چکیده

برای توسعه‌ی گسترده صنعت برق در کشور علاوه بر بهبود عملکرد فنی و اقتصادی نیاز به افزایش کارایی زیست محیطی از طریق کاهش انتشار آلاینده­ ها و مقدار تلفات است. بنابراین حضور ستاده­ های نامطلوب در کنار ستاده ­های مطلوب نقش تعیین­ کننده­ای در عملکرد صنعت برق خواهد داشت. رهیافت تحلیل پوششی داده­ ها (DEA) به طور گسترده در ارزیابی کارایی صنعت برق مورد استفاده قرار می­ گیرد. در مدل­های DEA سنتی، کارایی نسبی واحدهای تصمیم­ گیرنده با استفاده از چند ورودی و خروجی محاسبه می­ شود، اما عیب بزرگ این مدل ­ها نادیده گرفتن ساختار درونی یا پیوندهای میان بخش­ های مختلف یک سازمان یا فرآیند تولیدی است. مدل­ های شبکه ­ای ضمن برطرف کردن این عیب بزرگ، وابستگی بین اجزا را در نظر گرفته و ناکارایی را با دقت بیشتری برآورد می­ کنند. در این تحقیق با استفاده از ترکیب مدل غیرشعاعی SBM و ساختار شبکه سه بخشی به ارزیابی کارایی زیست­ محیطی 15 شرکت برق منطقه ­ای ایران در بازه‌ی زمانی 1393-1389 پرداخته شده است. شبکه برق در کشور از سه بخش تولید، انتقال و توزیع تشکیل شده که با استفاده از دو واسطه برق تولید شده و برق منتقل شده به هم وابسته هستند و کارایی سراسری برق توسط آن­ها تعیین می­شود. نتایج تحقیق نشان می­دهد که بخش تولید بیشتر از دو بخش دیگر بر کارایی کل اثر می­گذارد و نمرات کارایی شرکت‌ها را به میزان قابل توجهی کاهش می ­دهد. شرکت خوزستان بالاترین کارایی و شرکت غرب بدترین عملکرد را در کل شبکه برق داشته ­اند. نتایج حاصل از این تحقیق می­ تواند موجب شناخت درست ­تر موقعیت کلی شرکت‌های برق و سیاست ­گذاری مناسب برای بهبودعملکرد آن­ها را فراهم آورد.

کلیدواژه‌ها: کارایی زیست­ محیطی؛ ستاده مطلوب و نامطلوب؛ تحلیل پوششی داده ­های شبکه­ ای (NDEA)؛ مدل مازاد مبنای (SBM)؛ شرکت برق منطقه­ای

نویسندگان:

سیاب ممی پور: استادیار دانشکده اقتصاد، دانشگاه خوارزمی، تهران

بهنام نجف زاده: دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته مهندسی سیستم های اقتصادی – اجتماعی، دانشکده اقتصاد دانشگاه خوارزمی، تهران

فصلنامه تحقیقات اقتصادی - دوره 53، شماره 2، تابستان 1397.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.