به گزارش خرداد، آفتاب یزد نوشت: چندی پیش یکی‌از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در تذکری در صحن، اظهاراتی را مطرح کرد که شاید تا پیش‌از این از هیچ نماینده مجلسی نشنیده بودیم. او به سفرهای خارجی منتخبین ملت اشاره و اعلام داشت این سفرها به شکل محسوسی افزایش یافته‌اند، برخی سفرها هم هیچ گونه دستاوردی به‌همراه ندارد.
به تعبیر عباس گودرزی عضو کمیسیون اجتماعی، نوعی رقابت و چشم و هم چشمی در این سفرها به چشم می‌خورد و این موضوع جنبه تجملی و تشریفاتی به خود گرفته است. بعد از این، گودرزی در گفت‌وگو با آفتاب یزد نیز خواستار بررسی جدی این موضوع در هیئت رئیسه مجلس شده و با تایید اینکه برخی از نمایندگان به دلیل وجود همین سفرهای خارجی، به حضور در بعضی کمیسیون‌های مجلس بیشتر علاقه مندند، گفت یک نماینده به‌جای آنکه در مجلس و به واسطه این سفرها به فکر تجربه اندوزی باشد باید قبل از آن که به مجلس ورود پیدا کند تجربه‌های لازم برای نمایندگی مردم شهرش را داشته باشد. اظهارات آن روز گودرزی با ما باعث شد تا این موضوع را همچنان پیگیری کنیم.
از همین رو این‌بار به سراغ غلامرضا حیدری، نماینده فعلی تهران در مجلس شورای اسلامی که سابقه چندین دوره حضور در پارلمان را دارد و البته، اکنون عضو کمیسیون برنامه و بودجه قوه مقننه است رفتیم. حیدری اما از زاویه دیگری به این بحث
نگاه می‌کند.
آقای حیدری! حتما اظهارات اخیر یکی از نمایندگان مجلس درباره سفرهای خارجی نمایندگان را شنیده‌اید، او گفته که این سفرها تبدیل به رقابت بین نمایندگان شده است،
تا چه اندازه با آن موافقید؟ واقعا نمایندگان سفرهای زیاد بدون دستاورد می‌روند؟
بعضی از نماینده‌های خاص به ویژه در مورد کمیسیون امنیت ملی و رئیس کمیسیون امنیت ملی سفرهای متعددی داشتند، البته رئیس کمیسیون خارجی و امنیت ملی، سفرهای فردی اختصاصی هم می‌رود، اما طبیعی است که تعداد زیاد سفرها در باقی کمیسیون‌ها به اندازه کمیسیون امنیت ملی نیست. این روزها هم که بساط رفتن به سوریه و روسیه به دلیل شرایط موجود در کمیسیون امنیت ملی
داغ است.
اما می‌گویند برخی سفرها خروجی خاصی ندارند، آیا در مجلس ساز و کار خاصی برای شرح دستاوردهای سفر خارجی نمایندگان وجود دارد؟
معمولا نمایندگانی که به عنوان ماموریت کمیسیونی به خارج می‌روند، باید لااقل برای کمیسیون‌های خودشان گزارش سفر خود را ارائه بدهند، هر چند خود مجلس در جریان قرار نگیرد البته شاید این گزارش‌ها به میز مربوط آن کشور خارجی هم اعلام شود.
امکان اینکه یک نفر نماینده به نام سفرکاری به سفر تفریحی برود یا با هزینه‌های زیاد بخواهد سفری بیهوده انجام دهد وجود دارد؟
اگر نماینده‌ای بنا باشد سفر و ماموریت کاری
داشته باشد فرآیند خاص خودش مانند سایر دستگاه‌ها و وزارتخانه‌ها را طی می‌کند، اگر هم سفر شخصی است نماینده هم مثل باقی افراد گذرنامه دارد، می‌تواند هرجا که بخواهد برود. اگر سفر نماینده رسمی باشد گذرنامه سیاسی دارد بنابراین آن سفر تشریفات خاص خودش را به همراه
خواهد داشت اگر هم سفر شخصی بود که گذرنامه عادی است و نمی‌توان بر او خرده گرفت.
اما بگذارید خاطره‌ای را از مجلس دوم و نماینده‌های اوایل انقلاب برایتان تعریف کنم. در آن موقع که آقای‌ها‌شمی رئیس مجلس بودند شرایط طوری بود که بسیاری هر ارتباطی با غرب را با تعابیر منفی مثل وابستگی توصیف می‌کردند، اما جمع‌بندی ما آن زمان این بود نمایندگان هرچند اگر رسانه‌ای هم نشود در تعامل با کشورهای پیشرفته و جهان اول به این کشورها سفر کنند و به دنبال مراوده باشند. همان موقع مرحوم‌ها‌شمی رفسنجانی بر حضور علمای حوزه در این کشورها نیز تاکید داشت چراکه یکسری ذهنیت‌هایی علیه کشورهای اروپایی ایجاد شده بود و باید این ذهنیت تغییر می‌کرد از همین رو مرحوم‌ها‌شمی و مجلس به حضور علمای حوزه در این کشورها تاکید داشتند. ما می‌خواستیم نظرات منفی نسبت به این کشورها متعادل و کار برای نمایندگان مجلس نیز در این تعامل راحت‌تر شود.
