عصر حکمرانی یوونتوس تمام شده؟
صاحبخبر - حمیدرضا صدر: فوتبال ایتالیا برای خیلیها شده همان غول خوابرفتهای که کسی نمیداند کی و چگونه بیدار خواهد شد. رقابتهای سری A که روزگاری گل سر سبد مسابقات اروپایی بود، رنگباخته و بیروح شدهاست. حقیقت این است باشگاههای ایتالیایی در مقایسه با همتایانشان در آلمان، انگلیس، اسپانیا و فرانسه روزآمد نشدهاند؛ نه در برپایی زیرساختها و نه در جذب سرمایه. نمایش نمایندگان سری A در رقابتهای اروپایی، بازتابنده این عقب افتادن است. ناپولی در لیگ قهرمانان فصل پیش در 2 دیدار رفت و برگشت مغلوب رئالمادرید شد و رم در مصاف با پورتو حتی به رقابتهای گروهی لیگ قهرمانان راه نیافت و در مرحله یکهشتم لیگ اروپا برابر لیون 6 گل طی 2 دیدار خورد. اینتر و فیورنتینا در مرحله گروهی لیگ اروپا حذف شدند. باور اینکه اینتر در گروهش پایینتر از اسپارتاپراگ، هاپوئل و ساوتهمپتون قرار گیرد آسان نبود. در کنار همه اینها استادیومهای ایتالیا، جز استادیوم یووه، کهنه و فرسوده هستند و آکادمیها هم محصولی را به بار نیاوردهاند. میان لشکرهای شکستخورده ایتالیایی فقط راهراهپوشهای یووه بودند که پرچم سری آ را بالا نگاه داشتند. جلو آمدند و جلو ولی آنها هم در آخرین گام لیگ قهرمانان برابر رئال له شدند. در چنین قاب نومیدکنندهای افق پیش روی بانوی سالخورده ابری شده؛ اگر چنین باشد آیا نزول یوونتوس به سود سری آ خواهد بود یا به زیان آن؟ چیرو ایموبیله در سوپرکاپ ایتالیا هنرنمایی کرد و پاسخ 2 گل لاتزیو را داد؛ اولی را با نواختن ضربه آزاد و دومی را از روی نقطه پنالتی. وقتی او در دقیقه ۹۱ دروازه لاتزیو را از روی نقطه پنالتی گشود و نتیجه شد ۲-۲ تصور کردیم ورق برنده به دستان راهراهپوشها لغزیده ولی مدافعان راهراهپوش در کمتر از 2 دقیقه برابر حرکت جوردن لوکاکو مات شدند و آلساندرو موریجا دروازه بوفون را گشود و یووه ۲-۳ شکست خورد. پس از آن راهراهپوشها نق زدند و نق. دیبالا بهرغم 2 گل زده اعتراف کرد خوب بازی نکرده و آلگری با خشم برای توصیف نمایش مردانش به واژه «زشت» پناه برد. جنگجویان سیمونه اینزاگی نشان داده بودند بازیهایشان آمیخته به شور و هیجان خواهد بود، با این وصف سوپرکاپ ایتالیا بیش از آنکه توصیفکننده لاتزیو باشد، بازتابنده حال و هوای مبهم یوونتوس و سری آ بود. آن شکست یعنی پایان 10 پیروزی متوالی یووه برابر لاتزیو. یعنی تکرار نمایش نومیدکننده در کاردیف. یووه با آنتونیو کونته و ماسیمیلیانو آلگری 6 بار قهرمان سری Aشده، 2 بار پا به فینال لیگ قهرمانان گذاشته، 3 بار جام حذفی را به چنگ آورده ولی حالا برای نخستینبار به نظر رسیده روزآمد نشده است. لئوناردو بونوچی رفته و خریدهای یووه نگرانیها را رفع نکرده است. ماتیا دیسیلیو مدافع کناری 24 ساله که بیش از صدبار با پیراهن میلان به میدان رفته، آمده است. داگلاس کاستا برزیلی از بایرنمونیخ و فدریکو برناردچی از فلورانس راهی تورین شدهاند تا قدرت تهاجمی یووه از 2 جناح را بیشتر کنند. با این وصف پاشنه آشیل یووه در خط میانی جلب نظر میکند؛ همان جبههای که طی 2 فصل ضعیف و ضعیفتر شده است. جبههای که از مثلث ویدال- پیرلو- مارکیزیو سال ۲۰۱۲ رسید تا ویدال- مارکیزیو- پوگبا ۲۰۱۵. سامی خدیرا نه مناطقی را که باید به سیطرهاش در میآورد پوشش داد و نه شوت زد و نه پاسهایش به مقصد رسید. او 40 بار کمتر از پیانیچ توپ را لمس کرد و زمانبندیاش برای حمله به جلو و بازگشتن به عقب نامناسب بود. پیانیچ خشمگین با لگد به چیرو ایموبیله کوفت و خوشاقبال بود که چشمان داور بسته ماند. بپه موراتا، مدیر اجرایی یووه قول به دست آوردن یک مرد میانی قهار را داده؛ قول ورود امره جان از لیورپول یا ماتیودی از پاریسنژرمن. روزنامههای انگلیسی هم به انتقال فلینی از منچستر به تورین رو آوردند ولی همه میدانند امره جان و فلینی لیگ برتر را رها نخواهند کرد و ماتیودی هم 30 ساله شده است. بپه موراتا در زمستان پیش هم قول ورود اکسل ویتسل را داده بود، قول به دست آوردن مرد میانی زنیت که راهی لیگ چین شد. او ماریو لمینا را از دست داده، همینطور تامس رینکن را. لمینا 23 ساله راهی ساوتهمپتون شده و رینکون راهی تورینو. آلگری در فصل پیش به سیستم ۱-۳-۲-۴ رو آورد و مردانش هم با همین سیستم برابر لاتزیو بازی کردند. بنعطیه زوج کیلینی در قلب دفاع شد و بارزالی و ساندرو در 2 دفاع کناری قرار گرفتند. پیانیچ و خدیرا برابر مدافعان قرار گرفتند و کوادرادو و ماندزوکیچ در دو جناح راست و چپ و دیبالا هم پشت سر ایگوآین. ورود کاستا در نیم ساعت پایانی جانی به یووه بخشید. چنانکه دیسیلیا میتواند جای بارزالی را بگیرد و شاید دنیله روجانی جای بنعطیه را بگیرد تا ترکیب یووه متنوعتر شود، با این وصف این یووه در مقایسه با یووه کونته و یووه آلگری در بدو ورودش، رنگپریدهترین بانویی که در این دوران دیدهایم، به نظر میرسد.∎
نظر شما