ایران آنلاین / یک سال و نیم بعد از مناظره‌های داغ ریاست جمهوری، استودیو11 صدا و سیما باز هم خبر ساز شد. همان استودیویی که اردیبهشت 96 برای برگزاری مناظره‌های تبلیغاتی تجهیز شده بود و از زمانی که سوت آغاز جام جهانی 2018 نواخته شد، در اختیار عادل فردوسی‌پور است تا مانند همیشه برنامه‌ای جذاب و با طراوت به‌روی آنتن ببرد.
از 10 آذر ماه سال گذشته که کافو بازیکن پیشین تیم ملی برزیل در کاخ کرملین، نام «ایران» را از گردونه خارج کرد و قرعه کشورمان به «گروه مرگ» افتاد، همه منتظر یک رویارویی بزرگ بودند؛ رویارویی تیم ملی ایران با کهکشان ستاره‌های فوتبال، اسپانیا.
پیروزی ایران مقابل مراکش و تساوی اسپانیا با تیم کشور هم گروه و هم مرزش یعنی پرتغال، سبب شده بود تماشاچیان حاضر در پایتخت تاتارستان همراه میلیون‌ها بیننده در ایران به این باور برسند که«شاید ما اینیستا و رونالدو نداشته باشیم، اما قلبی بزرگ برای رؤیایی بزرگ‌تر داریم.»
اما تلاقی دو خبر همزمان در آستانه این مسابقه باعث شد حاشیه‌هایی نه چندان خوشرنگ بر پخش مسابقه سایه بیندازد؛ خبر نخست لغو پخش مسابقه ایران و اسپانیا در استادیوم آزادی بود و خبر بعدی ممانعت از حضور «کارلوس پویول» ستاره پیشین تیم فوتبال بارسلونا و تیم ملی اسپانیا از حضور در برنامه عادل فردوسی پور. در دقایق ابتدایی، خبر نخست، افراد بیشتری را درگیر خود کرد؛ چه قرار بود برای نخستین بار بعد از 40 سال زنان اجازه حضور در استادیوم صدهزار نفری آزادی را داشته باشند و همین باعث شده بود قریب 20 هزار نفر اعم از زن و مرد بلیت بخرند و راهی دهکده المپیک شوند. اما سه ساعت مانده به آغاز بازی، نیروی انتظامی مبادی ورود به ورزشگاه آزادی را بست و اعلام شد «زیر ساخت»ها برای پخش برنامه آماده نیست؛ توجیهی که هم برای خریداران بلیت و هم کسانی که اخبار را دنبال می‌کردند، قانع‌کننده نبود.
در همین گیر و دار بود که خبر رسید صدا و سیما با حضور میهمان خارجی عادل فردوسی‌پور مخالفت کرده و او در اعتراض مقابل دوربین حاضر نشده است. شایعه قهر مجری خوشنام و محبوب با غیبت او هنگام آغاز مسابقه مراکش و پرتغال که چند ساعت پیش از بازی ایران بود در کنار توضیح قائم‌مقام شبکه سه تقویت شد: «یک مجری حرفه‌ای به‌دلیل اختلاف‌نظر در پرداخت چند صدمیلیونی به یک بازیکن خارجی آن هم در شرایط کنونی قهر نمی‌کند».
درست در همان دقایق زنان و مردانی که از ساعت‌ها قبل خود را به استادیوم آزادی رسانده بودند، در پی اخراج از ورزشگاه مقابل استادیوم روی زمین نشستند و شماری نیز سوار خودروهایشان شدند تا برگردند اما با نواختن پی در پی بوقِ اعتراض. از یک طرف، گفته شد عادل فروسی‌پور به نشانه «اعتراض» قهر کرده بود و جلوی دوربین نمی‌آمد و از طرف دیگر مردم به نشانه «اعتراض» حاضر به خروج از محوطه استادیوم آزادی نبودند؛ اما دو غائله اعتراضی با دو شیوه متفاوت رو به رو شد.
آن گونه که معصومه ابتکار معاون رئیس جمهوری می‌گوید، درب‌های استادیوم آزادی به دستور شخص حسن روحانی رئیس جمهوری به روی خانواده‌ها گشوده شد. به این ترتیب بود که طلسم 40 ساله شکست دختران بدون تغییر ظاهر خود، وارد استادیوم شدند تا ورزشگاه آزادی را بیرون از دریچه چند اینچی تلویزیون ببینند؛ انتشار تصاویر دختران شاد از این ورزشگاه خیلی زود حتی شکست ایران را تحت تأثیر قرار داد؛ چنانکه سرخیو راموس بازیکن تیم ملی فوتبال اسپانیا پس از پیروزی مقابل تیم کشورمان، زنان ایران را برنده اصلی مسابقه معرفی کرد و در توئیتر خود نوشت: «آنها (زنان ایران) برندگان امشب هستند؛ امیدوارم چنین اتفاقی بارها بیفتد.»
