاده(مدیرکل امور بانوان استانداری آذربایجانشرقی)
از سنین کودکی و با تمایل خودم حجاب چادر را انتخاب کردم و البته در این راه حفظ حجاب توسط اعضای خانواده و اقوام نیز موثر بود و در کل حفظ حجاب یک امر همیشگی برای ما بود.
در تمام دوران تحصیلی اعم از مدرسه و دانشگاه و سر کار همیشه چادر بر سر داشتم و هیچوقت حجاب برای من محدودیت نداشته و نخواهد داشت،حتی با رعایت حجاب خیلی موفقتر و با آرامش بیشتر راه خود را ادامه دادم.
سونیا اندیش( عضو شورای شهر تبریز)
از سن کودکی همیشه خود را ملزم به حفظ حجاب کردم و گاهاً چادری و گاها مانتویی شدهام ولی بعد از سن تکلیف و با اعتقاد قلبی، چادر را برای خود به عنوان یک حجاب کامل انتخاب کردم و حتی طبق تجربهای که دارم به صراحت میتوانم بگویم که من با چادر در آرامش هستم و با چادرم به راحتی میتوانم فعالیتهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی خود را انجام دهم و هیچگونه مشکلی برایم ایجاد نمیشود.
فرهنگسازی در حوزه دین باید آگاهانه نهادینه شود. پیکره جامعه شامل فرد، خانواده و جامعه است. فرهنگ عفاف و حجاب یکی از باورهای اصیل دینی است که در سه حیطه یاد شده با توجه به شناسایی مرزهای مفهومی حیا، عفاف و حجاب که جان مایه فرهنگ عفاف هستند و نیز ابزار و شیوههای نو و مؤثر و اطلاعات جامعهشناسی و روانشناختی به جامعه تزریق میشود.
موضوع حجاب تنها چادری بودن یا مانتویی بودن نیست،نباید حجاب را به هیچ کدام از آنها خلاصه کرد چراکه هر کسی یک نوع از حجاب را انتخاب میکند و باید این آزادی را داد تا فرد چادری یا مانتویی باشد ولی آن چیزی که مهم است، حفظ عفاف برای زنان است که باید دقت زیادی روی آن شود.
اینکه فرزندان را ملزم به حفظ حجاب به تنهایی کنیم، درست نیست بلکه باید آنها را از ابتدا به رعایت عفاف سوق داد چراکه بنیان خانواده در آینده، نفس وجودی انسان، آفرینش انسان با حجاب سازگار بوده و یک نوع امنیت ایجاد میکند و این امر از منظر غیردینی نیز مطرح است.
کتایون حمیدی
انتهای پیام/ع
∎
نظر شما