به گزارش ایرنا، در این روستا می توان یک ایران کوچک را مشاهده کرد؛ آنجا که ساکنانی با تبار ارمنی، ترک و فارس با مذاهبی چون تشیع و مسیحیت در کمال دوستی و آرامش با هم زندگی می کنند و شاید همین خصلت نیکوی وحدت کلمه میان آنان است که در کنار زیبایی های خدادادی، سبب می شود سالانه به خصوص در ایام نوروز، شمار چشمگیری از هموطنان راه چناقچی را در پیش گیرند.
آبشاری که از ارتفاع صخره ای حدود 30 متری در ضلع شمالی چناقچی فرو می ریزد در واقع این روستا را که در بخش خرقان شهرستان زرندیه واقع شده است، آراسته و چشمان را به سوی خود خیره می کند.
سبزه زار پایین دست آبشار در میان درختان، فضایی بس دلنشین برای اتراق چند ساعته خانواده ها فراهم کرده کما اینکه در زمستان و موسم یخبندان نیز قندیل های این آبشار و نماهای دیدنی آن خالی از لطف نیست.
کلیسای ' سرکیس' در این روستا نیز دیدنی است و عبادتگاهی برای ساکنان مسیحی چناقچی است و بر اساس اسناد موجود قدمت این کلیسا با حدود چهار قرن به سال 1770 میلادی باز می گردد و در درون آن نیز تابلوهای هنرمندانه و نقاشی شده ای که نماد باور و مظاهر مسیحیت است، دیده می شود.
چناقچی شاید یکی از معدود روستاهای چند زبانه ایران است که در آن هر سه زبان فارسی، آذری و ارمنی رایج است و اکثریتی از مسلمانان شیعه و اقلیتی از مسیحیان در آن تردد دارند؛ ضن اینکه گفته می شود قدمت این روستا به دوران صفویه باز می گردد.
وجود یک رودخانه فصلی که از دل روستا عبور می کند نیز منظره ای بدیع ایجاد کرده و باغاتی نیز به دلیل وجود این منبع آبی، زیباترین جلوه ها را در حاشیه رودخانه خلق کرده است.
در ایام تعطیلات نوروزی و فصل گردش و سیاحت قرار داریم؛ بی مناسبت نیست که روستای چناقچی را به میهمانان نوروزی شهرستان های ساوه و زرندیه پیشنهاد کنیم؛ بازدید از این روستا و چند فریم عکس یادگاری برای همیشه در آلبوم خاطرات ماندگار خواهد شد.
شهرستان زرندیه به‌عنوان شمالی ترین شهرستان استان مرکزی از مساحتی بالغ بر 4 هزار و 163 کیلومترمربع برخوردار است.
این شهرستان دارای دو بخش به نام های مرکزی و خرقان و شش دهستان به نام های رود شور، حکیم‌آباد، خشکرود، الویر، دوزج و علیشار است و از شمال و شمال شرق به استان تهران، از شمال و شمال غرب به استان قزوین استان البرز و از جنوب به شهرستان ساوه محدود می‌شود.
زبان مردم زرندیه فارسی با لهجه محلی است و روستاییان اغلب به گویش الویری، تاتی و ترکی سخن می‌گویند.
6539/3075
گزارش از یحیی معماری
به گزارش ایرنا، در این روستا می توان یک ایران کوچک را مشاهده کرد؛ آنجا که ساکنانی با تبار ارمنی، ترک و فارس با مذاهبی چون تشیع و مسیحیت در کمال دوستی و آرامش با هم زندگی می کنند و شاید همین خصلت نیکوی وحدت کلمه میان آنان است که در کنار زیبایی های خدادادی، سبب می شود سالانه به خصوص در ایام نوروز، شمار چشمگیری از هموطنان راه چناقچی را در پیش گیرند.
آبشاری که از ارتفاع صخره ای حدود 30 متری در ضلع شمالی چناقچی فرو می ریزد در واقع این روستا را که در بخش خرقان شهرستان زرندیه واقع شده است، آراسته و چشمان را به سوی خود خیره می کند.
سبزه زار پایین دست آبشار در میان درختان، فضایی بس دلنشین برای اتراق چند ساعته خانواده ها فراهم کرده کما اینکه در زمستان و موسم یخبندان نیز قندیل های این آبشار و نماهای دیدنی آن خالی از لطف نیست.
کلیسای ' سرکیس' در این روستا نیز دیدنی است و عبادتگاهی برای ساکنان مسیحی چناقچی است و بر اساس اسناد موجود قدمت این کلیسا با حدود چهار قرن به سال 1770 میلادی باز می گردد و در درون آن نیز تابلوهای هنرمندانه و نقاشی شده ای که نماد باور و مظاهر مسیحیت است، دیده می شود.
چناقچی شاید یکی از معدود روستاهای چند زبانه ایران است که در آن هر سه زبان فارسی، آذری و ارمنی رایج است و اکثریتی از مسلمانان شیعه و اقلیتی از مسیحیان در آن تردد دارند؛ ضن اینکه گفته می شود قدمت این روستا به دوران صفویه باز می گردد.
وجود یک رودخانه فصلی که از دل روستا عبور می کند نیز منظره ای بدیع ایجاد کرده و باغاتی نیز به دلیل وجود این منبع آبی، زیباترین جلوه ها را در حاشیه رودخانه خلق کرده است.
در ایام تعطیلات نوروزی و فصل گردش و سیاحت قرار داریم؛ بی مناسبت نیست که روستای چناقچی را به میهمانان نوروزی شهرستان های ساوه و زرندیه پیشنهاد کنیم؛ بازدید از این روستا و چند فریم عکس یادگاری برای همیشه در آلبوم خاطرات ماندگار خواهد شد.
شهرستان زرندیه به‌عنوان شمالی ترین شهرستان استان مرکزی از مساحتی بالغ بر 4 هزار و 163 کیلومترمربع برخوردار است.
این شهرستان دارای دو بخش به نام های مرکزی و خرقان و شش دهستان به نام های رود شور، حکیم‌آباد، خشکرود، الویر، دوزج و علیشار است و از شمال و شمال شرق به استان تهران، از شمال و شمال غرب به استان قزوین استان البرز و از جنوب به شهرستان ساوه محدود می‌شود.
زبان مردم زرندیه فارسی با لهجه محلی است و روستاییان اغلب به گویش الویری، تاتی و ترکی سخن می‌گویند.
6539/3075
گزارش از یحیی معماری
نظر شما