به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از فارس، تقریبا هفته‌ای یک بار از سوی اصلاح طلبان شایعه می‌شود که نجفی می‌رود. آیا شهرداری که از سوی برخی هم حزبی هایش متهم است که حتی نمی‌تواند یک میخ هم بر دیوار بکوبد از شهرداری می‌رود یا می‌ماند.
چند ماهی بیشتر از حضور نجفی در شهرداری تهران نمی‌گذرد و هر روز انتقادات به عملکرد شهردار بیشتر می‌شود تا جایی که پروژه عبور از نجفی از سوی دوستان و هم حزبی‌ها خود آغاز و شایعه رفتنش را در فضای مجازی پخش کردند و البته بعد هم این خبر را تکذیب کردند.
پروژه‌های شهری تهران چندماهی است که سرعت چندانی ندارد. دوست و دشمن این موضوع را در نهان و عیان بیان می‌کنند. کافی است چند دقیقه‌ای در تاکسی و اتوبوس نشسته و به نارضایتی‌های مردم درباره خوابیدن پروژه‌های شهری گوش داد.
چند ماه از شهرداری محمدعلی نجفی گذشته است و خبری از افتتاح حتی یک ایستگاه مترو هم نیست. چند ایستگاهی که هم که در روز‌های آخر دور قبل افتتاح شده بود هم تعطیل شد.
جمله مشهوری به نقل از شهردار اسبق تهران در دوران سازندگی هست که روز شهردار شدن محمدعلی نجفی گفته بود وی اگر بتواند یک میخ بر دیوار بکوبد من تعجب می‌کنم.
این حرف با توجه به شناختی که از نجفی در نزد این شهردار اسبق وجود داشت بر زبان رانده شده بود و حالا معلوم است چندان بیراه هم نبوده است.
شهردار تهران با آگاهی از وضعیت خود در چند ماه گذشته تلاش کرده تا سمت و سوی حرکت خود را به سمت سیاسی کردن حضور خود در شهرداری و ادعای تخریب از سوی جبهه حریف تنظیم کند. ناتوانی شهرداری در مدیریت بحران زلزله و غیبت افسانه‌ای شهردار تهران در زلزله تهران، سبب شد تا وی گزارشی مغرضانه و البته سیاسی برای شهرداری سابق تدارک ببیند.
نجفی در پنج ماه گذشته تلاش کرده تا خود را فردی مظلوم و تحت ستم نشان دهد تا بتواند همچنان حمایت شورای شهر اصلاح طلب تهران را با خود داشته باشد.
شهردار تهران سه شکست بزرگ در سه حوزه زلزله، برف و آتش سوزی ساختمان وزارت نیرو داشته است. نجفی به جای سیاسی کردن داستان خود، به پاسخگویی به افکار عمومی در زمینه عملکرد خود بپردازد.
اداره شهری به پیچیدگی تهران کار آسانی نیست. آنانکه واژه تکرار را در کاسه مردم نهادند باید بیش از دیگران پاسخگوی عملکرد نجفی نیستند. بیشترین آسیب تداوم وضعیت موجود به مردم تهران رسیده است. تصور نجفی از پروژه‌های تهران خندیدن شهردار و بریدن روبان بود. غافل از اینکه شهرتهران شهردار پای کاری می‌خواهد که پا به پای کارگران از ابتدا تا انتهای پروژه‌ها بماند نه آنکه به عنوان مثال ۲۴ ساعت بعد از آتش سوزی ساختمان وزارت نیرو و در حالی که چند آتش نشان بر اثر صدمات وارده راهی اورژانس شده بودند تازه به محل حادثه برود.
تهران شهرداری می‌خواهد که در برف غافلگیر نشود. تهران مدیری می‌خواهد که در هنگام بحران در کنار نیروهایش به خدمات رسانی به مردم مشغول باشد.
پنج ماه و اندی از عمر شهرداری نجفی به سرعت برق و باد و با خواب زمستانی پروژه‌های شهری گذشته است. دوره سیاسی کاری با داستان‌های فضایی گذشته است. ممکن است آلودگی هوا و ریزگرد‌های اهواز و خشک شدن دریاچه ارومیه و همه مشکلات زمین و زمان را تا سال‌ها گردن دیگران انداخت و نان تخریب آن‌ها را خورد، اما این‌ها چاره کار نیست. جای آن باید کاری برای تهران کرد.