چکیده مقاله:

چکیده زمینه و هدف: نوجوانان که به اقتضای سن خود در معرض آسیبهای رفتاری بسیاری قرار دارند، بخش قابل توجهی از جمعیت ایران را تشکیل می دهند و به همین دلیل توجه به سلامت آنان از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف این پژوهش بررسی میزان اثر بخشی آموزش مهارتهای زندگی بر کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان دبیرستانی شهر تهران است. روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا، شبه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل است. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانشآموزان اول متوسطه منطقه 12 تهران در سالتحصیلی 94-95 هستند که از بین آنها به طور هدفمند شش دبیرستان پسرانه(هر ناحیه یک مدرسه) انتخاب و با کمک پرسشنامه روا و پایای(آلفای کرونباخ 0/93) گرایش به رفتارهای پرخطر نوجوانان ایرانی(IARS)، 30 دانش آموز مستعد رفتارهای پرخطر انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمون قرار گرفتند و پس از اجرای آموزش مهارتهای زندگی در گروه آزمون، پس آزمون بر روی دو گروه اجرا شد و دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شد. یافته ها و نتایج: یافته ها نشان داد که تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر گرایش به رفتارهای پر خطر(مصرف مواد مخدر، الکل و سیگار) معنادار است و میانگین نمرات رفتارهای پرخطر گروه آزمایش در مرحله پیش آزمون(46/76) و پسآزمون(67/46) حاکی از کاهش گرایش به رفتارهای پر خطردر اثر آموزش مهارتهای زندگی است. بنابراین با آموزش مهارتهای زندگی به نوجوانان می توان به کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان کمک کرد.

کلیدواژگان:  مهارتهای زندگی، رفتارهای پر خطر، نوجوانان، اعتیاد، تهران بزرگ.

نویسنده:

محمود بهرامی

دو فصلنامه پلیس زن - دوره یازدهم، شماره 27, پاییز و زمستان 1396.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.