اما گفته می‌شود که در حال حاضر تعداد این سفرها زیاد و بعضاً بی‌فایده هستند.
دلیل اصلی آن شاید برخی سفرهای اخیر گروهی از نمایندگان که حواشی زیادی به همراه آورده است، باشد البته ناگفته نماند در این میان برخی هم موضوع سفرهای خارجی را به منظور رسیدن به اهداف خاص دیگری مطرح می‌کنند. اما به نظر می‌رسد که بیشتر از موضوع تعداد سفرهای خارجی نمایندگان، موضوع نتایج این سفرها اهمیت دارد، باید واقعا برای همه مشخص شود یک نماینده با سفرهای خارجی‌اش چه دستاوردی برای مردم دارد و در انجام وظایف قانونگذاری این سفر چه گره‌ای از مشکلات مردم باز کرده است؟ اگر بازدیدی هم از یک کشور صورت‌گرفته این بازدید برای چه بوده است؟
که انجام نمی‌شود!
کمیسیون امنیت ملی که بیشترین سفرها را دارد قطعا باید گزارش این سفرها را بدهند که البته گزارش به کمیسیون‌ها داده می‌شود اما این گزارش‌ها از کمیسیون به رئیس مجلس و از آنجا می‌تواند شفاف‌سازی شود.
شما اشاره به این داشتید که در دوره دوم مجلس، سفر به کشورهای پیشرفته مطرح بوده، اما چند درصد این سفرها در حال حاضر به کشورهای پیشرفته غربی است؟
بیشتر سفرها مربوط به کمیسیون امنیت است و من هم از طریق رسانه‌ها در جریان این هم هستم که اکثر سفرهایی که مثلا رئیس کمیسیون امنیت دارد به سوریه و روسیه است.
خیلی‌ها از سفر لاریجانی به ویتنام هم متعجب شده اند!
به هر حال این یک سفر رسمی است و به نام تحکیم روابط بین کشورها انجام شده است. یک سری از سفرها نیز بین المجالس است، مثلا بین‌المجالس کشورهای اسلامی. این سفرها نیز یک فرآیند خاص دارد که در آن نماینده‌هایی که علاقه مندند ثبت نام می‌کنند و در زمانبندی‌ای که سفر بین المجالس دارد در آن شرکت می‌کنند.
اینکه در صحن مجلس اعلام شد که در مورد سفرهای خارجی در بین نمایندگان یک رقابت به وجود آمده و این را می‌توان تشریفات و تجملات دانست چه طور ارزیابی می‌کنید؟
نمی دانم! اما من اصل ارتباطات و تعامل با دنیا را ضروری می‌دانم و نظرم این است که یکی از رویکردهای ضروری در قرن بیست و یکم این است که نمی‌توانیم تافته جدابافته باشیم. ما در زمینه تکنولوژی، روابط بانکی و... نیاز به تعاملات بیشتر و بیشتر چه از طریق پارلمان چه هر ارگان و نهاد مربوطه دیگر داریم تا زمانی که این تعاملات مثبت نباشد کشور زمین می‌خورد. یکی از اتفاقاتی که برای دلار پیش آمد به دلیل اختلال در تعامل سیستم بانکی ماست و یکی از بدترین تحریم‌ها برای این کشور، عدم ارتباط سیستم بانکی است اگر یک ارتباط سیستم بانکی خوب برقرار بود ما دیگر نیازی به دلار کاغذی نداشتیم تا در مصیبت امروز گرفتار باشیم. اگر کارت اعتباری بین‌المللی درست و درمان داشتیم الان دچار این مشکلات نبودیم، به نظرم باید از این زاویه هم به قضیه نگاه کنیم! اینکه چون نماینده‌ای در صحن از سفرهای خارجی مجلسیان انتقاد کرد نباید یک طرفه موضوع را دید، دیدیم که این اظهارات
عکس العمل خاصی نداشت هر چند شما پیگیر موضوع هستید که البته کار شما خیلی هم خوب است.
از کجا بدانیم که این تعامل مثبت در سفرهای نمایندگان مطرح است یا نه؟
با این نظرتان موافقم که باید بدانیم که در این سفرها چقدر تعامل مثبت وجود داشته و این تعامل مثبت کدام منافع را دنبال می‌کند؟ و چقدر باعث حرکت به سمت آن منافع می‌شود با این دید آن وقت سفرهای خارجه نمایندگان با نگاه منطقی دو طرفه (که هم نظر موافقان و هم مخالفان این سفرها را تامین می‌کند) همراه است.
به نظر شخص شما تعامل مثبت داشته‌ایم یا نه؟
به هر حال مشکل امروز کشورمان علی‌رغم ظرفیت بالایش عدم ارتباط با کشورهای جهان اول است و به همین دلیل ما خسارت هم دیدیم، باید این تغییر رویکرد به جهان انجام شود در همه نهادها از پارلمان تا سازمان‌ها و ارگان‌ها و قوای دیگر. باقی ماجرا فرع است. من ضمن احترام به نماینده محترمی که موضوع سفرهای خارجه نمایندگان را مطرح کرده می‌توانم بگویم که واقعا و لااقل در کمیسیون برنامه و بودجه در آن حضور دارم چنین اتفاقی یعنی سفرهای خارجی صورت نگرفته است.
نظر شما