صاحب‌خبر - سيد مسعود علوي نظام با کسي تعارف ندارد دستگيري سعيد مرتضوي و تحويل او به اوين نشان داد که دستگاه قضا در اجراي عدالت با کسي تعارف ندارد. محاکمه مهدي هاشمي، مجازات محمد رضا رحيمي، محاکمه بقايي و مشايي، رسيدگي به فساد سه هزار ميلياردي و اعدام اخلالگران در نظام اقتصادي کشور، دستگيري برادران رئيس جمهور و معاون اول رئيس جمهور و... حکايت از آن دارد که دستگاه قضا در برخورد با دانه درشت ها با کسي تعارف ندارد. اگر پرونده هايي نظير کرسنت و استات اويل در وقت خود رسيدگي مي شد، شايد خسارت هاي آن را در همان زمان جبران مي کرديم. اما نشد! امروز هم برخي در قوه مجريه مرتکب خلاف قانون مي شوند و چون بدنشان از قدرت گرم است تصميمات نادرست و خلاف قانون مي گيرند، اينها ممکن است اگر فردا گرفتار عدالت شوند، با فرار به جلو، بست نشيني و بازي با افکار عمومي در فضاي مجازي فکر کنند مي توانند مفري از مجازات هاي قانوني پيدا کنند. اينها بايد فکري براي فرداي خود کنند و بدانند نظام و به ويژه دستگاه قضائي با کسي تعارف ندارد. دستگاه قضائي مسيري مستقل و بي طرف را طي مي کند، و اين مسيري درست و به عدالت نزديک است. جنگ قدرت براي تصرف يک صندلي اصلاح طلبان فقط وقتي در برابر اصولگرايان قرار مي گيرند، متحد هستند. آنها را با خودشان تنها بگذاري، به هم رحم نمي کنند. اين روزها در شوراي شهر تهران چه مي گذرد؟ نزديک به يک سال است مديريت شهري در تهران تعطيل است، کاري صورت نمي گيرد، پروژه ها خوابيده است. معلوم نشد نجفي براي چي آمد و براي چي رفت؟! اصلاح طلبان يک مدير قَدَر، جوان، پر تحرک و کارآمد براي اداره شهر تهران ندارند. با بگومگوها در شوراي شهر تهران مي رود که تجربه شوراي اول تکرار شود و نهايتاً خودشان به دست خودشان شورا را منحل کنند و کاري هم براي مردم نکنند. اعتراضات مردم و تجمعات آنها در رسيدگي به مسائل شهري به پشت درب شهرداري کشانده شده است. حرف هاي اصلاح طلبان از زير سقف گفتگو به بيرون درز کرده است. شکوري راد چيزي مي گويد و کرباسچي چيز ديگر. اين بگومگوها براي مردم، خدمات نمي شود. تمامت خواهي اضلاع رقابت در درون و بيرون شورا کار را به اينجا کشانده است، که اگر آن را با ناکارآمدي و فقد مدير توانا در جمع اصلاح طلبان، با هم ببينيم، متأسفانه نتيجه همين سردرگمي مي شود که مردم ناظر آن هستند. امروز پس از گذشت يک سال، کاري در تهران صورت نگرفته است. اصلاح طلبان بايد بدانند گيس و گيس کشي در شورا و سياسي کاري، پاسخ مطالبات مردم و ادعاهاي قبل از انتخاب شدن نيست. شعور مردم را نبايد ناديده بگيرند. توافق آمريکا و اروپا در برجام خبرهاي بدي از ادامه دشمني آمريکا با ملت ايران و نيز تداوم خصومت سه دولت اروپايي در نقض برجام مي رسد. يک روزنامه آلماني از توافق جديد آمريکا براي نقض و دستکاري در برجام خبر مي دهد. روزنامه زرد دويچه سايتونگ مي نويسد: «آلمان و فرانسه و انگليس با آمريکا توافق دارند که بايد به ايران در مورد وضع تحريم هاي جديد به دليل برنامه هاي موشکي و دخالت در بحران هاي منطقه هشدار داد.» اين روزنامه مي افزايد: «آنها به اين نتيجه رسيده اند که اصل برجام مانع رسيدن ايران به سلاح هسته اي بايد دست نخورده باقي بماند، اما همچنان تبصره هايي براي محدود کردن قدرت ايران به آن اضافه شود.» اين تازه ترين خبر از ميوه برجامي است که در آستانه اعمال و اجراي تحريم هاي جديد عليه ملت ايران از سوي دشمنان انقلاب مطرح مي شود. دولت بايد فکري براي اين گستاخي ها بکند. آمريکايي ها همان روز اول اجراي برجام در زمان اوباما، از برجام خارج شدند. اروپايي ها هم به تعهدات خود عمل نکردند. برجام يک قرارداد براي اجراي يک طرفه تعهدات است. طرف ديگر همچنان نرخ تعهدات ما را بالا مي برد بدون اينکه هزينه اي براي انجام تعهدات خود بپردازد. مفهوم اين رويکرد آن است که با دستاورد «تقريباً هيچ» و «خسارت محض» روبرو هستيم. رئيس جمهور و دستگاه ديپلماسي کشور بايد پاسخگوي اين سرانجام تاريک و مبهم در کارنامه سياست خارجي خود باشند. ظريف در شوراي روابط خارجي آمريکا به طرف آمريکايي گفته است: «مردم از ما مي پرسند تعامل با جامعه جهاني چه بود؟» پاسخ روشن است؛ نيازي نيست آن را از آمريکايي ها بپرسيم؟ پاسخ اين سؤال مثل روز روشن است! حرف هاي ظريف در شوراي روابط خارجي آمريکا در خصوص مسائل منطقه، حرف هاي خوبي نبود. صلح و آرامش چيزي نيست که با التماس آن را از دشمن گدايي کنيم. صلح و آرامش در سايه اقتدار ملي به دست مي آيد و آن را در بازوي پر توان نيروهاي مسلح و حضور مردم در صحنه بايد جستجو کرد. موضع منفعلانه ظريف در اين نشست با موازين ديپلماسي انقلابي و ظرفيت هاي عظيم قدرتمندانه ايران در غرب آسيا، نمي خواند. وزير خارجه بايد در ادبيات خود در چنين نشست هايي تجديد نظر کند. دست آمريکا و متحدين او در عراق و سوريه و يمن و در خليج فارس، زير ساطور رزمندگان ماست، اراده کنيم دست دشمنان را قطع خواهيم کرد. ما در پاسخ به بدعهدي و نقض عهد آمريکايي ها فقط يک جواب بايد داشته باشيم؛ خروج از ان.پي.تي، والسلام! تنها اين پاسخ مي تواند توافق اروپا و آمريکا در مورد تداوم نقض برجام را به هم بزند.∎​