اما حاشیه دوم نه تنها ختم بخیر نشد بلکه حواشی آن برای اعتبار کشورمان همچنان ادامه دارد؛ اگرچه عادل فردوسی‌پور در آستانه شروع بازی ایران و اسپانیا به استودیو بازگشت اما با گفتن این که«من به پویول چی بگم؟ این همه راه اومدی آخرش اینجوری، آه‌ای خدا» شمه‌ای از آنچه پشت پرده بود را برملا کرد.
قطعا کارلوس پویول 10 آذر ماه سال گذشته زمانی که در کاخ کرملین نظاره گر کافویی بود که نام ایران را از گردونه خارج می‌کرد، فکر نمی‌کرد روزی حضور او در زمان پخش بازی تیم ملی کشورش با ایران، اینقدر حاشیه ساز شود. او ساعت‌ها پیش از بازی تصویری از تهران گردی خود را منتشر کرده بود اما این سفر برای او «خوش استقبال» و «بد بدرقه» بود. دو روز بعد از مسابقه ایران و اسپانیا، بی‌بی‌سی به نقل از پویول ادعا کرد که او به خاطر مشکلات ظاهری امکان حضور در برنامه را نداشته است. ادعایی که خیلی زود سانسورهای عجیب و غریب صدا و سیما را به ذهن‌ها متبادر کرد و آن را باور پذیر نمود.
دیروز اما مرتضی میرباقری معاون سیما گفت که رئیس شورای ورزش سیما دعوت از کارشناسان خارجی در برنامه‌های ورزشی را ممنوع اعلام کرده بود؛ به‌گفته وی این تصمیم بعد از دعوت فیگو کاپیتان تیم ملی پرتغال در برنامه سال گذشته اتخاذ شده است.
او البته تلویحاً به تأمین منابع مالی این دعوت‌ها از سوی اسپانسر برنامه‌ها اشاره و در عین حال تأکید کرد:«دعوت از کارشناسان خارجی در برنامه‌های ورزشی و پرداخت چند صد میلیونی برای چند دقیقه حضور ولو اینکه از سوی اسپانسر هم صورت بگیرد، ممنوع و مخالف سیاست‌های رسانه ملی است.» این توضیح اما به جای اقناع مخاطبان، سؤال‌ها و انتقادات بیشتری به‌دنبال داشت؛چرا که به اعتقاد منتقدان صداوسیما، رسانه ملی هزینه بزرگ تری را به آبرو و اعتبار ایران تحمیل کرده است. بر همین اساس بود که دیروز علی مطهری نایب رئیس مجلس با ارسال نامه‌ای سرگشاده به علی عسگری رئیس سازمان صداوسیما لغو حضور پویول را نشانه «فرمانبری از بیرون» و «حکومت ملوک‌الطوایفی» در صداوسیما دانست و نوشت: «توجیه این خطا با صرفه‌جویی در هزینه، آن هم هزینه‌ای که توسط بخش خصوصی پرداخت شده بود قابل قبول نیست. هزینه معقول برای حفظ نشاط جامعه، زیاد نیست. این در حالی است که میهمان نیز وارد کشور شده و در هتل محل اقامت خود در انتظار ورود به صداوسیما بود. لغو چنین برنامه‌ای خصوصاً با توجه به اعلام قبلی آن خلاف عقل و اخلاق بود.»
سرنوشت دو اعتراض
شامگاه چهارشنبه 30 خرداد دو غائله خاموش شد؛ با این تفاوت که با شکستن تابوی حضور زنان در ورزشگاه با ورود مستقیم رئیس جمهوری مسأله‌ای که ابعاد گسترده و عمیق‌تری داشت و یک چالش 40 ساله روی دوشش بود، امید و شادی را به عروق جامعه تزریق کرد و رسانه های دنیا را به تکریم و تحسین واداشت و غائله دوم که ابعادی بسیار کوچک‌تر داشت، به زلف میهمان خارجی گره خورد و از آن مهم تر به مخاطبانی که حداقل در ایام جام جهانی از ماهواره‌ها دل کنده بودند، این پیام را داد که در صدا و سیما در روی همان پاشنه قبلی می‌چرخد./ ایران
نظر شما