صاحب‌خبر - مهدی حسن، روزنامه‌نگار، مجری تلویزیون و نویسنده هندی‌تبار متولد 1979 است. او که دبیر سیاسی نسخه انگلیسی روزنامه «هافینگتون‌پست» است با روزنامه‌های دیگری چون «واشنگتن‌پست»، «نیویورک‌تایمز»، «گاردین» و «تایمز» لندن همکاری می‌کند. حسن که به داشتن صراحت لهجه و اشرافی که در زمینه دین اسلام دارد معروف است بارها در دفاع از حقانیت دین اسلام در چندین مناظره تلویزیونی یا آمفی‌تئاترهای دانشگاه‌های مطرح، اساتید دانشگاه مخالف اسلام را با چالش مواجه ساخته است. در یکی از مناظرات که در دانشگاه آکسفورد و با موضوع «آیا مسلمانان تروریست هستند؟» برگزار شد، دانیل جانسون و پیتر اتکینز، استادان دانشگاه روبه‌رویش را به شکلی با چالش مواجه کرد که باعث تشویق حضار شد. حسن همچنین دو کتاب را به رشته تحریر درآورده است. یکی از این دو کتاب بیوگرافی اد میلیبند، رهبر پیشین حزب کارگر انگلیس و دیگری کتابی الکترونیکی در رابطه با بحران مالی و ضرورت ریاضت اقتصادی بود. حسن که نامش در لیست سالانه 500 مسلمان با نفوذ جهان و به‌عنوان یکی از 100 انگلیسی با نفوذ فعال در توییتر ذکر شده است در سال 2015 به واشنگتن دی‌سی نقل مکان کرد. او که تجربه مصاحبه با افرادی نظیر حامد کرزی، ادوارد اسنودن، ایهود اولمرت، ژنرال مایکل فلین را در کارنامه دارد در رابطه با چهارمین سال تجاوز عربستان و نیروهای ائتلاف به یمن و حملات هوایی خونین به مردم غیرنظامی نامه سرگشاده‌ای را خطاب به هواداران «محمد بن‌سلمان» ولیعهد عربستان سعودی نوشته است که در ادامه می‌خوانید. «هواداران شاهزاده سعودی! ممکن است که قهرمان شما اجازه رانندگی به زنان بدهد اما او یک جنایتکار جنگی هم محسوب می‌شود. طرفداران محترم محمد بن‌سلمان، می‌دانم که این روزها حسابی سرتان شلوغ است و سرگرم رصد کردن سفر اخیر جانشین پادشاه عربستان به ایالات متحده هستید اما آیا می‌توانید چند دقیقه از وقت‌تان را به من اختصاص بدهید؟ می‌خواهم از شما چند سوال بپرسم. در واقع تصمیم داشتم خیلی زودتر از اینها مزاحم‌تان بشوم اما هفته گذشته مشغول نوشتن نامه به دیکتاتور دیگری به نام ترامپ بودم. برخلاف بسیاری دیگر از هواداران دیکتاتورها، شما گروه متنوعی هستید که از قدرت و نفوذ قابل توجهی برخوردار است. صفوف شما پر است از روسای جمهور و نخست‌وزیران، سناتورها، مدیران اجرایی، ستون‌نویس‌های روزنامه و مجریان تلویزیونی که به نظر می‌رسد همگی آنها متقاعد شده‌اند «محمد بن‌سلمان» جنایتکار یک سیاستمدار انقلابی، یک مصلح اجتماعی و یک مسلمان میانه‌رو است. خب از آنجا که نمی‌خواهم بیش از این وقت گرانبهای شما را هدر بدهم یک راست می‌روم سر اصل مطلب و سوال‌هایم را مطرح می‌کنم. در مورد یمن شنیده‌اید؟ آیا از اینکه فرمانروای یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان عرب، فقیرترین و کوچک‌ترین کشور عرب را طی چهار سال گذشته محاصره کرده است و بمباران می‌کند ناراحت نمی‌شوید؟ آیا احساس شرم نمی‌کنید؟ پشیمان نیستید؟ هیچ‌کدام از شما از میزبانی فرمانروایی ظالم و مستبد خاورمیانه که برای سرگرمی و شوخی خون بسیاری از مردم بی‌گناه منطقه را ریخته، نمی‌ترسید؟ اجازه بدهید واضح‌تر بگویم؛ من از افرادی که از اعضای دولت ترامپ محسوب می‌شوند چون اعضای صنایع دفاع، صنعت نفت و مدیران دولتی یا خانواده بوش انتظاری جز تلمق‌گویی و چاپلوسی در مواجهه با «بن سلمان» نداشتم. اما از شمایانی که مدعی آزادی‌خواهی هستید انتظار نداشتم که برای سلام کردن و ملاقات با شاهزاده سعودی به جان هم بیفتید و سر و دست بشکنید! اما از تهیه‌کنندگان و بازیگران سرشناس سینمای هالیوود مثل «برایان گرازر» و «باب ایگر» و «دواین جانسون» و مدیران شرکت‌های معتبری چون «تیم کوک» از «اپل»، «جف بیزوس» مدیرعامل و موسس شرکت «آمازون» و «ایوان اشپیگل» مدیرعامل شرکت چند ملیتی اسنپ گرفته تا سران دانشگاه‌های هاروارد و ام‌آی‌تی بیش از این انتظار می‌رفت. از اعضای «لیبرال انترناسیونالیسم» چون «بیل کلینتون» و «جان کری» تا «لیبرال‌های کاپیتالیست» مثل «مایکل بلومبرگ» (شهردار نیویورک) و «لوید بلنکفین» (مدیر اجرایی و رئیس هیات‌مدیره شرکت خدمات مالی گلدمن ساکس) باید سوال کنم چه اتفاقی برایتان افتاده است؟ چه اتفاقی برای طرد بدی رخ داده است؟ چه اتفاقی برای حقیقت و نجات افراد بی‌گناه افتاده است؟ جرات داشته باشید و به من بگویید چه بلایی بر سر وجدان‌های شما مدعیان لیبرالیسم افسانه‌ای آمده است؟ چرا اغلب شما در برابر او خم و راست شدید؟ به خاطر قد بلندش، جذابیتش، یا به خاطر تیپ و سر و وضعش که طوری به نظر می‌رسد که همه گفتار و کردارش درست است؟ قبول دارم او مانند یک مصلح سخن می‌گوید، از ماه ژوئن زنان عربستان سعودی اجازه رانندگی خواهند یافت؛ هورا! سینماها در سرزمین پادشاهی افتتاح خواهند شد؛ مبارک است! «سیرک آفتاب» اواخر امسال در ریاض اجرا خواهد داشت؛ بله! اما ولیعهد جذاب شما در مورد «جنگ به فراموشی سپرده‌شده» در یمن چه حرفی برای گفتن دارد؟ هر کدام از شما چقدر برای چاپلوسی از او در صفحات «نیویورک‌تایمز» و «واشنگتن‌پست» گرفتید؟ کدام ‌یک از شما در محکومیت تصمیم او مبنی‌بر محاصره یمن که باعث قحطی گسترده و گرسنگی جمعی مفرط در آن کشور شده است حرکتی کرده‌اید؟ کدام ‌یک از شما عملکرد او را به چالش کشیده‌اید؟ کدام یک از شما درباره جنگی که طولانی ‌شدنش منجر به شیوع بیماری‌های خطرناکی چون وبا در یمن شده است، کاری کرده‌اید؟ در حالی که مقامات سازمان ملل متحد وضعیت یمن را «بدترین بحران انسانی زمان حاضر» توصیف کرده‌است. بله شما با رفتارتان و لبخندهایتان و درنهایت با سکوت‌تان به «محمد بن‌سلمان» که آغازگر این جنایت و ادامه‌دهنده آن است مشروعیت می‌بخشید. به گفته سارا لی ویتسون، مدیر بخش سازمان دیده‌بان حقوق بشر در خاورمیانه و شمال آفریقا همه کسانی که در کنار شاهزاده جانی سعودی ایستادند و لبخند زدند و عکس یادگاری گرفتند گناهکارند؛ رژیم سعودی در یمن در حال ریاکاری است و از عدم شناخت مردم سوءاستفاده می‌کند تا ریختن بمب‌های خوشه‌ای روی مدارس یمن را توجیه کند. بله، درست شنیدید، بمب‌های خوشه‌ای. قوانین بین‌المللی کاربرد این بمب‌ها را ممنوع کرده است اما برخلاف این قوانین ائتلاف تحت رهبری آل‌سعود بارها و بارها در یمن از آنها استفاده کرده است. سوال دیگری دارم: کدام یک از شما درباره حادثه‌ای که یکشنبه‌شب (22 آوریل) در یمن رخ داد و هواپیماهای سعودی یک مراسم عروسی در شمال یمن را بمباران و به خاک و خون کشید سخن گفته است؟ مراسم عروسی که به نوشته «آسوشیتدپرس»، با مرگ 20 نفر و زخمی‌شدن بیش از 50 تن دیگر به عزا تبدیل شد؛ بیشتر جان‌باختگان را زنان و کودکان تشکیل می‌دادند و عروس هم در میان کشته‌شدگان بود. واقعا از ما انتظار دارید باور کنیم که این حمله وحشیانه به عروسی یمن یک اشتباه بود؟ و صرفا یک خطا در هدف‌گیری بوده است؟ چطور می‌توانید شب‌ها سرتان را راحت روی بالش بگذارید و بخوابید بعد از آنکه یک مراسم تشییع جنازه در صنعا پایتخت یمن را در اکتبر 2016 به خاک و خون کشیدید و دست‌کم 155 نفر را کشتید و بیش از 500 تن دیگر را زخمی کردید؟ لابد آن هم یک تصادف بوده است؟ طبق گزارش ناظران سازمان ملل دو حمله به فاصله زمانی سه تا هشت دقیقه رخ داد که دومین حمله کشنده‌تر بوده است. خب ممکن است باز هم بخواهید خودتان را به نشنیدن و ندیدن بزنید اما واقعیت این است که از سال 2015، ائتلاف به رهبری سعودی هزاران شهروند بی‌دفاع در یمن را با بمب‌هایشان نه‌فقط در مراسم عروسی و تشییع جنازه، بلکه در مدارس، بیمارستان‌ها، بازارها، کارخانه‌ها، نیروگاه‌ها، پل‌ها، بنادر و مناطق مسکونی به قتل رسانده‌اند. اینها به عبارت ساده‌تر جنایات جنگی محسوب می‌شوند. گروه‌های حقوق بشر و محققان سازمان ملل موافقند که این دوست شما، قهرمان شما، مصلح بزرگ، مسئول اکثریت قریب به اتفاق قتل‌های یمن است. چرا هیچ کدام از اینها شما را ناراحت نمی‌کند؟ و اگر این جنایات جنگی نیست، پس چه هستند؟ توجه داشته باشید که بسیاری از شما در اوایل ماه جاری برای پیشگیری از حملات دروغین به اصطلاح شیمیایی بسیج شده بودید و آن را جنایت علیه بشریت می‌خواندید. اما بمبی که توسط بن‌سلمان در مدارس و بیمارستان‌های یمن ریخته می‌شود جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت محسوب نمی‌شود؟ استفاده از سلاح‌های ممنوعه توسط شاهزاده عربستان سعودی ممنوع نیست؟ آیا زندگی یمنی‌های بی‌گناه برای شما مهم نیست؟ آیا آنها در رادار اخلاقی شما ثبت نشده است؟ «آه، بله مشکل اینجاست که شما نمی‌توانید و نمی‌خواهید سوریه را با یمن مقایسه کنید» من شنیدم که برخی از شما می‌گویید «آنها یکسان نیستند.» شاید نه، اما آنها مشترکات بسیاری با هم دارند. حرف دیگری با شما ندارم؛ شما با یک جنایتکار جنگی همدست هستید.»∎​