وحید حاجیپور
نداشتن برنامهريزي مناسب و اعلام برنامههاي رؤيايي و تهي از واقعيت موجود صنعت نفت، موجب شده است اين صنعت طي پنج سال اخير تنها با گفتاردرماني مواجه باشد.
به گزارش «جوان»، سردرگمي وحشتناكي در نفت سايه افكنده است و مشخص نيست وزارت نفت براي افزايش توليد نفت چه برنامهاي در سر دارد؟ مدافعان برنامههاي وزارت نفت و شخص وزير حالا كه همه وعدهها و تعهدهاي آنان به شكست انجاميده است، با كج خواندن زمين ميگويند تا زماني كه مشكلات سياست خارجي ايران برطرف نشود، نميتوان به جذب سرمايهگذاري اميدوار بود. كساني كه پيشتر معتقد بودند با جذابسازي قراردادهاي نفتي، سد عدم ورود سرمايهگذاران به كشور ميشكند، حالا كه به در بسته خوردهاند، سعي دارند با زيرسؤال بردن سياستهاي كلان جمهوري اسلامي ايران، نظام را مورد اتهام قرار دهند.
اين سيگنالها كه از منبع مشخصي ارسال ميشود در پي آن است تا وزارت نفت را بيگناه جلوه دهد و مقصر درجا زدن پنج ساله را نظام معرفي كند كه در نوع خود عجيب است. حالا كه نتيجه اعتماد شديد وزارت نفت به شركتهاي خارجي نتيجهاي جز توقف كامل روند توسعه صنعت نفت ايران نداشته، بازي خطرناكي آغاز شده است كه سعي دارد سياستهاي نظام را زيرسؤال ببرد.
حتي با وجود تحريم
مدافعان وزارت نفت در حالي بر اين موضوع اصرار ميورزند كه در همان سال 92 و 93 برخي منتقدان از خطرناك بودن مسير طراحي شده گفتند و نوشتند؛ وزارت نفت با قرار دادن همه تخممرغهاي خود در سبد غربيها، به شكست خواهد رسيد و حالا كه اين بدفرجامي گريبان نفت را گرفته است، به جاي ديگري آدرس داده ميشود. اين در حالي است كه وزير نفت در همان سال 93 به مجلس رفت و رسماً اعلام كرد با وجود تحريمهاي بينالمللي ، توليد نفت و ميعانات گازي را به ميزان 5/7 ميليون بشكه ميرساند. زنگنه گفت اين رقم تا پايان سال 96 محقق خواهد شد و حالا كه چند هفته به پايان سال 96 باقي مانده، ميزان توليد نفت به 4 ميليون هم نرسيده است؛ يعني حتي به روزهاي پيش از تحريم هم بازنگشته است، آن هم با وجود به مدار آمدن ميادين غرب كارون، لايه نفتي پارسجنوبي و ميدان آذر. در چنين شرايطي بايد از مدافعان وزارت نفت پرسيد وقتي وزير نفت چنين تعهد مهمي را داده است، چرا از زنگنه نميپرسند دليل اين عقبماندگي چيست؟
وزير نفت كه يكسال از حضور مجددش در نفت گذشته است با شناخت كاملي كه از نقاط قوت و ضعف پيدا كرده بود، چنين تعهدي داد و بايد دراينباره پاسخگو باشد كه چرا نتوانست به اين هدف دست يابد، آن هم با وجود به ثمر نشستن برجام و آزادشدن سرمايهگذاري در ايران. اين مدافعان فراموش كردهاند كه وزير نفت وعده داده بود با وجود اين تحريمها توليد نفت ايران را به رقم 5/7 ميليون بشكه خواهد رساند.
تمديد 5/7 ميليون بشكه
رقمي كه وزير نفت براي سال 96 اعلام كرد به حدي براي كارشناسان عجيب بود كه همه افرادي كه به مباحث توسعهاي آشنا هستند، به اين ادعاي وزير نفت لبخند تلخي زدند، ولي از قضا همان مدافعان ميگفتند اگر زنگنه است، پس ميتواند؛ چراكه وي پدر توسعه صنعت نفت است. روزها و ماهها سپري شد و نهتنها ميزان توليد به 4 ميليون بشكه نرسيد، بلكه هدف 5/7 ميليون بشكهاي وزير نفت به سال 1400 موكول شد. زنگنه گفت روزي كه نفت را تحويل ميدهد، توليد نفت و ميعانات گازي 5/7 ميليون بشكه خواهد بود.
وزير نفت كه قصد داشت اين رقم را تا پايان دولت يازدهم محقق كند، روز آخر دولت دوازدهم را نشانه گرفت كه با توجه به سرعت و نحوه تصميمگيري در وزارت نفت بدون ترديد اين رقم هم در سال 1400 محقق نخواهد شد. بهطور متوسط توسعه يك ميدان نفتي بين چهار تا شش سال زمان ميبرد و اگر همين فردا قراردادي امضا شود، حداقل چهار سال طول ميكشد كه به توليد نفت ايران افزوده شود.
برنامه مهم است؟
براي بررسي كارنامه وزير نفت بايد عملكردش را با برنامههاي وي تراز كرد. افزايش توليد نفت مهمترين برنامه وزير نفت است كه طي چهار سال اخير تبديل به يك صحنه پرچالش ميان وي و منتقدانش شده بود. زنگنه بارها در مجلس شوراي اسلامي و نشستهاي مطبوعاتي بر رقم 5/7 ميليون بشكه و جذب 200ميليارد دلار سرمايه خارجي تأكيد كرد، ولي همه اينها در «بيان» باقي مانده و عملاً هيچ حركتي نشده است، حتي شركتهاي ايراني هم كنار گذاشته شدند تا وضعيت بدتر از آني شود كه تصورش ميشد. كساني كه براي توانايي وزير نفت كلاه از سر بر ميداشتند، فراموش كردهاند كه چه ميگفتند و از وزير نفت چه مدير با درايتي ساخته بودند؟! فراموش كردهاند كه امروز سعي دارند براي فراري دادن وزير از پاسخگويي، سياستهاي نظام را زير سؤال برد و معتقدند بايد مسائل سياست خارجي برطرف شود تا شركتهاي خارجي بيايند، فارغ از اينكه وزير نفت وعده داده بود حتي با وجود شرايط تحريم ميتواند توليد نفت را افزايش دهد. حالا كه تحريم هم نيستيم و زمين براي رقصيدن صاف است!
نظر شما