حاج سیدعلی صدر بزرگ خاندان صدر، که اخلاقش با ۳۸ واسطه به امام موسی بنجعفر علیه السلام میرسد در شامگاه سه شنبه اول خردادماه جاری بسوی ملا اعلی پرکشید. آرام و رام دار فانی را وداع کرد و بر سرسفره افطار مادرش حضرت فاطمه الزهرا متنعم شد.
او دومین پسر حضرت آیتالعظمی سیدصدرالدین صدر بود که ۹۴ سال را با عزت، ایمان و آزادگی و مناعت طبع زیست. مرحوم حاج علی آقا برادر کوچکتر مرحوم حضرتآیتالله سیدرضا صدر و برادر بزرگتر اما موسی صدر، که خداوند نجاتش دهد، است او عارفی گمنام و عصاره معرفت و دوستی و اخلاق بود. در میان همگان در دوستی و رفاقت و فداکاری زبانزد بود. دوستان و آشنایان او را طیفی از رجال و شخصیتهای حوزوی و دانشگاهی و سیاسی و تکنوکرات و کسبه و خانوادههای موثر و خاندانهای گمشده در تاریخ تشکیل میداد. که امروز در سوگش هرآنکه از ایشان برجای مانده متالم و دردمند است.
پدر مرحوم حاج علی آقا، آیتالله العظمی سیدصدرالدین صدر از مراجع ثلاث قم بود که حفظ و تقویت حوزه علمیه قم را در دعوت از حضرت آیتالله العظمی بروجردی و زعامت عامه ایشان دیدند و با اصرار و خواهش و تمنا ایشان را به قم آوردند:حتی جای نماز و مسند زعامت حوزه و مصطبه درس خود را در اختیار مرجع مهمان گذاشت. سپردن درس و مسجد و اعتبار به مرجعی دیگر فداکاری عارفانه و گذشت از همه جهان به سبب اعلمیت و رجحانی بود که در آیت الله بروجردی میدید. فرزند چنین فرزانهای فقط میتواند در بحرانهای سیاسی معاصر و مشکلات و فراز و نشیبهای اجتماعی و اقتصادی کشتی آبرو و اعتبار و ایمان خانوادگی را به ساحل سلامت برساند و ۹۴ سال پاک و مطهر زندگی کند. عاش سعیدا و مات سعیدا.
مرحوم حاج علیآقا کودکی و نوجوانی و جوانی خود را با کسب فیض از محضر پدر و برادر بزرگتر و نیز همگنان و هم سن و سالان خود در قم گذراند و بسیاری از مراجع بزرگوار امروز و دیروز در شمار دوستان و همکلاسان آن روزگاران او هستند.
در زمانی که فرزندان علما راه پدران خود را برمیگزیدند او به سبب آشنایی با روحیات پدر و روحیه آزادگی خود که محصول تربیت همان پدر بود جرات و شهامتی کرد و راه حوزه را در پیش نگرفت و به استخدام شرکت بیمه ایران درآمد. مرحوم حاج سیدعلیآقا صدر تاریخ شفاهی صد سال ایران بود. از ابتدای حکومت پهلوی و جنگ جهانی دوم تا حوادث مشهد و مسجد گوهرشاد، مصدق و کاشانی، انقلاب اسلامی دهها سال حوادث بسیار متنوع و متعدد.
پس از انقلاب را به خوبی زندگی کرده بود و همه را با دقت و حافظه خوب به یاد میآورد. ماشاالله به حافظهاش که اقیانوسی از شعر و لطافت و ظرافت و خاطره و حادثه بود. او پنداری با همه شخصیتهای گوناگون زیسته بود و همه دیوانهای شعر شعرا را در دل و جان حفظ کرده بود. صدای خوبی داشت. گاهگاهی زمزمه میکرد و مرا شیدا ساخت.
در یک کلام بگویم حاج مرحوم حاج سیدعلیآقا صدر میراثدار پاکی و صداقت سنت حقیقی شریعت در روزگار ما و عارف گمنامی در تبار حقیقت جویان بیتکلف بود.
روحش شاد در این ماه مهمانی خداوند و تسلیت برخاندان و خانواده گرانمایهاش خصوصاً یک پسر و دو دختر و دامادها و خواهران شریفش باد!
نظر شما